Είχα τη χαρά να μιλήσω με την ταλαντούχα συγγραφέα Ειρήνη Ευφραιμίδη για πολλά και διάφορα. Η θετική ενέργεια που ένιωσα είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα για εκέινη! Στην κουβέντα μας, η κυρία Ευφραιμίδη μας ανοίγει την καρδιά της και μοιράζεται μαζί μας τις πηγές έμπνευσής της, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει στη συγγραφή, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο ισορροπεί την επαγγελματική και προσωπική της ζωή. Με ένα μοναδικό στυλ και πάθος για την τέχνη της, μας ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες των βιβλίων της σε κόσμους γεμάτους αγωνία, περιπέτεια και έντονα συναισθήματα. 

T.L.:Τι σας ενέπνευσε να γράψετε το “Χάλκινο Δάκρυ Φτερωτό”;

Ε.Ε.: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σκαρφιζόμουνα ιστορίες και τις κατέγραφα σε κείμενα. Ιστορίες πρωτάκουστες, γεμάτες αγωνία, πλοκή που έκοβε την ανάσα, σε συνδυασμό με έναν υποβόσκοντα προβληματισμό. Ήμουν έξι χρόνων. Κάποτε δεν με πήγαν οι γονείς μου να δω μία ταινία που ήθελα πολύ στο σινεμά, στο Αθήναιον για την ακρίβεια, και αφού έκλαψα για αρκετή ώρα στο κρεββάτι μου, αποφάσισα, ότι θα τη δω την ταινία μόνη μου, με τη φαντασία μου. Αυτό το κουσούρι δεν με έχει αφήσει μέχρι σήμερα.

Όμως σε αυτόν τον ορυμαγδό εικόνων και ίντριγκας μέσα στο κεφάλι μου, συχνά τρύπωναν και πιο πολύπλοκα θέματα, όπως αυτό που πραγματεύεται το ΧΑΛΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ ΦΤΕΡΩΤΟ. Η γυναίκα σαν εξιλαστήριο θύμα μέσα στην ιστορία, με την περίπτωση της Μήδειας, που η μυθοπλάστες ανά τους αιώνες της φόρτωσαν φόνους κατά βούληση, για εμπορικούς, φιλοσοφικούς ή ψυχιατρικούς λόγους.

T.L.: Πώς προέκυψε η ιδέα για την ηρωίδα Μαργαρίτα Δελαβόγια και την αποστολή της στο Άγιο Όρος; Υπάρχουν δικές σας προσωπικές εμπειρίες ή κοντινά σας πρόσωπα που να αποτέλεσαν έμπνευση για τους χαρακτήρες του βιβλίου;

Ε.Ε.: Όχι καλέ! Ούτε θεωρώ, ότι πρέπει να καταργηθεί το Άβατο του Αγίου Όρους. Είναι όμως μία πολύ ιντριγκαδόρικη ιδέα για μυθιστόρημα!

Την ιδέα μιας γυναίκας που θα έμπαινε κολυμπώντας στο απαγορευμένο βουνό, την κλωθογύριζα στο μυαλό μου εδώ και χρόνια. Σκεφτόμουν στην αρχή να την βάλω να μπει με κάποιον υποβρύχιο τρόπο, όταν κάπου άκουσα, ότι υπάρχουν αθλητές μαραθώνιας κολύμβησης. Αυτό θα έκανε και η Μαργαρίτα. Την βάφτισα μαραθωνοκολυμβήτρια και την έριξα στα σκοτεινά νερά του Κόλπου της Σάρτης για να κολυμπήσει στην απέναντι πλευρά, να μπει κρυφά στο Περιβόλι της Παναγιάς και να παραλάβει το κιβώτιο που της είχε αφήσει ένας μοναχός σε ένα προσυμφωνημένο μέρος.

T.L.:Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή αυτού του θρίλερ;

Ε.Ε.: Η συγγραφή των σκηνών τρόμου. Γενικά απεχθάνομαι οτιδήποτε έχει βία ή απαίσιο τέλος και δεν βλέπω ποτέ έργα τρόμου. Όταν έρθει η ώρα για να γράψω τις τρομακτικές σκηνές, είμαι στα χάλια μου για μέρες!

T.L.:Συνδυάζεται εύκολα η επαγγελματική ζωή ως Διευθύντρια Marketing με τη συγγραφή;

Ε.Ε.: Μια χαρά συνδυάζεται, ειδικά όταν δεν έχει κανείς πια μικρά παιδιά. Γράφω παντού, στις εκδρομές, στα εστιατόρια, στην παραλία. Οι καλύτερες ιδέες όμως που έρχονται, όταν κάνω ποδήλατο.

Ένα χαρακτηριστικό που προσπαθώ να κρατάω στις αφηγήσεις μου, είναι να βάζω αγωνία και περιπέτεια σε περίεργα γεωγραφικά σημεία, στα οποία έχω βρεθεί αυτοπροσώπως. Το μοναδικό βέβαια που εξαιρείται είναι το Άγιο Όρος, τα περισσότερα σημεία που περιγράφω στο βιβλίο, τα έχω δει με τα μάτια μου. Όταν ταξίδευα στον Δούναβη με το ποδήλατο, περνώντας από το χωριό του Obermuehl, είδα τη βυθισμένη αποθήκη μέσα στα νερά του ποταμού και αμέσως μου ήρθε ιδέα, ότι κάποιος θα μπορούσε να είναι φυλακισμένος στα υπόγεια της βυθισμένης αποθήκης ή ακόμα και να πνιγεί εκεί μέσα. Πόσο διεστραμμένο μπορεί να είναι το μυαλό μιας ποδηλάτισσας;

T.L.:Ασχολείστε επίσης με τη ζωγραφική και τον ποδηλατικό τουρισμό. Πώς ξεκίνησαν αυτά στη ζωή σας;

Ε.Ε.: Όλα ξεκίνησαν από τη στιγμή που ενηλικιώθηκαν τα παιδιά μου και έπρεπε από το μηδέν να βρω όνειρα για να πραγματοποιήσω και ασχολίες για να γεμίσω τον ξαφνικό ελεύθερο χρόνο που προέκυψε. Έτσι άρχισα να καταπιάνομαι με διάφορα, μέχρι που ανακάλυψα τη ζωγραφική και τα ταξίδια με το ποδήλατο, που άλλαξαν τη ζωή μου. Πλέον βρίσκομαι σε μία διαρκή ευφορία!

T.L.:Υπάρχει στα σκαριά ένα νέο βιβλίο που να ετοιμάζετε; Και αν ναι, μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό;

Ε.Ε.: Α ναι βέβαια, πώς να μην υπάρχει, τί θα κάνω τόσες ώρες στις διακοπές… Το επόμενο βιβλίο ονομάζεται ΑΛΑΛΕΣ ΧΟΡΔΕΣ και καταπιάνεται με την αναζήτηση ενός χαμένου, πνευματικού θησαυρού μέσα στους αιώνες, πω πω!

T.L.: Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη!

Ε.Ε.: Κι εγώ ευχαριστώ πολύ! Να είστε καλά!

Βρείτε το ΧΑΛΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ ΦΤΕΡΩΤΟ από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος εδώ