Ο Βασίλης Μπαρούτης γεννήθηκε στο Μαρούσι και μεγάλωσε στην Χαλκίδα. Από το 2007 ζει μόνιμα στην Αθήνα, αγαπάει την μουσική, τα ταξίδια, την μαγειρική και την καλή παρέα. Έχει κάνει μαθήματα δημιουργικής γραφής, ενώ το 2014 τυπώθηκε το διήγημα του «Τι νέα από την Κατερίνα;» σε μορφή fanzine. Με αφορμή την πρώτη του συλλογή διηγημάτων “Ηχολογία”, ο Βασίλης Μπαρούτης μίλησε στο That’s Life και εξηγεί τί σημαίνει για εκείνον ο τίτλος του βιβλίου του.
1. Τι σημαίνει ο τίτλος Ηχολόγια; Και γιατί τον επιλέξατε;
Έχω «δανειστεί» τον τίτλο από το διήγημα που έγραψα στην εισαγωγή του βιβλίου. Έχει διπλή σημασία σαν έννοια γιατί προσδίδει ένα όνομα στην εσωτερική φωνή του συγγραφέα που τον προτρέπει να πλάσει μία ιστορία και επίσης είναι ο τρόπος που ηχούν τα λόγια αυτά στο μυαλό του πριν καν ειπωθούν ή γραφούν. Είναι οι φωνές που υπάρχουν μέσα μας, που κυοφορούν το λόγο όμως ακόμα δεν έχουν βρει το δρόμο τους μέσα από τις φωνητικές χορδές και γίνουν άκουσμα ανθρώπινο.
Επίσης πάνω από κάθε διήγημα υπάρχει κάποιος στίχος από ένα αγαπημένο τραγούδι μου, βάζοντας έτσι τον αναγνώστη στο κλίμα προτού ξεκινήσει να διαβάζει.
Κάπως έτσι συνοψίζεται η ανάγκη και η πρόκληση της γραφή και μπαίνει σαν τίτλος στο βιβλίου ώστε να περικλείει όλα τα παραπάνω.
2. Το βιβλίο αφηγείται κάποιες σύντομες ιστορίες φαινομενικά ασύνδετες. Υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ τους;
Το βιβλίο αποτελείται από διηγήματα που έχουν γραφεί σε μία διάρκεια τεσσάρων ετών. Πολλά μέσα σε αυτή την περίοδο άλλαξαν και πολλά έμειναν ίδια. Οι ιστορίες όμως έχουν έντονο συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ τους και αφήνουν μία γλυκόπικρη επίγευση. Τις διέπει μία βαθιά προσμονή ή ανάμνηση για την ανεμελιά της νιότης που κάποιες φορές διακόπτεται βίαια ενώ κάποιες άλλες αναμιγνύεται με την αγάπη και το πάθος για ζωή.
Ο σκοπός μου είναι να πυροδοτήσω αυτά τα συναισθήματα στον αναγνώστη και διαβάζοντας το βιβλίο, να χαμογελάσει, να μελαγχολήσει, να προβληματιστεί ή στην ιδανική των περιπτώσεων να ταυτιστεί με κάποιον από τους χαρακτήρες των διηγημάτων.
3. Το κοινό έχουν οι ήρωες των ιστοριών στο βιβλίο σας;
Κάποιοι από τους ήρωες των ιστοριών θα μπορούσαν να είναι το ίδιο πρόσωπο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους υπό το πρίσμα των περιστάσεων και των συγκυριών που συμβαίνουν συχνά μέσα κι έξω μας όμως δεν τις παίρνουμε χαμπάρι.
Υπάρχει έντονη η ανάγκη του ανθρώπου να βρει έναν προσανατολισμό. Κάποιοι ήρωες των ιστοριών τον ψάχνουν στον έρωτα, άλλοι αναζητούν μία πατρίδα, άλλοι έναν φίλο που χάθηκε και άλλοι απλά το δρόμο να γυρίσουν σπίτι τους γιατί κάπου στη διαδρομή μέθυσαν και δεν μπορούν να τον βρουν.
4. Πως νιώθετε που μετά από καιρό το πρώτο σας βιβλίο εκδόθηκε;
Νιώθω ότι εκτός από ένα ξεκίνημα που έπρεπε να γίνει, πλέον έχω ένα σημείο αναφοράς σαν συγγραφέας. Αγαπώ πολύ τη μικρή φόρμα, το διήγημα το οποίο είναι ένα συμπυκνωμένο κείμενο. Είναι ένα είδος γραφής ιδιαίτερης αξίας και δύναμης που ενώ έχει μεγάλη ιστορία στα ελληνικά γράμματα, δεν είναι και τόσο διαδεδομένο στις μέρες μας. Νιώθω τυχερός που συνάντησα την Σύσση την Καπλάνη από τις εκδόσεις Φίλντισι που με παρότρυνε σε αυτό το εγχείρημα και σε όλη τη διάρκεια της ετοιμασίας και της προώθησης του βιβλίου μου, είναι συνειδητά δίπλα μου, συνοδοιπόρος στο δύσκολο κομμάτι της έκδοσης.
Το αποτέλεσμα πάντως μέσα από αυτή την πορεία ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου.
5. Τι αποτέλεσε την βασική πηγή έμπνευσης για τις ιστορίες του νέου σας βιβλίου;
Έχω ανασύρει μνήμες από τα εφηβικά και νεανικά μου χρόνια. Προσωπικά βιώματα που έχουν νοτίσει τις ιστορίες χωρίς να τις βαρύνουν με το στίγμα της αυτοβιογραφίας. Κάτι τέτοιο άλλωστε δεν είναι και το ιδανικό ξεκίνημα για ένα νέο συγγραφέα. Η πλοκή των ιστοριών ξεκινάει από τη στιγμή της σύλληψης μιας ιδέας και μετά πατάει πάνω στα ίχνη που έχουν αφήσει παλιές αναμνήσεις και συναισθήματα που αναστήθηκαν για να οδηγήσουν την πένα μου (ή μάλλον καλύτερα τα δάχτυλά μου στο πληκτρολόγιο του laptop), σε μία κάποια λογοτεχνική αφήγηση. Υπάρχουν επίσης σκηνές τόσο από την καθημερινότητα στην πόλη αλλά πολύ περισσότερο από τη ζωή στην επαρχία όπου με εμπνέουν να περιγράψω τα μέρη όπου περιπλέκονται οι ιστορίες.
Το μεγάλο όμως γεγονός που με βοήθησε να βγω από το καβούκι μου και να αφήσω ελεύθερη τη φαντασία μου ήταν η γέννηση του γιου μου που πυροδότησε αυτή την κρυμμένη ενέργεια να διοχετευτεί στο γραπτό λόγο και τελικά να δημιουργηθεί αυτή η πρώτη μου συλλογή διηγημάτων.
