Ασυμβίβαστος, ξεχωριστός, διορατικός, αγωνιστής, ανυπέρβλητος, αξεπέραστος «σύμβολο» για ένα ολόκληρο Έθνος… Αυτός ήταν o Μίκης Θεοδωράκης (γεννημένος στις 29 Ιουλίου του 1925 στη Χίο), ο αγαπημένος μουσικοσυνθέτης, συγγραφέας και πολιτικός που με το συγκλονιστικό έργο του χαρακτήρισε τον 20ο αιώνα, την Ελλάδα των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, την περίοδο της Δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης.
Ο αγαπημένος δημιουργός όλων των Ελλήνων που το όνομα του έγινε γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο, έφυγε σε ηλικία 96 ετών για το αιώνιο ταξίδι και από σήμερα θα κατοικεί στους ουρανούς μαζί με όλους τους «μεγάλους» που άφησαν εποχή. Ακόμη και η αιωνιότητα ίσως να είναι λίγη για να μπορέσει να χωρέσει έναν δημιουργό όπως ο Μίκης, καθώς ο Θεοδωράκης δημιούργησε και συνέθεσε για περισσότερα από 70 χρόνια μουσικά έργα για τον κινηματογράφο, το θέατρο, την όπερα, την κλασική μουσική, το αρχαίο δράμα κ.ά. Το πιο σημαντικό του έργο όμως θεωρείται η μελοποιημένη ποίηση, χρησιμοποιώντας ως στίχους ποιήματα βραβευμένων ποιητών ελληνικής και ξένης καταγωγής, όπως οι Γιάννης Ρίτσος (Βραβείο Ειρήνης Λένιν 1976), Γιώργος Σεφέρης (Νόμπελ 1963), Πάμπλο Νερούδα (Νόμπελ 1971), Οδυσσέας Ελύτης (Νόμπελ 1979).
Βάζοντας την υπογραφή του σε εμβληματικά και αριστουργηματικά έργα όπως η Ρωμιοσύνη, Άξιον Εστί, Ζορμπάς και Serpico (για τις οποίες προτάθηκε για βραβείο Grammy), Φαίδρα, Ζ (όπου βραβεύτηκε και με βραβείο BAFTA), Συνοικία το Όνειρο κ.ά, ταξίδεψε την Ελλάδα του 20ου αιώνα στα πέρατα του κόσμου… Συνθέσεις του έχουν ερμηνευτεί από καλλιτέχνες παγκοσμίου φήμης, όπως οι Beatles, η Σίρλεϊ Μπάσεϊ, η Τζόαν Μπαέζ και η Εντίθ Πιάφ, ενώ το 2000 προτάθηκε και για το Νόμπελ Ειρήνης.
Πέραν του έργου του, ο Μίκης Θεοδωράκης είχε έντονη πολιτική και αντιστασιακή δράση. Συμμετείχε στον αγώνα κατά των Γερμανών με τον ΕΑΜ, ενώ στη διάρκεια του Εμφυλίου συνελήφθη και έκανε εξορία στην Ικαρία και στη συνέχεια στη Μακρόνησο. Την 21η Απριλίου του 1967 περνά στην παρανομία και στρέφεται κατά της Δικτατορίας. Τον Μάιο του 1967 ιδρύει μαζί με άλλους την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ και εκλέγεται πρόεδρός του. Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967. Ακολουθεί η φυλάκισή του στην οδό Μπουμπουλίνας, η απομόνωση, οι φυλακές Αβέρωφ, η μεγάλη απεργία πείνας, το νοσοκομείο, η αποφυλάκιση και ο κατ’ οίκον περιορισμός, η εκτόπιση με την οικογένειά του στη Ζάτουνα Αρκαδίας, και τέλος το στρατόπεδο Ωρωπού. Μετά το πέρας της Μεταπολίτευσης κατεβαίνει υποψήφιος σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών σχηματισμών, καθώς συντάχθηκε με την αριστερά και το ΚΚΕ και εκλέχθηκε 4 φορές βουλευτές, ενώ διετέλεσε και Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και Επικρατείας με τη Νέα Δημοκρατία.
Τα λόγια ίσως να είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν το τι σημαίνει το κεφάλαιο «Μίκης» για τη χώρα μας. Δεν μπορούμε παρά να είμαστε ευγνώμονες που 4 γενιές Ελλήνων είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν το έργο του και να σιγοτραγουδήσουν τα μουσικά κομμάτια που έβαλε την υπογραφή του. Η Ρωμιοσύνη από σήμερα είναι πιο φτωχή… Αθάνατος!
