Στις 23 Αυγούστου 1791 ξεκίνησε η εξέγερση των μαύρων σκλάβων στο νησί Ισπανιόλα της Καραϊβικής (σημερινή Αϊτή και Δομινικανική Δημοκρατία), που οδήγησε στην κατάργηση του διατλαντικού δουλεμπορίου.

Από το 1998 και έπειτα, η συγκεκριμένη ημέρα αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για σκέψη και αναστοχασμό σχετικά με τις συνέπειες της δουλείας στον κόσμο. Παρόλο που η τεχνολογία έχει εξελιχθεί και η διάδοση της γνώσης είναι πιο εύκολη από ποτέ, παρόλο που η ανάπτυξη της οικονομίας έχει μεταβάλει τις εργασιακές συνθήκες παγκοσμίως, φαίνεται ακόμη δύσκολο να εξαλειφθεί πλήρως μια από τις παλαιότερες μορφές καταπίεσης του ανθρώπου.

Ενώ μπορεί κανείς να μην σκέφτεται σκλάβους στο σπίτι του, το δουλεμπόριο συνεχίζεται σε διάφορα μέρη του πλανήτη, παραμένοντας μια από τις πιο κερδοφόρες πρακτικές για απόκτηση πλούτου. Ακόμη κι αν θεωρούμε ότι ζούμε σε έναν ελεύθερο κόσμο (θεωρητικά μιλώντας), πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας μας υπενθυμίζουν ότι η ανελευθερία εξακολουθεί να κυριαρχεί. Παιδική εκμετάλλευση στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, μεταναστευτικά κύματα που χάνουν τη ζωή τους σε παράνομες διαδρομές προς τη σωτηρία, γυναίκες από το ανατολικό μπλοκ που ελπίζουν σε μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη…

Σημαντικά είναι τα δεδομένα της Unesco

  • Συνολικά σε όλον τον κόσμο υπολογίζεται ότι 27 εκατομμύρια άνθρωποι είναι θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου – ο μεγαλύτερος αριθμός υποδουλωμένων ανθρώπων στην ιστορία της ανθρωπότητας.
  • Η πλειοψηφία των ανθρώπων που εργάζονται χωρίς πληρωμή, με την απειλή σωματικής ή ψυχολογικής βίας και αδυναμία απελευθέρωσης βρίσκεται στην Ασία και την Αφρική.
  • O μέσος όρος ηλικίας των θυμάτων που διακινούνται είναι ανήλικα παιδιά, κυρίως κορίτσια, ηλικίας 14 ετών, ενώ το 99% των θυμάτων δεν διασώζεται ποτέ.
  • Η πλειονότητα των θυμάτων στην Ελλάδα προέρχεται από την Ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία, και την Αφρική.
  • Στην Ευρώπη, μόνο 1 στους 100.000 διακινητές καταδικάζεται.
  • Περισσότεροι από 14.500 σκλάβοι περνάνε κάθε χρόνο τα σύνορα των ΗΠΑ.
  • Οι σκλάβοι εργάζονται σε χωράφια, οίκους ανοχής, εστιατόρια, ορυχεία…
  • Το μέσο κόστος ενός σκλάβου δεν ξεπερνά τα 90 δολάρια.
  • Το κέρδος από το εμπόριο σάρκας στην Αφρική ξεπερνά τα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια.
  • Ένα στα δέκα παιδιά της Αϊτής ζει σε συνθήκες δουλείας.