Τα Χριστούγεννα είναι η πιο «ζεστή» γιορτή του χρόνου, μια εποχή που όλοι θέλουμε να βρεθούμε κοντά με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Θαλπωρή, οικογενειακή ατμόσφαιρα, ζεστασιά, μικρά και μεγάλα δώρα και αυτές οι ξεχωριστές ευωδίες από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι που φέρνουν στο νου τα παιδικά μας χρόνια, είναι ορισμένοι από τους λόγους που τα Χριστούγεννα είχαν, έχουν και θα έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας.
Κάθε Χριστούγεννα μια από τις πιο αγαπημένες παραδόσεις της οικογένειας μου είναι να επισκεπτόμαστε την παραμονή των Χριστουγέννων το σπίτι της γιαγιάς Όλγας. Χρόνια τώρα η γιαγιά στέκει αγέρωχος φρουρός στο πέρασμα του χρόνου και μπορεί τα πολλά έτη που κουβαλάει στην πλάτη της κάπου να την έχουν κουράσει, όμως κι εκείνη όταν περνάει μαζί μας τα Χριστούγεννα φαίνεται σα να (ξανά)νιώθει… 20 χρονών! Άλλωστε, με τι μαεστρία και προσήλωση ετοιμάζει κάθε χρόνο το γιορτινό τραπέζι δε λέγεται (και αυτές τις λαχταριστές δίπλες που ξεχειλίζουν από μέλι είναι πραγματικά all-time favorite).
To παλιό σπίτι της γιαγιάς έχει πάντοτε κάτι το «ιδιαίτερο», καθώς η γιαγιά έχει μια αγάπη στο να φυλάει κάθε λογής πράγματα. Το σπίτι της θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ως ένα… “vintage” μουσείο, όπου σε ορισμένα σημεία του ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. H γιαγιά Όλγα το κάνει αυτό από χόμπι, καθώς της αρέσει να συλλέγει παλιά πράγματα που έχουν για εκείνη μεγάλη συναισθηματική αξία. Μια τετράγωνη ασπρόμαυρη τηλεόραση, που ήταν το μεγάλο δώρο για τον γάμο της με τον παππού (η οποία απλώς συνυπάρχει με την τελευταίας τεχνολογίας smart TV που της αγοράσαμε πέρσι), μια κλασική Polaroid instant camera, ένα παλιό ρολόι Casio που άνηκε και αυτό στον παππού, ένα τηλέφωνο με το περιστρεφόμενο καντράν και πολλά ακόμη.
Δεν σας κρύβω ότι όποτε πηγαίνω στο σπίτι της γιαγιάς μοιάζω σαν τον μικρό εξερευνητή που διψάει για να ψάχνει και να ανακαλύπτει διαρκώς πράγματα, όμως αυτό που λατρεύω περισσότερο είναι οι συζητήσεις που κάνουμε όταν με βλέπει να χειρίζομαι το Galaxy Note 9. Η γιαγιά λατρεύει πάντοτε το πενάκι που χρησιμοποιώ και δείχνει να χαζεύει τον τρόπο με το πόσο μεγάλη ευκολία αντικαθιστά το στυλό και το μολύβι. «Μπορείς να σημειώσεις μια συνταγή εκεί πάνω που θα σου πω;» μου λέει και εγώ γράφω στην οθόνη της συσκευής μια από τις πολλοστές εμπνεύσεις που έχει για την “πολίτικη” γέμιση της γαλοπούλας και για τα «τέλεια» μελομακάρονα όπως τα ονομάζει. Η γιαγιά μένει πραγματικά άφωνη και της εξηγώ ότι αυτό δεν είναι το μόνο που κάνει το S Pen του Galaxy Note 9 και την πιάνω αγκαλιά για να βγάλουμε μια φωτογραφία κάτω από χριστουγεννιάτικο δέντρο με το Galaxy Note 9, πιέζοντας από απόσταση και διακριτικά το S Pen.
Σε κάποια στιγμή την ώρα του τραπεζιού, η γιαγιά κοιτάζει με απορία το πίσω μέρος του Samsung Galaxy A9 που αγόρασε η αδελφή μου και δείχνει να αναρωτιέται για τις 4 κάμερες που διαθέτει, λέγοντας χαρακτηριστικά «Καλά αυτό πόσες φωτογραφίες βγάζει;, 4 όσες και οι κάμερες του»;. Με ένα ζεστό χαμόγελο της εξηγώ ότι οι 4 διαφορετικοί φακοί χρησιμεύουν για να τελειοποιούν στο έπακρο το φωτογραφικό αποτέλεσμα, προσφέροντας μεγαλύτερο βάθος, περισσότερη ευκρίνεια και πιο ρεαλιστική χρωματική απόδοση. «Ναι, αλλά οι φωτογραφίες που βγάζει είναι καλύτερες από Polaroid;» ρωτάει με όλο νάζι και φυσικά εκείνη την ώρα στο τραπέζι τα γέλια δυναμώνουν.
Αυτό που θαυμάζω περισσότερο στη γιαγιά είναι η όρεξη της να μαθαίνει διαρκώς περισσότερα πράγματα και στο στόχαστρο της μπαίνει στη συνέχεια το Galaxy Watch μου! «Αυτό την ώρα που ακριβώς την λέει; Είναι τόσο ακριβές όσο το παλιό Casio του παππού σου;»… «Μόνο την ώρα»; της αποκρίνομαι και αμέσως της αναφέρω ότι το Galaxy Watch είναι πολλά περισσότερα από ένα απλό ρολόι, καθώς μπορώ με αυτό να καταγράψω την καθημερινή μου άσκηση, να δω πόσα βήματα θα κάνω εάν περπατήσω από το σαλόνι μέχρι την κουζίνα και ακόμη να μετρήσω και τους καρδιακούς παλμούς μου… «Μετράει και την πίεση;» με ρώτησε αμέσως και της λέω όχι ακόμα, αλλά μπορείς να αλλάξεις πρόσοψη (την ώρα που άλλαζα Watch Faces νομίζω ότι η γιαγιά αισθάνθηκε ότι πρωταγωνιστούσε στο Matrix)!
Η βραδιά εξελισσόταν με τα κλασικά πειράγματα και τις γνωστές ατάκες του στυλ «Πότε θα παντρευτείς;», «Εγώ στην ηλικία σου…» ή το κλασικό «Εγώ θα κάτσω με τη νεολαία…» και ομολογώ ότι οι συγκεκριμένες ατάκες μπορεί να μοιάζουν λίγο «σπαστικές» όταν ακούς τις συγκεκριμένες φράσεις σε μία διαρκή loop, αλλά νομίζω ότι και φέτος τα Χριστούγεννα καταφέραμε να βρεθούμε όλοι μαζί πρόκειται για μια πραγματική… ευλογία. Μάλιστα, φέτος λίγο πριν φύγαμε θελήσαμε όλοι να κάνουμε ένα ξεχωριστό δώρο για τη γιαγιά που είναι η «ψυχή» της οικογένειας και προτιμήσαμε ένα tablet, επιλέγοντας το Galaxy Tab S4, το οποίο είμασταν βέβαιοι ότι θα το λατρέψει. Η γιαγιά στην αρχή τα έχασε για λίγο, όμως αμέσως πήρε την ρεβάνς, λέγοντας μου ότι… «Τώρα και θα με μάθεις να γράφω με το S Pen και να κατεβάζω συνταγές από το Internet, αλλά και να βλέπω την αγαπημένη μου εκπομπή μαγειρικής στο You… πως το λέτε αυτό με τα videakia;». Εννοείται της απάντησα, άλλωστε γιατί είναι τα εγγόνια σε αυτόν τον κόσμο;
