1952. H Εβίτα Περόν μόλις πέθανε. Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές μορφές της σύγχρονης ιστορίας, πέθανε στην ίδια ηλικία με τον Χριστό και ταριχεύτηκε με μια νέα και καινοτόμα τεχνική για να γίνει η “Ωραία Κοιμωμένη”.
Εν τω μεταξύ, στην Αργεντινή, τα πραξικοπήματα διαδέχονται το ένα το άλλο και κάποιοι δικτάτορες θέλουν να βγάλουν το μύθο της Εβίτας από τη μνήμη του κόσμου. Έτσι το άψυχο σώμα της, μετά την ταρίχευση του, κλάπηκε από τη στρατιωτική χούντα και κρύφτηκε από το Βατικανό, με αποτέλεσμα το όνομα της να προκαλεί λαϊκές εξεγέρσεις τα χρόνια που ακολούθησαν. Η ταινία “Η Εβίτα δεν κοιμάται πια εδώ” ξεκινάει από την ημέρα που πέθανε και τελειώνει τη βραδιά που θάφτηκε, 25 χρόνια μετά.
“Αν και δεν είναι ακόμα μεταξύ μας, η Εβίτα είναι ακόμα η μητέρα της επανάστασης”
Φράση που ακουγόταν για χρόνια από τα χείλη εκατομμυρίων απλών ανθρώπων της Αργεντινής
Το 1951, δύο εκατομμύρια άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους του Μπουένος Αϊρες για να απαιτήσουν να γίνει η Εβίτα Περόν αντιπρόεδρος. Αλλά αυτή τους απογοήτευσε. Στην ηλικία των 33 ετών, στο αποκορύφωμα της πολιτικής της καριέρας, χτυπήθηκε από ξαφνικό και θανατηφόρο καρκίνο. «Δεν υπάρχει δύναμη τόσο ισχυρή που να μπορεί να κατανικήσει τους ανθρώπους που ξέρουν τα δικαιώματα τους» είχε πει στον αποχαιρετιστήριο λόγο της στο ταραγμένο πλήθος, «θα βγω στους δρόμους με την εργατική τάξη, με τις γυναίκες των εργαζομένων, νεκρή ή ζωντανή»!
Την ίδια χρονιά η Εβίτα κατάφερε έναν από τους βασικούς της στόχους: το δικαίωμα των γυναικών να ψηφίζουν. Από το κρεβάτι του νοσοκομείου, πλήρως καταβεβλημένη, έβαλε στην κάλπη, την πρώτη γυναικεία ψήφο στην ιστορία της Αργεντινής. Με το θάνατο της και την ταρίχευση της, ο μύθος της εκτοξεύθηκε. Ο στρατός, σε μια προσπάθεια να σβήσει τον θρύλο της, έκρυψε το σώμα της, απαγόρευσε την αναφορά του ονόματος της, για πολλά χρόνια επέβαλε την τρομοκρατία σε όλη τη χώρα, βασάνισε και εξόντωσε χιλιάδες ανθρώπους και έμεινε στην ιστορία σαν μια από τις πιο αιμοσταγείς δικτατορίες του 20ου αιώνα.
Η πραγματική ιστορία για το εξαφανισμένο σώμα της δεν έχει ειπωθεί ποτέ σε ταινία. Και είναι μια από τις πιο απίστευτες ιστορίες, ιδανική για τον κινηματογράφο. Μία ταινία του Πάμπλο Αγουέρο με τους Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Ντένι Λαβάντ, Ντάνιελ Φανέγκο και Ιμανόλ Αρίας.
24 Μαρτίου στους κινηματογράφους από τη Rosebud.21 και τη Feelgood Entertainment.
