Στις 6 Φεβρουαρίου 1982, η υποχρεωτική χρήση της σχολικής ποδιάς για τις μαθήτριες καταργήθηκε, μετατρέποντας τη σε ανάμνηση για πολλούς από τα σχολικά χρόνια τους. Η μπλε ποδιά με τον λευκό γιακά είχε γίνει σύμβολο ομοιομορφίας και σύμφωνα με ορισμένους περιορίζει την έκφραση της προσωπικότητας τους, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι προσδίδει ταυτότητα και διατηρεί την τάξη. Παράλληλα, τα πρώτα σχολεία στην Αίγινα, υπό την κυβέρνηση του Καποδίστρια, εισήγαγαν αυστηρούς κανονισμούς για την ένδυση και τη συμπεριφορά των μαθητών, θυσιάζοντας την άνεση για την τάξη και τον σεβασμό. Αργότερα, οι κανονισμοί εξελίχθηκαν, με την εισαγωγή σχολικής στολής το 1876, αντικαθιστώντας τις προηγούμενες πρακτικές με νέα πρότυπα εμφάνισης και συμπεριφοράς για τους μαθητές.
Με την πάροδο του χρόνου, η εμφάνιση της σχολικής ποδιάς υφίσταται μεταμόρφωση και προχωρά προς την εξαφάνισή της.
Το 1964, η ποδιά με το σήμα του σχολείου των μαθητών αποσύρεται στην ελληνική επαρχία, καθώς ο τότε πρωθυπουργός και υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γεώργιο Παπανδρέου, επισημαίνει στη Βουλή ότι αυτό το μέτρο δεν εφαρμόζεται στην πρωτεύουσα, δηλαδή στην Αθήνα, δημιουργώντας ένα αίσθημα αδικίας στους επαρχιακούς μαθητές.
Το 1965, η ανάγκη να υπογραμμιστεί η εθνική συνείδηση είναι επείγουσα. Αυτό μεταφράζεται μέσω των σχολικών ποδιών, που τώρα από μαύρα πρέπει να γίνουν “γαλάζια του ουρανού και της θάλασσας”, σύμφωνα με νεότερη υπουργική απόφαση. Επιπλέον, κάθε μαθητής πρέπει να φορά ένα ειδικό σήμα στην ποδιά του, το οποίο θα δείχνει το σχολείο και την τάξη του. Για τις μαθήτριες, η ποδιά πρέπει να είναι στο μήκος κάτω από το γόνατο.
Στις 6 Φεβρουαρίου του 1982, μια εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας ανακοινώνεται στα σχολεία σε όλη την Ελλάδα, ενημερώνοντας τους μαθητές ότι από τη νέα σχολική χρονιά δεν υπάρχει πια λόγος να ακολουθούν την τάση με τις νέες σχολικές ποδιές.
Διάβασε επίσης:
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού με τάση να εκφράζομαι μέσα από τη μαγεία της γραφής. Το ακαδημαϊκό μου ταξίδι με πήγε από τον κόσμο της Διοίκησης Επιχειρήσεων στη Σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, όπου απέκτησα το μεταπτυχιακό μου στη Δημοσιογραφία. Από τα πρώτα μου χρόνια, ανακάλυψα ότι η αληθινή μου φωνή αντηχεί πιο εύγλωττα στον γραπτό λόγο παρά στον προφορικό. Γι’ αυτό και από τους αριθμούς βρέθηκα να «μπλέκομαι» με τα γράμματα, για να επικεντρωθώ στο πάθος μου για το lifestyle. Μόδα, ομορφιά, διακόσμηση ήταν τα θέματα που πάντα με γοήτευαν ως αναγνώστρια. Πλέον, οπλισμένη με όρεξη, ταξιδεύω με τις δικές μου ιδέες και σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σου. Θα γίνεις συνταξιδιώτης μου;