Σ’ αυτό το θέμα θα επιχειρήσουμε να θυμηθούμε κάποια πράγματα από την παιδική μας ηλικία… Δεν ξέρουμε αν όταν ήσασταν παιδιά είχατε προσπαθήσει να βρείτε το τέλος ενός ουράνιου τόξου, καθώς, σύμφωνα με το “θρύλο”, εκεί κρύβεται ένας... θησαυρός. Αν είχατε μπει σ’ αυτή τη διαδικασία ωστόσο, θα είχατε διαπιστώσει ότι αυτό είναι… αδύνατο. Η βόλτα σας μπορεί να ηταν ωραία, η άκρη του ουράνιου τόξου όπως και ο θησαυρός, όμως, δε βρέθηκαν ποτέ. Μπορεί στις φωτογραφίες, κάποιες από τις οποίες συνοδεύουν το θέμα μας, να φαίνεται ότι υπάρχει στην πραγματικότητα, όμως αυτό είναι στην ουσία μία οφθαλμαπάτη…
Τι συμβαίνει, λοιπόν, ακριβώς με ένα ουράνιο τόξο και πώς δημιουργείται; Γιατί δεν μπορούμε να το πλησιάσουμε ή να φτάσουμε στο τέλος του; Ας ξεκινήσουμε με λίγη θεωρία. Το ουράνιο τόξο είναι ένα οπτικό και μετεωρολογικό φαινόμενο, που προκαλείται από την ανάκλαση του φωτός σε σταγονίδια νερού που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα της γης, έχοντας ως αποτέλεσμα ένα φάσμα χρωμάτων να εμφανίζεται στον ουρανό. Σκεφτείτε τα σταγονίδια σαν μικρά πρίσματα, μέσα από τα οποία οι ακτίνες του φωτός διαθλώνται.
Ένα ουράνιο τόξο, λοιπόν, δε βρίσκεται σε μία συγκεκριμένη απόσταση από εμάς την οποία μπορούμε να μετρήσουμε ή να… πλησιάσουμε, αλλά αυτό που, στην ουσία, είναι ορατό κάθε φορά από τον καθένα μας, είναι το φάσμα του φωτός που προκύπτει από τη διάθλαση, αν το κοιτάξουμε από μία συγκεκριμένη γωνία σε σχέση με τις ακτίνες του ηλίου. Ένα ουράνιο τόξο είναι ορατό μόνο όταν έχουμε τον ήλιο πίσω μας, ενώ, για να δούμε το ανακλώμενο φως, πρέπει η γωνία ανάμεσα στις ακτίνες του ήλιου και και της νοητής ευθείας που σχηματίζεται από τα σταγονίδια της βροχής προς τη μεριά μας να είναι 40 μοίρες. Το δε τοξοειδές σχήμα του οφείλεται στη διαφορετικότητα της γωνίας κάθε ακτίνας που ανακλάται, αλλά και του σχήματος των σταγονιδίων.
Ιδού τώρα και περισσότερες εντυπωσιακές φωτογραφίες από το “τέλος” ενός ουράνιου τόξου. Μπορείτε να μην μπορείτε να το πλησιάσετε, μπορείτε όμως πάντα να το απολαύσετε από μακριά ή και… φωτογραφικά.
Άρθρο της Χριστίνας Κιτσάτη που βρήκαμε στο Digitallife.gr
