Πρόσφατη έρευνα έδειξε πως πολλές γυναίκες παίρνουν τις θερμίδες που χρειάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας την ώρα του δείπνου, ενώ το 1/3 των γυναικών παίρνει το 15% των θερμίδων μετά τις 11 το βράδυ.
Δεν χρειάζεται να ψάξω ενδελεχώς την έρευνα. Τα συμπεράσματα της είναι για εμένα προσωπικά πέρα για πέρα αληθή αφού μπορεί όλη μέρα να ακολουθώ με στρατιωτική πειθαρχία ένα υγιεινό διαιτολόγιο και το βράδυ να νιώθω το σάλιο να μαζεύεται στο στόμα κάθε φορά που περνάω έξω από περίπτερο κι αντικρίζω τα πατατάκια και τις σοκολάτες ή κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι πως απολαμβάνω μια πίτσα. Και το χειρότερο είναι όταν η φαντασίωση γίνεται πράξη!
Τι είναι αυτό που μας μεταμορφώνει σε διατροφικά ζόμπι το βράδυ και κάνουμε επιδρομή σε ψυγείο και ντουλάπια;
Το ένα αίτιο κρύβεται στην παραπάνω περιγραφή. Η “στρατιωτική πειθαρχία” σε ένα “αυστηρό διαιτολόγιο” μπορεί να οδηγεί σε στέρηση των θερμίδων που έχει ανάγκη ο οργανισμός για να έχει ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας με αποτέλεσμα να τις αποζητά το βράδυ.
Το άλλο αίτιο βρίσκεται στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Η παράλειψη του πρωινού και το έντονο στρες που βιώνουμε μέσα στην ημέρα οδηγεί σε ενίσχυση της όρεξης το βράδυ που είναι αποτέλεσμα τόσο της ελλιπούς σίτισης όσο και της επιθυμίας για συναισθηματικές αμοιβές που αναζητούμε στο φαγητό (”πέρασα τόσο χάλια μέρα μου αξίζει αυτό το προφιτερόλ”).
Το πρόβλημα είναι πως η αυξημένη κατανάλωση τροφής το βράδυ οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αύξηση βάρους καθώς η δραστηριότητα του οργανισμού μειώνεται τις νυχτερινές ώρες κι επομένως μειώνεται η δυνατότητα καύσης των έξτρα θερμίδων, ενώ παράλληλα η λεπτίνη, η ορμόνη που ρυθμίζει την αίσθηση κορεσμού παίρνει το μήνυμα πως ο οργανισμός χρειάζεται κι άλλη τροφή το βράδυ, το μεταφέρει στον εγκέφαλο κι έτσι το πιρούνι παίρνει φωτιά και ο ύπνος αργεί…Κι όσο αργεί να έρθει ο Μορφέας να μας πάρει στην αγκαλιά του, τόση περισσότερη ώρα έχουμε στη διάθεση μας να φάμε κάτι παραπάνω!
Τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση:
Ο υγιεινός τρόπος ζωής δεν περιλαμβάνει μαγικά τρικ αλλά την εφαρμογή που συνηθειών που γνωρίζουμε καλά. Όπως το κλασικό “Το πρωί φάε σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν άρχοντας και το βράδυ σαν ζητιάνος”. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ένα πλούσιο και θρεπτικό πρωινό κι ένα λιγότερο πλούσιο αλλά πολύ θρεπτικό μεσημεριανό, έτσι ώστε ο οργανισμός να λάβει μέσω της τροφής την ενέργεια που χρειάζεται για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της ημέρας.
Όπως συμβαίνει συχνά με το κόψιμο μιας κακής συνήθειας, η απότομη παύση δεν είναι και η ενδεδειγμένη μέθοδος γιατί προκαλεί στέρηση με αρνητικές συνέπειες (το ένα μπέργκερ το βράδυ, να γίνουν δύο). Έτσι, είναι ωφέλιμο να εφαρμόσουμε για αρκετό χρόνο τη μέθοδο των επαρκών και συχνών γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας μέχρι ο οργανισμός να συνειδητοποιήσει πως δεν έχει ανάγκη για τόση τροφή το βράδυ.
Το μυστικό για αυτή την τακτική είναι να μη φτάνουμε στο σημείο “πεινάω τόσο πολύ που θα φάω ό,τι βρω μπροστά μου” αλλά όχι και να καταλήγουμε στο “είμαι τόσο φουσκωμένος που πρέπει να ξαπλώσω”. Η ιδανική στιγμή για να κατέβει το πιρούνι είναι εκείνη που υπάρχει η αίσθηση της ικανοποίησης κι όχι του φουσκώματος.
Επίσης, τα συχνά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας διατηρούν σε σταθερά επίπεδα την ινσουλίνη κι έτσι δεν υπάρχουν απότομες εξάρσεις στην όρεξη. Ξηροί καρποί, φρούτα και γιαούρτι μπορούν να αποτελούν τα ενδιάμεσα γεύματα.
Τέλος, επειδή έρευνες έχουν αποδείξει πως όσοι κοιμούνται μετά τα μεσάνυχτα έχουν την τάση να καταναλώνουν μέχρι και 500 θερμίδες περισσότερες την ημέρα, κλείνουμε τηλεόραση, tablets κι άλλες πηγές τεχνολογίας, διαβάζουμε ένα παραδοσιακό, χάρτινο βιβλίο και αφηνόμαστε στο κλείσιμο των βλεφάρων και δεν θα ονειρευτούμε πως ανοίγουμε το ψυγείο και τσακίζουμε μια σοκολατίνα!
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!