Γράφει η Κωνσταντίνα Χατζηαναστασίου
Πολλές φορές κοιτάμε το παρελθόν και βλέπουμε τις καταστάσεις της ζωής μας πως εξελίχθηκαν και πως έκλεισε η αυλαία στην κάθε περίπτωση. Κάποιες φορές μπαίνουμε στη διαδικασία να αναρωτηθούμε και να φανταστούμε πως θα ήταν τα πράγματα αν είχαμε διαλέξει κάτι άλλο, αν είχαμε φερθεί διαφορετικά, αν η τύχη ήταν πιο ευνοϊκή και πάει λέγοντας. Όσο πληθαίνουν τα «αν» τόσο πληθαίνουν και τα φανταστικά σενάρια ενός υποτιθεμένου παρελθόντος.
Βέβαια όλοι κάνουμε λάθη και έτσι αποκτούμε εμπειρία, δηλαδή γνώση για την επόμενη φορά. Οπότε θεμιτό να εντοπίζεις τα λάθη σου ώστε να μην επαναληφθεί κάτι που θα χαλάσει πάλι το «γλυκό». Το μέτρο όμως (που είναι και άριστον, μην ξεχνιόμαστε) χάνεται αρκετές φορές και μας γίνεται εμμονή ένα λάθος σε συνδυασμό με μια φαντασίωση εξιδανικευμένη που συνοδεύεται από το κλασσικό «Έτσι έπρεπε να κάνω για να γίνουν τα πράγματα όπως τα ήθελα».
Συμφωνώ ότι πολλές φορές βρισκόμαστε σε σταυροδρόμια που είτε παίρνεις τον έναν δρόμο και η ζωή σου γίνεται Χ ή τον άλλον και γίνεται Ψ και συμφωνώ ότι το Χ με το Ψ μπορεί να απέχει πάρα μα πάρα πολύ αλλά αξίζει ενώ περπατάς στον δρόμο Χ να σκέφτεσαι πως θα ήταν ο άλλος δρόμος χάνοντας τα όμορφα και τις εκπλήξεις του δρόμου που επέλεξες; Και αν τελικά ενώ νομίζεις ότι έχασες κερδίζεις θα το καταλάβεις μένοντας το μυαλό σου στο παρελθόν;
Κοίτα πίσω, μάθε και προχώρα στον δρόμο σου… Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να δεις τι έφταιξε και να επαναλάβεις μέσα στο μυαλό σου τα γεγονότα με την συμπεριφορά που τώρα θα ήθελες να έχεις, έπειτα αποτύπωσε αυτήν την φανταστική εικόνα στο μυαλό σου σαν να ήταν η πραγματική. Με τον τρόπο αυτό θα «καταχωρήσεις» στο υποσυνείδητο σου την εικόνα αυτή ώστε να σε οδηγήσει στο μέλλον να την εκπληρώσεις στην ζωή σου. Έτσι και εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις την επόμενη φορά και έχεις δώσει μια καλή τροφή στο υποσυνείδητο σου ώστε να δράσει την κατάλληλη στιγμή.
Μέσα από τα λάθη βγαίνουμε δυνατοί, ώριμοι και πιο ψύχραιμοι. Μπορεί να μας απογοητεύουν αλλά είναι η ουσιαστική μας γνώση για την ζωή. Όσα πιο πολλά κάνουμε τόσο πιο πολλά μαθαίνουμε, ωριμάζουμε και μαθαίνουμε να ισορροπούμε. Κοιτάξτε πίσω με σοφία, γεμίστε τις μηχανές με καύσιμα και φύγετε με φόρα στον δικό σας μοναδικό και όμορφο δρόμο. Για να τρέξουμε γρήγορα, μην ξεχνάτε ότι πάντα πάμε λίγο πίσω για να πάρουμε φόρα…
