H Ρώμη είναι από αυτές τις πόλεις που θυμίζουν αρκετά… Αθήνα. Άλλωστε, οι αρχαίοι πολιτισμοί Ελλάδας και Ιταλίας έχουν μοιραστεί πολλά μέσα στους αιώνες και η αλληλεπίδραση είναι εμφανής και στις δύο πλευρές. Ο καθένας έχει την άποψή του για τη Ρώμη, άλλοι ξετρελαίνονται, άλλοι απλά θεωρούν ότι η μία επίσκεψη αρκεί, ωστόσο το σίγουρο είναι ένα: Αποτελεί “must” προορισμό, ειδικά για εμάς που είμαστε σε απόσταση αναπνοής με το αεροπλάνο από αυτήν.
Ευκαιρία για ένα ταξιδάκι λοιπόν στη Ρώμη! Και ποια η καλύτερη ευκαιρία από την προωθητική ενέργεια που τρέχει η Alcatel, η οποία με την αγορά κάθε POP4 smartphone προσφέρει ένα αεροπορικό εισιτήριο μετ’ επιστροφής σε αγαπημένους ευρωπαϊκούς προορισμούς, μεταξύ των οποίων και η Ρώμη! Το ταξίδι θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί υποχρεωτικά πριν από τις 30/06/2017.
Δες λεπτομέρειες για την προσφορά εδώ
«Θα ξετρελαθείς στη Ρώμη!», μου έλεγαν. Και έτσι έγινε ήδη μόλις βγήκαμε από τη στάση του μετρό της Spana και διασχίσαμε το μικρό σοκάκι για να καταλήξουμε στην Piazza di Spana, αντιλήφθηκα ότι η πόλη αυτή είναι διαφορετική απ’ όλες όσες έχω επισκεφθεί.
Η διαμόρφωση της εντυπωσιακής πλατείας με την διάσημη Scalinata di Trinità dei Monti, στην οποία καταλήγουν τα γραφικά σοκάκια που συνδέουν την εμπορική Via del Corso με την Piazza di Spana, είναι το αποτέλεσμα του συγκερασμού διαφορετικών πολιτισμών στο πέρασμα των αιώνων. Η χαρούμενη πλατεία με τους πανύψηλους φοίνικες αν και αποπνέει ισπανικό αέρα, έχει χαρακτήρα κοσμοπολίτικο καθώς κοσμείται, μεταξύ άλλων, από την μπαρόκ κρήνη «Barcaccia» (μτφ: σαπιοκάραβο) του Μπερνίνι και τον οβελίσκο, ο οποίος βρίσκεται εκεί από το έτος 1788. Παρά το γεγονός ότι αυτή την περίοδο η πρόσβαση στα Ισπανικά Σκαλιά δεν επιτρέπεται λόγω πραγματοποίησης εργασιών συντήρησης του μνημείου, η δημοτικότητα της piazza ως σημείο συνάντησής της δεν έχει μειωθεί στο ελάχιστο.
Από την Piazza di Spana ανηφορίσαμε στην κεντρική νεοκλασσική πλατεία της Ρώμης, την Piazza del Popolo, με τον αυθεντικό οβελίσκο από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου και τις μπαρόκ εκκλησίες, Santa Maria dei Miracoli και Santa Maria in Montesanto, οι οποίες αν και είναι όμοιες, εντούτοις δεν είναι συμμετρικές. Το αρχιτεκτονικό τρικ του Rainaldi έγινε για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεπάρκειας της έκτασης της οβάλ πλατείας.
Από την επίσκεψη μας σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε την επιβλητική όψη του Princio και της Fontana della Dea di Roma.
Κατηφορίσαμε την χαρούμενη και πολύβουη Via del Corso, η οποία αποτελεί πόλο έλξης Ιταλών και τουριστών εξαιτίας των εκατοντάδων καταστημάτων της και των street artists – από εικαστικούς, οι οποίοι ζωγραφίζουν σε ειδικούς χώρους στο πεζοδρόμιο και χορευτές hip hop μέχρι βιολιστές φίλους της ιταλικής όπερας.
Την προσοχή μας τράβηξε η εκκλησία San Marcello al Corso, η οποία βρίσκεται σε μία εσοχή της Corso και είναι αφιερωμένη στον Πάπα Μάρκελλο τον Πρώτο, ωστόσο δυστυχώς, ήταν κλειστή.
Στη Grano Frutta e Farina, στη Via della Croce, η οποία είναι pizzerie al taglio, αγοράζετε, δηλαδή, όση πίτσα θέλετε και πληρώνετε με βάση το βάρος κάθε κομματιού που εσείς υποδεικνύετε, δοκιμάσαμε διάφορα είδη πίτσας με αγκινάρες και μανιτάρια, πολύχρωμες πιπεριές με μοτσαρέλα και λουκάνικο με μπρόκολα, ενώ αγοράσαμε αποξηραμένα μήλα με κανέλα, τα οποία λατρέψαμε και τιμήσαμε καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας στη Ρώμη – και μετά στην Ελλάδα – και λευκή σοκολάτα με κομμάτια καφέ, την οποία φτιάχνουν οι ίδιοι. Γιαεπιδόρπιο προτιμήσαμε το αυθεντικό ιταλικό τιραμισού από το Pompi –που βρίσκεται στον ίδιο δρόμο και προσφέρει αφθονία γεύσεων (τιραμισού με φράουλα, μπανόφι, φρούτα του δάσους, φιστίκι κ.α.).
Με ανανεωμένες τις δυνάμεις μας επισκεφθήκαμε τα καταστήματα ενδυμάτων της Piazza del Spana, θαυμάσαμε τις μπουτίκ με τα έπιπλα – αντίκες στη Via del Babuino, όπου βρίσκεται και η Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου των Ελλήνων και νιώσαμε τον παλμό της ιταλικής και γαλλικής μόδας στη Via Condotti, όπου τα ποσοστά τωνεκπτώσεων φθάνουν μέχρι και το 50%.
Στα στενά γύρω από την Piazza Mignanelli βρήκαμε μικρά μαγαζάκια με ρούχα ιταλικών εταιρειών σε πολύ προσιτές τιμές.
Η πρώτη μέρα στη Ρώμη δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς μία επίσκεψη στην επιβλητική και εντυπωσιακήFontana di trevi, το μεγαλύτερο μπαρόκ σιντριβάνι της πόλης, χτισμένο στη συμβολή τριών δρόμων (tre vie), του οποίου κεντρική φιγούρα αποτελεί ο Ποσειδώνας πλαισιωμένος από δύο Τρίτωνες που καθοδηγούν δύο ιππόκαμπους. Στην κορυφή του μνημείου αναπαριστάται η σκηνή όπου, σύμφωνα με το μύθο, ρωμαίοι στρατιώτες ανακάλυψαν με τη βοήθεια μίας παρθένου την πηγή επί της οποίας ανεγέρθηκε το υδραγωγείο Aqua Virgo, το οποίο υδροδοτούσε τη Ρώμη και η απόληξη του οποίου είναι η Fontana di trevi.
Την δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε δυναμικά για να δούμε τα βασικά αξιοθέατα της Ρώμης, θεωρώντας ότι έχουμε ολοκληρώσει με τα ψώνια μας – φευ! τα ψώνια στη Ρώμη δεν τελειώνουν ποτέ! Πρώτη στάση κάναμε στη μπαρόκ Piazza Navona. Στην ωοειδή πλατεία, χτισμένη στο πρώην στάδιο του Δομιτιανού, βρίσκονται τρία συντριβάνια, το κεντρικό και μεγαλύτερο το Fontana dei Quattro Fiumi (σιντριβάνι των τεσσάρων ποταμών, το Fontana di Nettuno (η κρήνη του Ποσειδώνα) στο βόρειο άκρο και Fontana del Moro (η κρήνη του Μαυριτανού) στο νότιο άκρο.
Εκεί θα βρείτε πλανόδιους με αφίσες και γραβούρες της πόλης, πολλές από τις οποίες έχουν φιλοτεχνήσει οι ίδιοι. Οι τιμές είναι τσιμπημένες αλλά μην απελπίζεστε – σίγουρα θα βρείτε εξαιρετικές απεικονίσεις της πόλης στο επόμενο στενό!
Στη Via di Tor Millina υπάρχουν πολλοί οικονομικοί φούρνοι με πίτσες και focacce για να τσιμπήσετε κάτι γευστικό και γρήγορο.
Από το πολύχρωμο Campo de Fiori αγοράσαμε αποξηραμένα φρούτα και λαχανικά (πικάντικα φασόλια, φρούτα, και μήλα με κανέλα). Αν και πληρώσαμε μία περιουσία, οι focacce με σαλάμι Μιλάνου, τα arancini (παναρισμένες κροκέτες με ρύζι) και οι κροκέτες με σάλτσα τομάτας και τυριά, που άφηναν την εντύπωση ριζότου και μακαρονάδας «on the go» από το Baccanale της Via dei Baullari μας αποζημίωσαν.
Αξίζει να επισκεφθείτε το κατάστημα στοκ της Murano Piu στη Corso del Rinascimento οπού θα βρείτε ωραία δώρα σε χαμηλές τιμές.
Στο Sant Eustachio Il Caffè, το οποίο χρονολογείται από το 1938 και βρίσκεται στην ομώνυμη piazza, μπορείτε να αγοράσετε καφέ και για το σπίτι – αλεσμένο ή μη –, ενώ αξίζει να σημειωθεί – για τους φανατικούς – ότι σερβίρει και καφέ φραπέ.
Κατευθυνθήκαμε προς το Πάνθεον, ναός αφιερωμένος σ’ όλες τις θεότητες της Ρώμης, όπου έχουν ταφεί οΡαφαήλ και ιταλοί βασιλιάδες. Το εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του ναού είναι το τεράστιο άνοιγμα διαμέτρου περίπου 9 μέτρων στον τρούλο του ναού (Oculus), το οποίο έχει κατασκευαστεί ώστε ακόμα και όταν βρέχει να μην μπαίνει νερό μέσα στο ναό.
Από το Πάνθεον περπατήσαμε μέσα στα δαιδαλώδη σοκάκια για να καταλήξουμε στη Piazza Venezia, η οποία κυριαρχείται από το επιβλητικό Μνημείο του Vittorio Emanuelle B και το παρακείμενο Palazzo Vezezia, με κατεύθυνση το Κολοσσαίο.
Ήταν η καλύτερη ώρα. Ο ήλιος έδυε και ο ουρανός είχε πάρει ένα σκούρο μπλε χρώμα, ενώ από τα φωτισμένα αρχαία μνημεία διαχεόταν σ’ όλο το δρόμο ένα χρυσαφί φως. Ο περίπατος στην πλημμυρισμένη από κόσμο Via dei Fori Imperiali, η οποία ενώνει την Piazza Venezia με το Κολοσσαίο, ήταν πραγματικά παραμυθένιος.
Μετά την επίσκεψη μας στο ξακουστό Κολοσσαίο, βρεθήκαμε στη καρδιά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, το Βατικανό, το οποίο, ακόμα και τη νύχτα, ακτινοβολεί φως, ενώ ο ναός του Αγίου Πέτρου προκαλεί δέος.
Θα μπορούσαμε να αγναντεύουμε για ώρες τη θέα του Castel Sant’ Angelo από τον Τίβερη, ωστόσο η πείνα μας οδήγησε στη γραφική Via del Governo Vecchio, με τα διάσπαρτα μικρά εστιατόρια, μπαράκια, γκαλερί και μαγαζάκια κάθε είδους. Στο Cantina e Cucina φάγαμε εξαιρετικές μακαρονάδες και παραδοσιακά τσιπς αγκινάρας, τα οποία ήταν πεντανόστιμα.
Έτοιμοι να ακολουθήσετε έναν από αυτούς δρόμους που οδηγούν στη Ρώμη;
