Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) αποφάσισε να βάλει σε… κορνίζες τα σκονάκια των φοιτητών που έχουν συγκεντρωθεί κατά καιρούς και να τα εκθέσει στους χώρους του campus. Οι κατά καιρούς προσπάθειες των φοιτητών να αντιγράψουν στις εξετάσεις μετατρέπονται πλέον σε έργα τέχνης και πολιτιστική κληρονομία του ιστορικού κτηρίου του πανεπιστημίου.
Πλέον, οι τωρινοί φοιτητές μπορούν να βρουν σε προθήκες των διαδρόμων του ΑΠΘ τα σκονάκια των παλαιών φοιτητών. Είναι απίστευτο πόσο δημιουργικοί έγιναν κάποιοι ώστε να περάσουν ένα μάθημα ή να πάρουν καλύτερο βαθμό σε αυτό. Άλλα περιέχουν πίνακες με εξισώσεις, άλλα έχουν ολόκληρες θεωρίες γραμμένες με μικροσκοπικά γράμματα σε πρόχειρα χαρτάκια.
Ο καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο ΑΠΘ Δημήτρης Μάρδας, εξήγησε πως με συναδέλφους του αποφάσισαν να κορνιζάρουν τις απόπειρες των φοιτητών να αντιγράψουν στις εξετάσεις, αναγνωρίζοντας τους την φαντασία, την ευρηματικότητα και ενίοτε την τέχνη τους.
Μάλιστα δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι: «Πριν από 10-12 χρόνια είχαμε συγκεντρώσει τα παλιού τύπου σκονάκια που ήταν ολόκληρα βιβλία σε σμικρύνσεις. Μάλιστα ήταν εντυπωσιακός ένας πάπυρος μήκους 2 μέτρων και πλάτους 4 εκατοστών το οποίο τύλιξε φοιτητής σε δυο ξυλάκια. Ήταν όπως οι παλιές αριθμομηχανές. Ανοιγόκλεινε, ανεβοκατέβαινε και ήταν σε ρολό γραμμένο το χαρτάκι των λύσεων. Ήταν ένα εκπληκτικό σκονάκι, ένα έργο τέχνης μπορώ να σας πω».
Η συλλογή-έκθεση με τα σκονάκια όσο πάει μεγαλώνει καθώς πολλοί είναι αυτοί που αποκαλύπτουν και προσφέρουν καινούργια.
«Μου τηλεφώνησε μία κυρία, φοιτήτρια το 1963 και μου έστειλε τα δικά της σκονάκια που τα είχε από τότε κρατημένα. Ήταν σκονάκια μικρά, εκείνη την εποχή είχαν κάτι πάσο σε μια κόκκινη ζελατίνα, σαν δίφυλλη και τα έβαζε εκεί ανάμεσα, οπότε όποιος περνούσε και έβλεπε έλεγε εντάξει ένα πάσο είναι, δεν είναι τίποτε άλλο. Αλλά τελικά αυτό ήταν ένα σκονάκι που δεν το ανακάλυψε ποτέ κανείς» λέει ο κ. Μάρδας.
Στην πραγματικότητα, ίσως είναι περισσότερος ο κόπος του να φτιάξει κανείς όλα αυτά τα σκονάκια από το να αποστηθίσει απλά το περιεχόμενό τους. Σε κάθε περίπτωση, είναι κάτι που έχουν οι περισσότεροι να θυμούνται από τα φοιτητικά τους χρόνια και ένας ακόμη λόγος να γελούν οι καθηγητές με την εφευρετικότητα των μαθητών τους.