Αν ρωτήσετε μια γυναικά για ποιον ντύνεται, κατά πάσα πιθανότητα θα απαντήσει: ‘’Πρώτα για τον εαυτό μου, μετά για τις άλλες γυναίκες και τέλος, για τους άντρες.’’
Κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου είχα τη δυνατότητα να χαζέψω πολλές από τις φωτογραφίες που ανέβαζαν φίλοι και γνωστοί στα social media και να τις σχολιάζω με τις φίλες μου: τα χτενίσματα, οι στιλιστικές επιλογές και φυσικά, ποια πάχυνε , ποια αδυνάτισε, ποια έφτιαξε κορμάρα, σε ποια άρχισαν να φαίνονται οι πρώτες ρυτίδες…ναι, ο κοινωνικός σχολιασμός γνωρίζει μεγάλες δόξες στις γιορτές!
Το περίεργο είναι πως αν μια γυναίκα δει μια άλλη γυναίκα που έχασε κιλά ή έχει γυμναστεί είναι η πρώτη που θα το παρατηρήσει και θα της κάνει το αντίστοιχο κοπλιμέντο ενώ παράλληλα είναι επίσης η πρώτη που θα παρατηρήσει ποια έβαλε κιλά, ποια εμφάνισε ρυτίδες και ανάλογα με το χαρακτήρα της μπορεί να κάνει κάποιο σχόλιο ή αναπόφευκτα να συγκρίνει εκείνη τη γυναίκα με τον εαυτό της (‘’Και νόμιζα πως εγώ έχω μεγάλα μπούτια’’ κοκ.)
Ένας άντρας μπορεί να μην καταλάβει καν πως η σιλουέτα βάρυνε με τα κιλά των εορτών (ΟΚ, κάποιοι θα το προσέξουν αλλά είναι εκείνο το είδος των αντρών που συνδυάζουν τα γυναικεία σώματα με αντικείμενα: στήθος-μπαλκόνι, πισινός-τάβλι κι άλλες πολλές ευφάνταστες παρομοιώσεις).
Είναι θέμα γονιδίων; Οι γυναίκες γεννιούνται έχοντας αυξημένη παρατηρητικότητα σε σχέση με τους άντρες; Ή απλώς, είμαστε όλες θύματα μιας κουλτούρας που εξαναγκάζει τις γυναίκες να συγκρίνονται ανελέητα μεταξύ τους;
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη showbiz: στο ίδιο σύστημα συνυπάρχει το πρότυπο ομορφιάς της Beyonce και της Kate Moss. Το λάθος συμβαίνει όταν μια γυναίκα με το σωματότυπο της Beyonce προσπαθεί να αποκτήσει τη σιλουέτα της Kate Moss.
Ο κοινωνικός σχολιασμός και η κριτική δεν θα πάψει να υπάρχει αλλά πιθανώς να αποκτήσει πιο λογικά πλαίσια αν όλες οι γυναίκες συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε διαφορετικές, καμιά δεν τα έχει όλα, και πως υπάρχουν διαφορετικές αισθητικές.
Αν μια φίλη μας έχει βάλει κιλά, κατά πάσα πιθανότητα να έχει κάποιο πρόβλημα που προσπαθεί να λύσει μέσω φαγητού (συναισθηματική υπερφαγία) οπότε δείξε κατανόηση και ρώτα της τι της συμβαίνει, ή αν έχει χάλια μαλλιά, σύστησε της έναν καλό κομμωτή.
Το ξέρω πως θα πρέπει να είσαι η Μητέρα Τερέζα για να αντισταθείς στον πειρασμό να σχολιάσεις κάποια άλλη γυναίκα αλλά ξεκίνα με τα ακόλουθα tips που ενισχύουν τον καλοπροαίρετο άνθρωπο που σίγουρα κρύβεις μέσα σου: Πρώτον, μην ξοδεύεις ενέργεια να σχολιάζεις την εικόνα κάποιας διάσημης στα social media. Δεν την ξέρεις προσωπικά, δεν την έχεις δει από κοντά, δεν ξέρεις αν η φωτογραφία της οφείλεται σε επεξεργασία και αν δεις κάποια φωτογραφία από παπαράτσι, ναι, έχει κι αυτή κυτταρίτιδα αλλά δεν νομίζω πως είναι αξίο αναφοράς σε post σου. Δεύτερον, συνέχισε να εκφράζεις τα θετικά σου σχόλια. Πες «Μπράβο» σε μια φίλη, συνάδελφο, γνωστή, την ταμία στο σούπερ μάρκετ που αδυνάτισε, αν έκανε ένα ωραίο κούρεμα…γενικά, μην κρατάς τις θετικές σκέψεις για τον εαυτό σου, μετέτρεψε τις σε λόγια.
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!