Η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών «γιορτάζεται» κάθε χρόνο στις 25 Νοεμβρίου. Παρ’όλο που έχουμε κάνει άλματα στα δικαιώματα των γυναικών, την χειραφέτησή μας, έχουμε απαιτήσει και έχουμε κερδίσει σεβασμό και ίσα δικαιώματα σε πολλούς τομείς, η μέρα αυτή συνεχίζει να αποτελεί μέγιστης σημασίας. Γιατί; Διότι όση πρόοδο και εάν έχουμε κάνει, εκατομμύρια γυναίκες συνεχίζουν να υπομένουν την βία.
Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών: πιο σημαντικό από ποτέ να συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας
Φέτος, γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο αναγκάστηκαν λόγω της καραντίνας να εγκλωβιστούν στον ίδιο χώρο με αυτόν που τις κακοποιεί
Για κάποιες, το να μείνουν σπίτι σημαίνει ότι έπρεπε να έρθουν ακόμη περισσότερο σε τριβή με κακοποιητικά πρόσωπα. Έχασαν κάθε προηγούμενη ισορροπία που είχαν δημιουργήσει. Έχασαν την δυνατότητα να περνούν λίγο χρόνο εκτός του τοξικού τους περιβάλλον. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, εκτιμάται ότι τρεις μήνες lockdown ισοδυναμούν με 15 εκατομμύρια περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Θυσιάστηκαν πολλά στον βωμό του «η υγεία πάνω απ’όλα». Το «Μένουμε Σπίτι» δεν προσέφερε σε όλες μας ασφάλεια.
Φέτος, συνεχίστηκαν οι γυναικοκτονίες
Κάθε μέρα γυναίκες δολοφονούνται σε αποκαλούμενα «εγκλήματα πάθους». Δολοφονήθηκαν επειδή είναι γυναίκες που θεωρήθηκαν κτήμα κάποιου, κάποιου που θεωρούσε ότι τους ανήκει μέχρι και η ζωή τους. Τι σημαίνει γυναικοκτονία; Η γυναικοκτονία είναι ένας όρος που περιλαμβάνει τις ανθρωποκτονίες που έγιναν λόγω του φύλου του θύματος. Π.χ. πρόκειται για γυναικοκτονία όταν πεθαίνουμε, αφού υποκύψαμε στα τραύματα που μας προκάλεσε ο σύντροφός μας από τον ξυλοδαρμό. Γυναικοκτονία δεν είναι όταν πεθαίνει μία γυναίκα σε μία ληστεία τράπεζας. Πρόκειται, λοιπόν, για έναν όρο ο οποίος είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζεται και να χρησιμοποιείται. Διότι δεν είναι τυχαίο ότι πεθαίνουν όλες αυτές οι γυναίκες. Πεθαίνουν γιατί η κοινωνία στερεί δικαιώματα από εκείνες, λόγω του φύλου τους.
Φέτος, συνεχίζεται το victim blaming
Συνεχίσαμε να θεωρούμε γυναίκες υπαίτιες των παθών τους, λόγω της σεξουαλικότητάς τους. Ποιος θα ξεχάσει την υπόθεση της Ιωάννας, του θύματος επίθεσης με βιτριόλι; Που πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν ότι «τα ήθελε και τα έπαθε» γιατί φημολογήθηκε να έχει σχέση με δεσμευμένο; Ποιος θα ξεχάσει όσους είπαν για την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη «κάτι θα έκανε και την σκότωσαν, δεν γίνεται. Θα προκάλεσε».
Διαβάστε ακόμη: Η κουλτούρα του βιασμού καλά κρατεί και το 2020!
Φέτος, συνεχίζεται το sex trafficking
Σχεδόν όλα τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση στην ΕΕ είναι γυναίκες και κορίτσια που προέρχονται από τρίτες χώρες. Οι γυναίκες αυτές στερούνται κάθε δικαίωμα στην ζωή. Αναγκάζονται να είναι φυλακισμένες σε μία πραγματικότητα που όχι μόνο δεν επέλεξαν αλλά από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν. Όλα αυτά, έχοντας πραγματοποιήσει επικίνδυνα ταξίδια και με αμφίβολο το πόσο και πως θα ζήσουν.
Φέτος, εκατομμύρια γυναίκες συνεχίζουν να μην έχουν δικαίωμα στην άμβλωση
Σε πολλές περιοχές του κόσμου η έκτρωση συνεχίζει να γίνεται μόνο παράνομα, επικίνδυνα και να συνοδεύεται από στίγμα. Μάλιστα, οι γυναίκες στην Πολωνία παραλίγο να χάσουν το βασικό αυτό δικαίωμα στα σώματά τους, όταν παραλίγο να περάσει νομοσχέδιο που ποινικοποιεί τις αμβλώσεις, ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού. Όλα αυτά στην Ευρώπη που υποτίθεται ότι οι γυναίκες «παραέχουν δικαιώματα». Όχι σε κάποια «τριτοκοσμική χώρα».
Φέτος, παραμένουν ίδιοι οι λόγοι για τους οποίους οι γυναίκες παραμένουν σε κακοποιητικά περιβάλλοντα
Πολλοί αναρωτιούνται: «και γιατί δεν φεύγουν αυτές που έχουν υποστεί βία; Γιατί το ανέχονται;» Χωρίς να κατανοούν το πόσο δύσκολο είναι κανείς να ξεφύγει από την κατάσταση αυτή. Οι γυναίκες αυτές συνεχίζουν ακόμη και το 2020 να εξαρτώνται οικονομικά από τους κακοποιητές τους, καθώς εκείνες μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Ή υπομένουν τα βασανιστήρια τους «για το καλό των παιδιών». Ή δεν έχουν στήριξη από πουθενά αλλού. Δεν έχουν που να πάνε. Ή πολύ απλά φοβούνται ότι το να αντιδράσουν θα φέρει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που έχουν δολοφονηθεί επειδή άφησαν τους συντρόφους τους. Διόλου λίγες.
Μπορεί να καταφέραμε κάποιες νίκες, όμως…
Πετύχαμε και συνεχίζουμε να πετυχαίνουμε νίκες, όπως το γεγονός ότι από το 2019 η σεξουαλική συνεύρεση χωρίς συναίνεση είναι βιασμός, κάτι που δεν ίσχυε νομικά προηγουμένως. Ή το ότι οι γυναίκες στην Πολωνία κατάφεραν προσωρινά να παγώσουν το νομοσχέδιο για την άμβλωση. Ωστόσο, τα παραπάνω στοιχεία μας αποδεικνύουν ότι παρά τις νίκες μας, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη. Γι’ αυτό, την φετινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Βίας των Γυναικών έχουμε ένα πολύ ηχηρό μήνυμα να στείλουμε: τα πράγματα είναι καλύτερα, δεν είναι όμως τέλεια. Γι’ αυτό συνεχίζουμε να μαχόμαστε και να απαιτούμε τα αυτονόητα. Την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Γραμμή υποστήριξης 15900
Χρειάζεστε βοήθεια; Η Γραμμή SOS 15900 είναι µια υπηρεσία εθνικής εµβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύµατα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άµεσα µε ένα φορέα αντιµετώπισης της έµφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 µέρες το χρόνο. Ταυτόχρονα υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας των γυναικών µέσω της διεύθυνσης e-mail: [email protected].