Άραγε ποιο ήταν το κίνητρό τους γι’ αυτές τις πράξεις; Ο έρωτας είναι τόσο δυνατός που μπορεί να σου «θολώσει» την κρίση ; Και μέχρι που φτάνει κάποιος για τα λεφτά; Ερωτήσεις που σου δημιουργούνται εύλογα όταν διαβάσεις τις παρακάτω ιστορίες. Ιστορίες που θα σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις την δύναμη αλλά και την αδυναμία παράλληλα του ανθρώπου.
# Myra Hindley (1942–2002)
Ήταν μία κατά συρροήν δολοφόνος μικρών παιδιών. Τα εγκλήματα τα διέπραξε με τη βοήθεια του συντρόφου της.
H Myra Hindley γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1942 στο Manchester, στην Αγγλία και μεγάλωσε με τη γιαγιά της. Όταν ήταν 15 χρονών έχασε έναν πολύ στενό της φίλο από πνιγμό. Εγκατέλειψε το σχολείο και έγινε Ρωμαιοκαθολική. Το 1961 συνάντησε τον Ian Brandy, έναν πρώην φυλακισμένο. Τον ερωτεύτηκε σφοδρά και αφέθηκε στον πλήρη έλεγχό του.
Αφού ο Brandy επιβεβαίωσε την τυφλή αφοσίωση που του είχε προετοίμαζε τα σχέδια του για τα εγκλήματα που επρόκειτο να έκαναν μαζί. Τον Ιούλιο του 1963 απήγαγαν το πρώτο τους θύμα, την Pauline Reade. Μήνες αργότερα ο 12χρονος John Kilbride εξαφανίστηκε και δεν τον ξαναείδε κανείς. Τον Ιούνιο του 1964, ακολούθησε η 12χρονη Keith bennett και πιο μετά η 10χρονη Lesley Ann Downey.
Τον Οκτώβριο του 1965 η αστυνομία ειδοποιήθηκε από τον αδερφό της Hindley, David Smith. Ο Smith έγινες μάρτυρας ,χωρίς να το θέλει, στο τραγικό γεγονός όπου ο Brady σκότωσε με τσεκούρι τον άτυχο 17χρονο Edward Evans. Απέκρυψε το τραγικό συμβάν διότι φοβήθηκε μην έχει την ίδια τύχη. Μετά από λίγο καιρό βέβαια πήγε στην αστυνομία και μίλησε για αυτό που βίωσε καθώς επίσης ανέφερε ότι είχε ακούσει ότι τα θύματα τα είχαν θάψει σε ένα συγκεκριμένο μέρος.
Hindley και Brady πήγαν στη φυλακή στις 27 Απριλίου το 1966, οι οποίοι και δήλωσαν πως δεν είναι ένοχοι για τους φόνους του Edward Evans, Lesley Ann Downey, και John Kilbride. Brady κρίθηκε ένοχος για τις δολοφονίες της Lesley Ann Downey, του John Kilbride και του Edward Evans, ενώ η Hindley για τις δολοφονίες της Lesley Ann Downey και του Edward Evans. Επίσης κατηγορήθηκε και σαν ηθικός αυτουργός διότι κάλυψε και προστάτεψε τον Brady για τη δολοφονία του John Kilbride. Και οι δύο καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.
Το 1970 η Hindley ενώ βρισκόταν στη φυλακή έκανε αγώνα για να αποκτήσει την ελευθερία της, καθώς υποστήριζε ότι δεν ήταν ένοχη για τα εγκλήματα που την κατηγορούσαν ότι διέπραξε. Το 1987 ξαναέγινε το αντικείμενο της δημόσιας προσοχής και αυτή τη φορά παραδέχτηκε την ενοχή της και για τους 5 φόνους. Πέθανε από κατάθλιψη στις 2 Νοεμβρίου το 2002, μέσα στη φυλακή.
# Lisa M. Montgomery
Η Lisa M. Montgomery είναι μια γυναίκα από το Kansas που κατηγορήθηκε για το αποτρόπαιο έγκλημα μιας εγκύου το 2004. Η Montgomery σκότωσε την έγκυο και μετά “ξεγέννησε” και απήγαγε το βρέφος.
Ας ξεκινήσουμε την ιστορία όμως από την αρχή. Η Lisa προσέγγισε την έγκυο Stinnett σε ένα chatroom με το ψευδώνυμο Darlene Fisher. Υποδύοντας ότι ήταν έγκυος μιλούσαν για θέματα εγκυμοσύνης, ώσπου μια μέρα αποφάσισαν να συναντηθούν από κοντά. Στις 16 Δεκεμβρίου του 2004, η Lisa στραγγάλισε την έγκυο γυναίκα στο σπίτι της στο Skidmore, Missouri, και αφαίρεσε το πρόωρο βρέφος από τη μήτρα της. Το σοκαριστικό ήταν ότι ήθελε το βρέφος να γίνει το δικό της παιδί.
Η Stinnet βρέθηκε από τη μητέρα της σε μια λίμνη αίματος περίπου μια ώρα μετά. Κάλεσε αμέσως την αστυνομία όπου και τους περιέγραψε το τραγικό συμβάν. Οι προσπάθειες που έκαναν οι γιατροί για να σώσουν την Stinnet ήταν ανεπιτυχείς. Η άτυχη κοπέλα πέθανε στο νοσοκομείο.
Η αστυνομία συνέλαβε την Lisa. Το βρέφος εν τέλει σώθηκε.
Αργότερα στη φυλακή η Lisa έκανε ειδικές νευρολογικές εξετάσεις και ο ψυχίατρος της διαπίστωσε πως τα τραύματα που είχε στο κεφάλι από κάποιο παλαιότερο ατύχημα της είχαν κάνει ζημιά στο μέρος του εγκεφάλου όπου ελέγχεται ο θυμός και τα νεύρα. Στο δικαστήριο, o δικηγόρος της Lisa υποστήριξε πως πάσχει από μια σπάνια διαταραχή, όπου ο ασθενής έχει την ψευδαίσθηση συνεχώς ότι είναι έγκυος . Σύμφωνα με τον ψυχίατρο για όλη αυτή τη ψυχικά διαταραγμένη συμπεριφορά της ευθυνόταν η σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη σε μικρή ηλικία και τα μετα-τραυματικά σοκ.
Παρόλ’αυτά οι ένορκοι στο δικαστήριο την έκριναν ένοχη και μάλιστα ότι είχε κάνει φόνο εκ προ μελέτης. Γι΄αυτό και πρότειναν τη θανατική ποινή.
Στις 4 Ιουνίου το 2008 ο δικαστής υποστήριξε την απόφαση τη σύσταση που έκαναν οι ένορκοι.
# Sarah Jane MAKIN
Το 1892 η 18χρονη Amber Murray έβαλε μια αγγελία στην εφημερίδα προκειμένου να βρει μια διαθέσιμη μητέρα έτσι ώστε να υιοθετήσει το παιδί της , που ήταν εκτός γάμου. Η Murray ήταν ανίκανη να φροντίσει το ίδιο της το παιδί αλλά προσφέρθηκε στο να καλύψει τα έξοδα ανατροφής του. Η οικογένεια Makins ανταποκρίθηκε στο να φροντίσει το παιδί με αντάλλαγμα κάποιο εβδομαδιαίο ποσό.
Ο John Makin συνέχισε να παίρνει τη χρηματική βοήθεια ενώ αρνούταν με δικαιολογίες να δείξει το παιδί στη μητέρα του.
Η Murray όμως κάποια στιγμή αναζήτησε την οικογένεια σε μια διεύθυνση που είχε και πήγε να τους βρει. Όμως η οικογένεια δεν έμενε πια εκεί, όπως ενημερώθηκε από τους γείτονες. Είχαν μετακομίσει σε άλλο σημείο. Η Murray δεν ξαναείδε το παιδί της ζωντανό. Είχε δολοφονηθεί από τους Makins.
Οι Makins τράβηξαν την προσοχή της αστυνομίας όταν ένας εργάτης καθάριζε έναν βουλωμένο σωλήνα που βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού τους όπου και εν τέλει βρήκε τα υπολείμματα οστών από δύο νήπια. Οι ερευνητές προσπάθησαν να βρουν τα ‘ίχνη της οικογένειας ,οι οποίοι στο μεταξύ είχαν μετακομίσει σε άλλη περιοχή.
Εν τέλει η αστυνομία μετά από έρευνες τους ανακάλυψε και τους συνέλλαβε. Οι αρχές βρήκαν και άλλα νεκρά βρέφη στις αυλές των σπιτιών όπου και διέμενε κατά καιρούς η οικογένεια. Στο σύνολο τα βρέφη ήταν 12. Ένα από αυτά ήταν και το παιδί της Murray. Οι κατήγοροι πίστευαν ότι οι Makins έκαναν τους φόνους για καθαρά κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Το Ανώτερο δικαστήριο καταδίκασε το ζευγάρι σε θάνατο δια απαγχονισμού.
