Παράλληλες ζωές που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, αλλά που επηρεάζει η μία την άλλη, όλες απλωμένες Μία Νύχτα στην Αθήνα, στην μεγαλούπολη που τις διαμορφώνει… Ο Μάνος Παπαγιάννης μαζί με τους Άννα Ανδριανού, Μαρία Γεωργιάδου, Κλέων Γρηγοριάδη, Κάτια Δανδουλάκη και τους άλλους πρωταγωνιστές, απόλαυσε το ωραίο κλίμα που έστησε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αρβανίτης στην σπονδυλωτή του ταινία -βγαίνει στις αίθουσες αυτή την Πέμπτη, 7 Μαρτίου, όπου κάποιοι άγνωστοι ανθρώποι θα συνδεθούν μεταξύ τους μία συγκεκριμένη νύχτα. Με τον Μάνο Παπαγιάννη να παίζει έναν συγκεκριμένο, ιδιαίτερο ρόλο…
Πως αντιμετώπισες το ρόλο του «ανεύθυνου μαμάκια» όπως λέει το δελτίο τύπου;
Είναι ένας ευθυνόφοβος άνθρωπος ο χαρακτήρας μου. Δεν μπορώ να πω πως με κούρασε πολύ αφού κάπως έτσι είμαι και στη ζωή μου (γέλια). Πολλές φορές ζητάω τη συμβουλή της μητέρας μου για πολλά θέματα, και συχνά σκέφτομαι και την μαγειρική της. Είναι ένας πολύπλευρος χαρακτήρας πάντως και πρέπει κανείς να δει την ταινία για να τον περιγράψει.
Έχει κάποιο συγκεκριμένο target group η ταινία;
Εγώ θεωρώ πως είναι μία ταινία μοντέρνα, με την άποψη πως απευθύνεται στο νεανικό κοινό. Όχι πως δεν μπορεί να την δει κάποιος άλλος, απλά το όλο στήσιμό της την καθιστά «φρέσκια» για τα ελληνικά δεδομένα. Και νομίζω πως θα τύχει μεγάλης ανταπόκρισης.
Το σινεμά είναι ένα break για σένα ή μία προτεραιότητα;
To σινεμά είναι ένα μεγάλο μου όνειρο, από πολλές απόψεις. Μέχρι τώρα την καριέρα μου την μονοπωλεί η τηλεόραση και το θέατρο. Νομίζω πως θα ήθελα να κάνω περισσότερο σινεμά και ναι για μένα είναι προτεραιότητα. Νοιώθω ευτυχισμένος στο σινεμά.
Το είχες φανταστεί πως θα ήσουν τόσο αναγνωρίσημος λόγω της τηλεόρασης;
Όχι σε τέτοιο βαθμό, κι αυτό επειδή βλέπω πως τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα απ’ ότι περίμενα. Είμαι όμως εκ φύσεως αισιόδοξο άτομο και πιστεύω πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα και για μένα και για όλους. Για να μπορέσουμε να κάνουμε επιτέλους ταινίες. Όχι ψευτοκουλτουριάρικες, αλλά ταινίες που θα απευθύνονται στον κόσμο και όχι σε πέντε άτομα. Η ταινία του Δημήτρη του Αρβανίτη είναι μία απ’ αυτές.
Πως βιώνει ο έλληνας ηθοποιός την ελληνική κρίση;
Είναι δύσκολα. Υπάρχει πολλή ανεργεία. Ακούω πολλά παράπονα από συναδέλφους και φυσικά οι μισθοί έχουν πέσει πολύ. Αλλά δεν νομίζω πως πρέπει να επικεντρωνόμαστε σ’ αυτό. Ο ηθοποιός πρέπει να είναι υπόδειγμα για την κοινωνία και όχι να τον λυπούνται. Είναι λάθος αυτό που γίνεται τελευταία με την απαξίωσή του, και την προβολή άλλων προτύπων.
Εχεις αναθεωρήσει πράγματα από το ξεκίνημά σου;
Ναι, ναι, πολλά. Και το πιο βασικό είναι το πως αντιμετωπίζω πλέον το επάγγελμά μου. Κάθε χρόνο περίμενα τις προτάσεις σου για να δουλέψω. Τώρα πρέπει να δουλέψω εγώ πάρα πάρα πολύ για να δημιουργήσω. Και αυτή είναι άλλωστε η βάση του επαγγέλματός μου.
Αυτό που σε εκνευρίζει περισσότερο ακόμα στο χώρο;
Η ψευτοκουλτούρα. Η δηθενιά που χαρακτηρίζει το λαό μας. Όταν κάτι είναι εμπορικό, είναι και μη ποιοτικό. Και όταν κάτι είναι ποιοτικό, είναι μη εμπορικό. Έχει να κάνει με συγκεκριμένους δημοσιογράφους και ανθρώπους του χώρου μας που έχουν κλείσει τις πόρτες σε κάποιους που θα έπρεπε να δουλεύουν. Δεν μπορεί να γίνονται ταινίες που δεν αφορούν κανένα, επιδοτούμενες από το κράτος. Πρέπει να γίνονται και αυτές, αλλά όχι μόνο αυτές.
Πιστεύεις πως έχει προστατέψει καλά την προσωπική σου ζωή από τα media;
Καλώς ή κακώς όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο κάποια πράγματα μαθαίνονται. Προσπαθώ να είμαι αξιοπρεπής και να την προφυλάσω όσο μπορώ καλύτερα. Δεν κρύβομαι πάντως, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν έχω να κρύψω κάτι.
http://www.youtube.com/watch?v=KehtPR-EaeY