Παρόλο που είμαι παιδί του Σεπτεμβρίου (Παρθένος – Β’ Δεκαήμερο) οφείλω να ομολογήσω πως συμφωνώ με όλους όσους δηλώνουν πως ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου είναι ο χειρότερος μήνας του χρόνου!
Οι κύριοι παράγοντες της καταδίκης του Σεπτεμβρίου:
Πρώτον, μειώνεται η διάρκεια της ημέρας. Ο ήλιος δύει νωρίτερα κι αυτό σημαίνει πως αποχαιρετάς τα απρόοπτα κοκτέιλ που έπινες με την παρέα σου στα δειλινά μετά το γραφείο, αφού πλέον όταν φύγεις από το γραφείο ή το γυμναστήριο έχει ήδη νυχτώσει. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν αποδείξει πως το 30% των ανθρώπων βιώνει μείωση της ενεργητικότητας του μόλις μπαίνει το Φθινόπωρο και την ξαναβρίσκει στις αρχές της Άνοιξης. Μάλιστα, ένα ποσοστό 10% βιώνει τόσο έντονα συμπτώματα που σχετίζονται άμεσα με κατάθλιψη. Όπως και στα άγρια ζώα, περισσότερο φως σημαίνει έξοδο από τη χειμερία νάρκη και νέες περιπέτειες που περιλαμβάνουν και την αναζήτηση για ταίρι.
Δεύτερον, πολλοί έχουμε συνδυάσει το Σεπτέμβρη με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς και κατά συνέπεια με το ξεκίνημα των υποχρεώσεων. Ξαφνικά από εκεί που ήμασταν ανέμελοι επιστρέφουμε σε ένα περιβάλλον όπου μας λένε τι πρέπει να κάνουμε (τότε δάσκαλος, σήμερα προϊστάμενος) και κρινόμαστε καθημερινά για την απόδοση μας.
Τρίτον, ο Σεπτέμβρης σημαίνει πολλούς μα πάρα πολλούς λογαριασμούς. Ειδικά, αν υπάρχουν και παιδιά στο πλάνο (επιστροφή στο σχολείο, εγγραφή σε ξένες γλώσσες, αθλήματα, τέχνες) τότε μιλάμε για μεγάλο «κουβά».
Ως θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος (ναι, εγώ η Παρθένος, που έχει όμως Σελήνη στον Τοξότη J) αποφάσισα να αντισταθώ στην καταδίκη του Σεπτεμβρίου και γενικά των εποχών Φθινοπώρου-Χειμώνα, εφαρμόζοντας τα παρακάτω tips:
- Τα Σαββατοκύριακα φροντίζω να ξυπνώ αρκετά νωρίς έτσι ώστε να απολαμβάνω όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες ήλιου πριν δύσει
- Μπορεί να μην πίνω κοκτέιλ με την παρέα μου στα δειλινά (άσε, που παχαίνουν) αλλά φροντίζω να διοργανώνω συγκεντρώσεις στο σπίτι μου τις καθημερινές με κρασάκι ή σουβλάκια (ανάλογα την περίσταση) οι οποίες μπορεί να διαρκούν και μόνο μία ώρα αλλά αρκούν για να κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητα μας.
- Εγκαινίασα πέρσι μια νέα συνήθεια: Να πηγαίνω εκδρομές τον Οκτώβριο. Οι τιμές είναι πολύ πιο χαμηλές και η ελληνική φύση είναι στα καλύτερα της!
- Λατρεύω τη χειμερινή μόδα! Μπορείς να φορέσεις το πιο αδιάφορο σύνολο και να μεταμορφωθεί με ένα τζάκετ! Αν το καλοκαίρι διατυμπανίζουμε «less is more», η χειμερινή σεζόν μας επιτρέπει να βγάλουμε όλο το δράμα που κρύβουμε μέσα μας σε styling και μακιγιάζ.
- Ο χειρότερος εφιάλτης μου εξακολουθεί να είναι πως έχω επιστρέψει στο σχολείο και γράφω πρώτη ώρα Μαθηματικά ή Φυσική (δεν έχω αποφασίσει τι ήταν χειρότερο) αλλά προσπαθώ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως έχω τελειώσει το σχολείο εδώ και αρκετά – ας το αφήσουμε απροσδιόριστο – χρόνια, και πως η εργασία σημαίνει υποχρεώσεις και σπάσιμο νεύρων και εντάσεις αλλά σημαίνει ταυτόχρονα και δημιουργία. Ειδικά, ο Σεπτέμβριος σημαίνει και νέοι στόχοι (‘’Νέοι Ορίζοντες, Μικέ’’, που έλεγε και ο Κωνσταντάρας σε ένα έργο)
Δυστυχώς, δεν έχω κανένα tip για την εξόφληση των λογαριασμών πέρα από το να παίξετε τζόκερ. Κι αν σου κάτσει;
…και κάτι ακόμα: Ανεξάρτητα από το τι κάνουν τα άγρια ζώα όταν ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη, ο έρωτας δεν έχει εποχή και τα καλοκαιρινά ρομάντζα συχνά διαρκούν μέχρι τα πρωτοβρόχια!
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!