Ο Σάββας Σιαράβας (ιδιαίτερα γνωστός στου κύκλους της ΡΑΠ μουσικής σκηνής με το όνομα «Αόρατη Σκιά») είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος δημιουργός που δεν διστάζει με τις ρίμες, τα beats και τη ξεχωριστή μουσική του να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Δυναμικός, ακριβοδίκαιος, εναλλακτικός και συγχρόνως ανατρεπτικός στιγματίζει τα κακώς κείμενα του συστήματος, δίνει γροθιά στο ρατσισμό και επιχειρεί μέσα από τις δημιουργίες του να εκφράσει συναισθήματα, αλλά και να κατακρίνει οτιδήποτε «συστημικό» απορρέει από παραδοσιακές έννοιες όπως είναι η οικογένεια, οι φίλοι, οι κακές συνθήκες εργασίας κ.ά. Έχοντας ως «δημιουργικό ορμητήριο» τα Ιωάννινα, τη πόλη της βροχής, ο αγαπημένος δημιουργός πρόσφατα κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά, ονόματι «Το Ρεμάλι της Γειτονιάς». Μια προσπάθεια που αφηγείται 7 προσωπικές ιστορίες, μαρτυράει μια οκνηρή πραγματικότητα και δεν διαθέτει καμία δήθεν γυαλάδα και κανέναν «καθωσπρεπισμό». Με αφορμή τη νέα του δουλειά που έχει ήδη αγκαλιαστεί από το κοινό της εναλλακτικής ραπ σκηνής, εμείς είχαμε  την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί με τον αγαπημένο ράπερ, σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και να καταλάβουμε τους λόγους εκείνους που αυτή την «Αόρατη Σκιά» πρέπει να την… «ακολουθήσεις» κι εσύ!  

T.L: Γιατί πιστεύεις ότι η νέα γενιά βαριέται;

Α.Σ: Οι νέες γενιές βαριούνται γιατί συνέχεια ψάχνουν το κίνητρο να βρουν για να προχωρήσουν και χάνονται σε αυτή την αναζήτηση.

T.L: Πιστεύεις ότι η μουσική σου μπορεί να κινητοποιήσει τη νέα γενιά που σε ακούει; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;

Α.Σ: Στη μουσική αφηγούμαι καταστάσεις που βιώνω, οι οποίες είναι τοξικές και τις περιγράφω είτε με σατυρικό τρόπο ή χύμα όπως είναι. Ελπίζω ο κόσμος που ακούει «Το ρεμάλι της γειτονιάς» να κατανοήσει τις ιστορίες αυτές και να λάβει τα μηνύματα – όπως εκφράζουν τον καθένα!

T.L: Ποια είναι η μέχρι τώρα αντιμετώπιση του κοινού για την δουλειά σου;

Α.Σ: Είμαι πολύ χαρούμενος αλήθεια, γιατί ακούω περισσότερα θετικά σχόλια και τους αρέσει πάρα πολύ η μουσική μου και οι στίχοι. Θέλω να τους πω ένα ευχαριστώ, γιατί μου δίνουν δύναμη και επιβραβεύουν την καλή δουλειά που έχουμε κάνει με τους συνεργάτες μου σε επίπεδο παραγωγής και καλλιτεχνικά.

T.L: Ποια είναι η γνώμη σου για τους τράπερ και το lifestyle που πρεσβεύουν; Για τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, μπορείς να μας εξηγήσεις την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στη ραπ και στη τραπ;

Α.Σ: Εμένα δεν με εκφράζουν και δεν τους ακούω. Μπορώ να τους ακούσω μόνο σε ψυχαγωγικό πλαίσιο, σε ένα μπαρ για να χορέψω με την παρέα μου.

T.L: Τι έχεις να πεις σε όλους εκείνους που κατακρίνουν την τραπ, αλλά και οποιοδήποτε άλλο μουσικό είδος;

Α.Σ: Όλοι έχουν χώρο και η μουσική είναι η πιο συμπεριληπτική μορφή τέχνης. Χρειάζεται πιστεύω ο καθένας να κάνει αυτό που τον εκφράζει και θα έχει το κατάλληλο αντίκτυπο από τον κόσμο.

T.L: Ποια ήταν η δική σου αρχική έμπνευση για να ξεκινήσεις να γράφεις τραγούδια – ρίμες;

Α.Σ: Ξεκίνησα να γράφω τραγούδια από μικρός, γιατί αισθάνθηκα από ένα σημείο και μετά ότι έχω να πω πάρα πολλά. Οι ρίμες μου είναι βιώματα προσωπικά και συναισθήματα, αλλά και κοινωνικά θέματα που βιώνω μέσα από φίλους μου και τις συγκυρίες της πόλης μου και γενικά όπως αδικία, εργασιακές άθλιες συνθήκες, απατεωνιές, τζόγος κοκ.

T.L: Πολλοί θεωρούν ότι η ραπ μουσική δεν απαιτεί κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο για να γραφτεί. Τι έχεις να τους απαντήσεις;

Α.Σ: Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση! Οι μουσικές, οι ρίμες και οι στίχοι θέλουν δουλειά και κυρίως έμπνευση. Θα πω κυρίως έμπνευση και θέλει δουλειά γιατί είτε μιλάμε για λογοτεχνία, είτε για ραπ, θέλει ταλέντο να θίγεις θέματα και καταστάσεις με ομοιοκαταληξία. Οι καλές ρίμες θέλουν ταλέντο και καλό γούστο.

T.L: Ποιο ήταν το πρότυπό σου τόσο από την ελληνική, όσο και από την ξένη σκηνή;

Α.Σ: Δεν θα ονοματίσω, υπάρχουν πολλά παιδιά αξιόλογα στην ραπ σκηνή από παλιά μέχρι τώρα. Είναι τόσα πολλά ονόματα και εξαιρετικοί καλλιτέχνες ράπερ και θα χαθώ αν αρχίσω να τους απαριθμώ.

T.L: Σε ποια ηλικία έγραψες το πρώτο σου τραγούδι-στίχο και πως εμπνεύστηκες το όνομα «Αόρατη Σκιά»;

Α.Σ: Ξεκίνησα το 2002 να γράφω beats και κόλλησα, το κάνω μέχρι σήμερα με χαρά. Τα τελευταία χρόνια γράφω ρίμες γιατί όπως είπα και πιο πάνω αισθάνθηκα ότι έχω να πω πολλά. Το «Αόρατη Σκιά» βγήκε από έναν φίλο μου που είμαστε στο ίδιο συγκρότημα, στους IsXys. Επειδή ήμουν ο beatmaker του συγκροτήματος δεν φαινόμουν τόσο, δεν είχα τόση προβολή.

T.L: Εάν δεν είχες ασχοληθεί με την ραπ μουσική, ποιο άλλο μουσικό είδος πιστεύεις ότι θα σε τραβούσε και θα σου κέντριζε το ενδιαφέρον;

Α.Σ: Έτυχε και με τράβηξε η ραπ από τα εφηβικά μου χρόνια. Τώρα θεωρώ ότι όλες οι μουσικές θέλουν δουλειά και έμπνευση, οπότε δεν θα είχα κανένα θέμα να ακολουθούσα κάποιο άλλο είδος.

T.L: Μίλησε μας για το ποια είναι τα στοιχεία που καθιστούν το άλμπουμ «ρεμάλι της γειτονιάς», μια δουλειά που μπορεί να μιλήσει στην καρδιά των ακροατών;

Α.Σ: Γιατί είμαι 39 ετών, παρατηρώ κακές συνθήκες εργασίας αρκετά, δεν έχω παντρευτεί, δεν έχω κάνει οικογένεια,  δεν κάθομαι σπίτι, είμαι συνέχεια στην γύρα και η εμφάνιση μου είναι λίγο εκκεντρική. Οπότε δεν έχω ακολουθήσει την κανονικότητα που ορίζει η οικογένεια και το περιβάλλον μου. Σκέψου πόσο μάλλον σε μια πόλη όπως στα Γιάννενα.

T.L:  Πώς η εποχή των ’90s επηρέασε τον ήχο του άλμπουμ και πώς προσπάθησες να τον φέρεις στο σήμερα;

Α.Σ: Γιατί μεγάλωσα με αυτό το στυλ της ραπ και όσο να ‘ναι αυτές είναι οι επιρροές που έχω και κρατάω ακόμη και σήμερα.

T.L:  Σάββα, σε ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και καλή επιτυχία στη νέα σου καλλιτεχνική προσπάθεια!

Α.Σ: Και εγώ σας ευχαριστώ!

**********

Ακούστε το «Ρεμάλι της γειτονιάς» σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες: