της Γιάννας Νιωτάκη
Η πόλη «μουσείο» και οι άπειρες ευκαιρίες αγορών.
«Θα ξετρελαθείς στη Ρώμη!», μου έλεγαν. Και έτσι έγινε ήδη μόλις βγήκαμε από τη στάση του μετρό της Spana και διασχίσαμε το μικρό σοκάκι για να καταλήξουμε στην Piazza di Spana, αντιλήφθηκα ότι η πόλη αυτή είναι διαφορετική απ’ όλες όσες έχω επισκεφθεί.
Η διαμόρφωση της εντυπωσιακής πλατείας με την διάσημη Scalinata di Trinità dei Monti, στην οποία καταλήγουν τα γραφικά σοκάκια που συνδέουν την εμπορική Via del Corso με την Piazza di Spana, είναι το αποτέλεσμα του συγκερασμού διαφορετικών πολιτισμών στο πέρασμα των αιώνων. Η χαρούμενη πλατεία με τους πανύψηλους φοίνικες αν και αποπνέει ισπανικό αέρα, έχει χαρακτήρα κοσμοπολίτικο καθώς κοσμείται, μεταξύ άλλων, από την μπαρόκ κρήνη «Barcaccia» (μτφ: σαπιοκάραβο) του Μπερνίνι και τον οβελίσκο, ο οποίος βρίσκεται εκεί από το έτος 1788. Παρά το γεγονός ότι αυτή την περίοδο η πρόσβαση στα Ισπανικά Σκαλιά δεν επιτρέπεται λόγω πραγματοποίησης εργασιών συντήρησης του μνημείου, η δημοτικότητα της piazza ως σημείο συνάντησής της δεν έχει μειωθεί στο ελάχιστο.
Από την Piazza di Spana ανηφορίσαμε στην κεντρική νεοκλασσική πλατεία της Ρώμης, την Piazza del Popolo, με τον αυθεντικό οβελίσκο από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου και τις μπαρόκ εκκλησίες, Santa Maria dei Miracoli και Santa Maria in Montesanto, οι οποίες αν και είναι όμοιες, εντούτοις δεν είναι συμμετρικές. Το αρχιτεκτονικό τρικ του Rainaldi έγινε για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεπάρκειας της έκτασης της οβάλ πλατείας.
Από την επίσκεψη μας σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε την επιβλητική όψη του Princio και της Fontana della Dea di Roma.
Κατηφορίσαμε την χαρούμενη και πολύβουη Via del Corso, η οποία αποτελεί πόλο έλξης Ιταλών και τουριστών εξαιτίας των εκατοντάδων καταστημάτων της και των street artists – από εικαστικούς, οι οποίοι ζωγραφίζουν σε ειδικούς χώρους στο πεζοδρόμιο και χορευτές hip hop μέχρι βιολιστές φίλους της ιταλικής όπερας.
Την προσοχή μας τράβηξε η εκκλησία San Marcello al Corso, η οποία βρίσκεται σε μία εσοχή της Corso και είναι αφιερωμένη στον Πάπα Μάρκελλο τον Πρώτο, ωστόσο δυστυχώς, ήταν κλειστή.
Στη Grano Frutta e Farina, στη Via della Croce, η οποία είναι pizzerie al taglio, αγοράζετε, δηλαδή, όση πίτσα θέλετε και πληρώνετε με βάση το βάρος κάθε κομματιού που εσείς υποδεικνύετε, δοκιμάσαμε διάφορα είδη πίτσας με αγκινάρες και μανιτάρια, πολύχρωμες πιπεριές με μοτσαρέλα και λουκάνικο με μπρόκολα, ενώ αγοράσαμε αποξηραμένα μήλα με κανέλα, τα οποία λατρέψαμε και τιμήσαμε καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας στη Ρώμη – και μετά στην Ελλάδα – και λευκή σοκολάτα με κομμάτια καφέ, την οποία φτιάχνουν οι ίδιοι. Για επιδόρπιο προτιμήσαμε το αυθεντικό ιταλικό τιραμισού από το Pompi –που βρίσκεται στον ίδιο δρόμο και προσφέρει αφθονία γεύσεων (τιραμισού με φράουλα, μπανόφι, φρούτα του δάσους, φιστίκι κ.α.).
Με ανανεωμένες τις δυνάμεις μας επισκεφθήκαμε τα καταστήματα ενδυμάτων της Piazza del Spana, θαυμάσαμε τις μπουτίκ με τα έπιπλα – αντίκες στη Via del Babuino, όπου βρίσκεται και η Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου των Ελλήνων και νιώσαμε τον παλμό της ιταλικής και γαλλικής μόδας στη Via Condotti, όπου τα ποσοστά των εκπτώσεων φθάνουν μέχρι και το 50%.
Στα στενά γύρω από την Piazza Mignanelli βρήκαμε μικρά μαγαζάκια με ρούχα ιταλικών εταιρειών σε πολύ προσιτές τιμές.
Η πρώτη μέρα στη Ρώμη δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς μία επίσκεψη στην επιβλητική και εντυπωσιακή Fontana di trevi, το μεγαλύτερο μπαρόκ σιντριβάνι της πόλης, χτισμένο στη συμβολή τριών δρόμων (tre vie), του οποίου κεντρική φιγούρα αποτελεί ο Ποσειδώνας πλαισιωμένος από δύο Τρίτωνες που καθοδηγούν δύο ιππόκαμπους. Στην κορυφή του μνημείου αναπαριστάται η σκηνή όπου, σύμφωνα με το μύθο, ρωμαίοι στρατιώτες ανακάλυψαν με τη βοήθεια μίας παρθένου την πηγή επί της οποίας ανεγέρθηκε το υδραγωγείο Aqua Virgo, το οποίο υδροδοτούσε τη Ρώμη και η απόληξη του οποίου είναι η Fontana di trevi.
Το δεύτερο 24ωρο στη Ρώμη θα ακολουθήσει σε λίγες μέρες…!
