Κάποτε ένας διαιτολόγος που επισκεπτόμουν (ο νο.5 νομίζω…) μου είχε πει πως οι άνθρωποι που έχουν χαμηλό βάρος και το διατηρούν καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους θεωρούνται αδύνατοι, ενώ εκείνοι που προσπαθούν συνεχώς να διατηρήσουν τα κιλά και παρουσιάζουν αυξομειώσεις στο βάρος τους τους θεωρούνται «αδυνατισμένοι».
Η αλήθεια είναι πως οι αδύνατοι άνθρωποι έχουν κάποιες κοινές συνήθειες που τις έχουν υιοθετήσει ασυνείδητα αλλά δεν είναι κακό οι υπόλοιποι «αδυνατισμένοι» άνθρωποι να τις μιμηθούμε και να τις εφαρμόζουμε συνειδητά:
Να είμαστε αεικίνητοι
Έρευνες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι οι οποίοι κινούνται συνεχώς (ναι, αυτοί που η καρέκλα τους έχει καρφιά) καίνε έως και 350 θερμίδες περισσότερο ανά ημέρα. Μικρές λεπτομέρειες μπορεί να κάνουν τη διαφορά όπως το να χρησιμοποιείτε περισσότερο τα χέρια σας όταν μιλάτε, να κουνάτε ρυθμικά το πόδι σας όταν κάθεστε και τέλος, να θυμάστε να σηκώνεστε από την καρέκλα ή τον καναπέ ανά τέταρτο.
Να τρώμε χωρίς περισπασμούς
Οι αδύνατοι άνθρωποι συνήθως συγκεντρώνονται στο φαγητό τους και τρώνε αργά. Δεν έχουν ανοιχτή την τηλεόραση ή μιλούν ταυτόχρονα στο κινητό. Με αυτόν τον τρόπο και δίνεται στο πεπτικό σύστημα το περιθώριο να καταγράψει το αίσθημα του κορεσμού και καταναλώνονται έως και 300 θερμίδες λιγότερες ανά ημέρα. Αν το νούμερο δεν σας φαίνεται εντυπωσιακό, σκεφτείτε πως 300 θερμίδες λιγότερες την ημέρα σημαίνει έως και 2 νούμερα μικρότερα στα ρούχα μέσα σε ένα χρόνο!
Να «εξατομικεύουμε» τις παραγγελίες μας
Πόσες φορές δεν έχει τύχει να φάτε τηγανιτές πατάτες επειδή αποτελούσαν συνοδευτικό του πιάτου που παραγγείλατε; Οι αδύνατοι άνθρωποι δεν ντρέπονται ή βαριούνται να παραγγείλουν αυτό που πραγματικά θέλουν κι αν εκείνη τη στιγμή αισθάνονται πως οι τηγανιτές πατάτες θα τους βαρύνουν, ζητούν να μην περιλαμβάνονται στο πιάτο.
Να τρώμε αυτό που πραγματικά θέλουμε όταν πραγματικά πεινάμε
Έχω μια φίλη που ξέρω από παιδί και ήταν πάντα αδύνατη. Δεν προσέχει τη διατροφή της αλλά είναι από τους λίγους ανθρώπους που ξέρω που ακόμα κι αν έχει στρωθεί μπροστά τους ένα λουκούλλειο γεύμα, αν δεν πεινάει, δεν πρόκειται να πάρει ούτε πιρούνια. Είναι μια απόλυτα υγιής στάση απέναντι στο φαγητό. Αφού δεν πεινάτε, γιατί να το φάτε; Κι αν εκείνη τη στιγμή δεν έχετε διάθεση για γλυκό, ποιος ο λόγος να το δοκιμάσετε όπως και να΄χει;
…και τέλος θυμηθείτε το μυαλό είναι πάντα πιο δυνατό από το στομάχι. Mind over matter!
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!