Άνθρωποι μπαινοβγαίνουν στην ζωή σου! Κάθε μέρα και κάθε στιγμή νέες γνωριμίες και πρόσωπα διεκδικούν φιλία, αγάπη και συναισθηματικό δέσιμο!
Ο χρόνος λιγοστεύει, οι άνθρωποι φτάνουν και περισσεύουν και έρχεται η στιγμή που αναλογιζόμενη κάθε παρουσία που μπήκε στην ζωή σου και θέλησε να γίνει κομμάτι δικό σου, συνειδητοποιείς ότι η απώλεια ήρθε, χτύπησε την πόρτα και εσύ άνοιξες!
Ακολουθούν τρία διαφορετικά είδη απώλειας, τρεις τύποι σχέσεων που φτάνουν στο τέλος πολύ σύντομα.
Αυτή την εμπειρία θα την νιώσει κάθε γυναίκα και κάθε άνθρωπος!
Θα χάσεις με μαθηματική ακρίβεια:
1. Αυτόν που δεν είχες ποτέ! (ερωτικά)
Αν και κάποιοι λένε ότι δε μπορείς να χάσεις κάτι που δεν είχες ποτέ σίγουρα αυτό είναι λάθος. Και είναι λάθος γιατί ναι μεν ένας άνθρωπος δεν σου ανήκε εξ αρχής, ναι μεν αυτός ο άνθρωπος έπαιξε με την καρδιά σου και δεν έγινε ποτέ δικός σου αλλά εσύ του έδωσες αγάπη, του έδωσες συναίσθημα, του έδωσες στιγμές, χρόνο, το σώμα σου, τα φιλιά σου! Σε πλήγωσε, θα σε πληγώνει κάθε φορά που τον σκέφτεσαι και να μεν θα συνειδητοποιείς ότι δεν τον είχες ποτέ αλλά δυστυχώς αυτός είχε μέρος-κομμάτι της ζωής σου!
2. Αυτόν που σε απογοήτευσε! (κοινωνικό-οικογενειακό περιβάλλον)
Αν και έχεις μάθει-στο πέρασμα του χρόνου-να σκέφτεσαι διπλά και τριπλά για τα συναισθήματα, τις βλέψεις και τα κίνητρα κάποιου που θέλει να είναι κοντά σου, να είσαι σκεπτική και επιφυλακτική πάντοτε την πατάς και στο τέλος πέφτεις θύμα αυτών που έρχονται για να σε εκμεταλλευτούν και αφού πάρουν αυτό που ήθελαν αποχωρούν και εσύ μένεις με τις καλές-δικές σου-προθέσεις! “Γνωστές” που κάτι ήθελαν, συνεργάτες που σε πάτησαν για να ανέβουν στην ιεραρχία, συγγενείς που σε ξεζούμισαν και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια. Ο θυμός και η οργή σου κάπου πρέπει να ξεσπάσουν! Μην τον κατευθύνεις σε αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε αληθινά!
3. Αυτόν που είναι δίπλα σου αλλά στην ουσία δεν είναι! (φιλικό περιβάλλον)
Σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια και περνάς καλά μαζί τους. Είναι πάντοτε δίπλα σου σε χαρές και πανηγύρια (για τα δωρεάν ποτά, για τα ωραία καλέσματα). Χαμογελάνε, γελάνε και περνάτε καλά (στα εύκολα). Όμως όταν έρθουν οι δυσκολίες εξαφανίζονται! Μπορεί να απαντήσουν στο τηλέφωνο, μπορεί να περάσουν να σε δουν αλλά θα πουν τα δικά τους, δεν θα δώσουν σημασία στα δικά σου προβλήματα. Θα χαρούν και λίγο που δεν είσαι στην καλύτερη φάση της ζωής σου και θα σου πουν “τι κρίμα” αλλά κατά βάθος θα πετάνε τη σκούφια τους για να πάθεις ακόμα χειρότερα! Σε ζαλίζουν με το κλάμα τους και όταν εσύ χρειαστείς κάποιον για να κλάψεις (το έχεις κάνει σπάνια στο παρελθόν)μ δεν ε΄χουν χρόνο, δεν έχουν διάθεση, δεν θέλουν βρε παιδί μου!
