Η συγγραφέας Άννα Γαλανού από πολύ μικρή ηλικία είχε μέσα της το μικρόβιο της συγγραφής. Αυτή την ξεχωριστή «ανάγκη» να πλάσει κόσμους και να μετουσιώσει τη φαντασία της σε μοναδικές ιστορίες που εγείρουν συναισθήματα, αλλά και κρύβουν μέσα τους βαθύτερα νοήματα για τον ίδιο τον άνθρωπο και τις πράξεις του. Στο τελευταίο της έργο «Μαργκώ», η κ. Άννα Γαλανού εξερευνά με αριστοτεχνικό τρόπο τη γυναικεία φύση, μέσα από μια ξεχωριστή ηρωίδα, η οποία αποτελεί το «σύμβολο» μιας ολόκληρης εποχής. Η κ. Άννα Γαλανού δέχθηκε να μιλήσει στο That’s Life, όχι μόνο για το πρόσφατο βιβλίο της «Μαργκώ», αλλά και για γνωστές (κι άγνωστες) πτυχές του δικού της χαρακτήρα σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης…
Τ.L: Πως ξεκίνησε το γοητευτικό σας ταξίδι στον κόσμο της συγγραφής βιβλίων; Υπήρξε κάτι που σας ώθησε να δώσετε πνοή στη δημιουργική σας φαντασία;
A.Γ: Από μικρή υπήρχε μια έμφυτη τάση να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου, γράφοντας. Περιέγραφα καταστάσεις που με αφορούσαν, πάντα σε τρίτο πρόσωπο. Σαν να έγραφα για κάποιαν άλλη κι όχι για μένα. Το κίνητρο μου δόθηκε στην Β’ Λυκείου, όταν βραβεύτηκα σε ένα Πανελλήνιο διαγωνισμό για μια εργασία που έκανα πάνω στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Από κει και πέρα άρχισα να στήνω τους δικούς μου ήρωες, στις ιστορίες που έπλαθα στην φαντασία μου.
Τ.L: Κοιτάζοντας το πλούσιο βιογραφικό σας, είναι εμφανές ότι έχετε ασχοληθεί με τα περισσότερα είδη του πεζού κι εμμέτρου λόγου. Αλήθεια, ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος και γιατί;
A.Γ: Ό,τι έχω γράψει και με ό,τι έχω ασχοληθεί κατά καιρούς και με εκφράζει και με αντιπροσωπεύει. Άλλωστε και τώρα εξακολουθώ να γράφω πολλά και διαφορετικά πράγματα. Είναι θέμα έμπνευσης, διάθεσης και συναισθηματικής κατάστασης.
Τ.L: Σε πολλά από τα μυθιστορήματα σας (όπως στην ιστορική τριλογία: «Οι Δρόμοι της Καταιγίδας» και «Μαργκώ») μεταφέρετε τον αναγνώστη σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρώσετε τα στοιχεία εκείνα που απαιτούνται για να συνθέσετε το ιστορικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο εξελίσσεται μια ιστορία του παρελθόντος; Ποια είναι η μέθοδος που ακολουθείτε για τη συγκέντρωση των ιστορικών δεδομένων;
A.Γ: Σίγουρα το να συγκεντρώσω όλα αυτά τα ιστορικά στοιχεία που χρησιμοποιώ στα βιβλία μου, είναι δύσκολο και επίπονο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ εποικοδομητικό. Όσον αφορά την μέθοδο, που με ρωτάτε, περιλαμβάνει πολλά. Κατ’ αρχήν μελέτη, επισκέψεις σε βιβλιοθήκες, ιστορικά αρχεία των πόλεων που πραγματεύομαι, καθώς επίσης και επιτόπια έρευνα με μαρτυρίες και περιγραφές από τους κατοίκους της εκάστοτε περιοχής. Χρησιμοποιώ επίσης και το διαδίκτυο.
Τ.L: Μιλήστε μας για το πώς εμπνευστήκατε την κεντρική ηρωίδα του τελευταίου σας βιβλίου, Μαργκώ;
A.Γ: Η περίοδος του μεσοπολέμου ήταν ένα θέμα, το οποίο στριφογυρνούσε καιρό στο μυαλό μου. Είχα το φόντο, εννοώ τις τέσσερις πόλεις, πολύ χαρακτηριστικές για εκείνη την εποχή, είχα και το όνομα της ηρωίδας. «Μαργκώ». Μιας γυναίκας που έζησε ακριβώς εκείνη την περίοδο. Προσπαθούσα να φανταστώ την μορφή της, τον τρόπο έκφρασής της, την ομιλία της και φυσικά την ζωή της. Μια ζωή με υπερβάσεις σε δύσκολη εποχή για τις γυναίκες. Αμέσως μόλις την ζωντάνεψα στο μυαλό μου, η ιστορία κύλησε αβίαστα από μέσα μου.
Τ.L: Τι συμβολίζει για εσάς η ηρωίδα Μαργκώ;
A.Γ: Συμβολίζει μια ολόκληρη εποχή. Την εποχή του μεσοπολέμου με ότι αυτή συνεπαγόταν για τις γυναίκες που έζησαν τότε. Συμβολίζει την καταπίεση, τον αγώνα, την καταξίωση, την ελευθερία, το θάρρος της γνώμης. Πράγματα που σήμερα θεωρούμε αυτονόητα, τότε ήταν αιρετικά και οι γυναίκες που τα αποτολμούσαν χαρακτηρίζονταν είτε αναρχικές, είτε ελευθερίων ηθών.
Τ.L: H Σμύρνη, η Αλεξάνδρεια, το Παρίσι και η Αθήνα στις αρχές και στα μέσα του 20ου αιώνα αποτελούν τις τέσσερις πόλεις που διαδραματίζεται η ιστορία της «Μαργκώ»… Σε ποια από τις τέσσερις πόλεις θα θέλατε να είχατε ζήσει και γιατί;
A.Γ: Θα ήθελα να είχα ζήσει στην Σμύρνη. Ήταν πολυπολιτισμική, είχε ζωντάνια, ελευθερία έκφρασης, είχε χρώμα, μυρωδιές, όμορφες γειτονιές και πολλούς τρόπους διασκέδασης και όχι μόνο για άντρες. Δεν ήταν μια περιθωριοποιημένη κοινωνία μεγαλοαστών, υπήρχαν κι αυτοί, όμως η πλειοψηφία ήταν ο άλλος κόσμος μιας όμορφης καθημερινότητας.
Τ.L: Ποια κατά τη γνώμη σας, είναι τα κυριότερα στοιχεία της «Μαργκώ» που θα κερδίσουν το αναγνωστικό κοινό;
A.Γ: Η ίδια η ηρωίδα μου. Δεν είναι μια απλή γυναίκα η Μαργκώ. Περνά όλες τις διακυμάνσεις της ζωής. Ο αναγνώστης την γνωρίζει σαν ένα δεκαεξάχρονο, άβγαλτο κορίτσι, που σιγά σιγά ωριμάζει μέσα από τις δικές της επιλογές. Λάθος ή σωστές, δεν έχει τόση σημασία. Όλα μέσα στην ζωή είναι. Επίσης υπάρχουν περιγραφές των τεσσάρων πόλεων που ζει και κινείται η Μαργκώ, τις οποίες άντλησα πραγματικά με πολύ κόπο για να μεταφέρω το κλίμα της εποχής. Το βιβλίο ξεκινάει με ένα ταξίδι, μέσα σε ένα βαγκόν-λι του Οριάν Εξπρές!
Τ.L: Έχετε ασχοληθεί και με τον χώρο του παιδικού βιβλίου… Θεωρείτε τα παιδιά ως ένα πολύ ιδιαίτερο και «απαιτητικό» κοινό;
A.Γ: Έχω ασχοληθεί και ασχολούμαι. Τα παιδιά που σήμερα κατακλύζονται από την εικόνα των ηλεκτρονικών μέσων, είναι ένα δύσκολο κοινό. Για να εξάψει την παιδική φαντασία μια ιστορία, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια αλλά και μεγάλη τέχνη από τον συγγραφέα. Ειδάλλως, το παραμύθι αυτό, δυστυχώς δεν θα τύχει ποτέ δεύτερης ανάγνωσης.
Τ.L: Οι Έλληνες πιστεύετε ότι είμαστε ένας λαός που του αρέσει το διάβασμα ή μήπως λόγω του μεσογειακού μας ταμπεραμέντου, είναι μια ασχολία που περνάει σε δεύτερη μοίρα;
A.Γ: Δεν υπάρχει μέσος όρος. Υπάρχουν οι φανατικοί και οι αδιάφοροι. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, με τον μισό χρόνο καλοκαίρι, το βιβλίο δεν έγινε ποτέ της μόδας.
Τ.L: Πως είναι η Άννα Γαλανού όταν δεν γράφει, στην καθημερινότητα της… Ποιες είναι οι αγαπημένες ασχολίες ή συνήθειές σας, εκτός του γραψίματος;
A.Γ: Έχω κι εγώ την ρουτίνα μου, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Διαβάζω πολύ, τουλάχιστον δύο βιβλία την εβδομάδα, γράφω, μαγειρεύω συχνά, κάνω περιπάτους και ακούω μουσική. Υπάρχουν και μέρες που δεν κάνω τίποτα απ’ όλα αυτά, εκτός της μουσικής! Γενικά πάντως γράφω πολλές ώρες… Γιατί το γράψιμο είναι συνώνυμο μου.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τo χρόνο σας!
Το βιβλίο «Μαργκώ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δίοπτρα
