Ύστερα από μεγάλη σκέψη και περισυλλογή θεώρησα σκόπιμο να καταπιαστούμε με ένα θέμα το οποίο γνωρίζω εκ των προτέρων ότι είναι mission impossible! Θα περιπλανηθούμε στο μυαλό των γυναικών. Ήδη βλέπω στα πρόσωπα των γυναικών αναγνωστριών ένα ειρωνικό μειδίαμα και στο βλέμμα των ανδρών την αποδοχή της ήττας. Ωστόσο δε θα μας πτοήσουν αυτές οι αντιδράσεις.
Προκειμένου να μη χαθούμε στην άβυσσο του γυναικείου μυαλού θα πρέπει να χαρτογραφήσουμε τις περιοχές στις οποίες θα κινηθούμε. Στόχος μας δεν είναι να περιοριστούμε στα τετριμμένα δηλαδή sex, σχέσεις και όλα τα συναφή αλλά να εισχωρήσουμε και σε περιοχές υψηλού κινδύνου.
Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα πολύ κρίσιμο κεφάλαιο της γυναικείας κοσμοθεωρίας: Γυναίκα και ένδυση, υπόδηση, αξεσουάρ κλπ. Αναγνωρίζω ότι ακουμπάμε τα ιερά και τα όσια των γυναικών αλλά θα παρακαλούσα να γίνει σαφές ότι ασχολούμαστε μαζί τους γιατί τις αγαπάμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
«Δεν έχω τίποτα να φορέσω…»
Σάββατο βράδυ, ετοιμάζεσαι να βγεις για έξοδο… Είσαι ντυμένος, έτοιμος και προφανώς περιμένεις να ετοιμαστεί το πρόσωπο που σου ομορφαίνει τη ζωή (ή όχι). Ακούς από το δωμάτιο γρυλλίσματα, φωνές μέχρι και κραυγές αγωνίας. Τρέχεις αλαφιασμένος να δεις τι έχει συμβεί και βλέπεις μια γυναίκα να κοιτάζει με βλέμμα απόγνωσης τη ντουλάπα η οποία ασφυκτιά από τα δεκάδες ρούχα που υπάρχουν μέσα…
Σε κοιτάζει στα μάτια γεμάτη αγωνία και οργή (λες και εσύ φταις για όλα τα δεινά της) και σού λέει: «Δεν έχω τίποτα να φορέσω…». Με όλη την ανδρική αφέλεια που σε διακρίνει της απαντάς: «Μα βρε αγάπη μου, γεμάτη είναι η ντουλάπα με ρούχα σου… Δεν υπάρχει κάτι να βάλεις;;;». Έκανες το μεγάλο λάθος…! Αν δε σου έχει τύχει ποτέ, πλέον δε μπορείς να πεις πως δεν ενημερώθηκες, αν το έχεις ζήσει τότε καταλαβαίνεις απόλυτα για τι πράγμα μιλάμε…!
«Μα είσαι σοβαρός; Τίποτα δεν έχω. Τα έχω φορέσει όλα χιλιάδες φορές (;;;). Όλο τα ίδια και τα ίδια φοράω…». Αν συνεχίσεις αυτόν το διάλογο απλά επιβαρύνεις τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεσαι. Σιγά σιγά ξεκίνα να οπισθοχωρείς κρατώντας την αναπνοή σου και προσπάθησε να αποφύγεις οποιαδήποτε επαφή με τα μάτια. Οτιδήποτε επιπλέον πεις απλά θα οδηγήσει στο «ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ». Φτάσαμε στο κρίσιμο σημείο… Τι είναι αυτό που δε καταλαβαίνουμε;
Η ψυχική σύνδεση που έχει η γυναίκα με τα ρούχα μοιάζει με την τρέλα που έχει ο οπαδός του Ολυμπιακού με το Ζιοβάνι (για πάντα στο Λιμάνι), με την πεταλίδα στο βραχάκι και τη φιλία της Ναταλίας Γερμανού με το Θέμη Γεωργαντά… κόλλημα μέχρις εσχάτων!
Αν το αναλύσουμε φροϋδικά, το γενετήσιο ένστικτο εκφράζεται μέσα από την ανάγκη του θηλυκού να αρέσει στο αρσενικό και να του κεντρίζει συνεχώς το ενδιαφέρον με κάτι καινούριο που φοράει και την κάνει όμορφη. Η εξωτερική εμφάνιση όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την ένδυση, υπόδηση κλπ είναι το πρώτο βήμα προς την εκπλήρωση του γενετήσιου ενστίκτου δηλαδή της σεξουαλικής πράξης.
Υπάρχει βέβαια και το κομμάτι της ανασφάλειας. Η γυναίκα νιώθει ανασφαλής όταν η εξωτερική της εμφάνιση δεν ανανεώνεται με ρυθμό γρηγορότερο από αυτόν των υπολοίπων γυναικών. Αυτό, όπως γίνεται σαφές, οφείλεται στον ανταγωνισμό μεταξύ των γυναικών αναφορικά με την εξωτερική τους εμφάνιση. Έχετε δει ποτέ αντίδραση γυναικών που βρίσκονται σε κάποια κοινωνική εκδήλωση και φορούν ακριβώς το ίδιο φόρεμα; Στην αρχή σαστίζουν, μετά παγώνουν, στη συνέχεια αστειεύονται και μετά σειρά έχει το «φτυάρι» σχετικά με το ποια αναδεικνύει καλύτερα το ρούχο.
Μια τελευταία σκέψη για σήμερα αναφορικά με το θέμα μας έχει να κάνει με την επιδίωξη της τελειότητας εκ μέρους των γυναικών. Η γυναίκα επιδιώκει μέσα από το ντύσιμό της την τελειότητα. Ψάχνει να βρει αυτό που θα την αναδείξει ακόμη περισσότερο. Η κάθε γυναίκα ψάχνει την ενδυματολογική της «Ιθάκη», ταξιδεύοντας σε ωκεανούς καταστημάτων. Ο Οδυσσέας μετά από 10 χρόνια έφτασε την Ιθάκη του, η γυναίκα ενδυματολογικά ποτέ…
Επειδή το κεφάλαιο «Γυναίκα και ρούχα» απαιτεί ανάλυση τουλάχιστον δύο τόμους σαν αυτούς της Πάπυρος Larousse Britannica και θα ακολουθήσουν και άλλες σχετικές αναρτήσεις.
Έπεται συνέχεια…
Εις το επανειδείν,
Ερρίκος Μασκιουλέν
