Η ζήλια δεν γνωρίζει από περιορισμούς του φύλου, τη βιώνει τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα. Μια νέα έρευνα του UCLA ρίχνει περισσότερο φως σε αυτό το μικρό τερατάκι που βρίσκεται μέσα μας και με την κατάλληλη αφορμή μπορεί να πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις.
Τόσο τα συμπεράσματα, όσο και η μέθοδος της εν λόγω έρευνας είχαν καινοτομικά στοιχεία καθώς στους ερωτηθέντες δεν συμπεριλαμβάνονταν μόνο ετερόφυλα ζευγάρια, ενώ πραγματοποιήθηκε διαχωρισμός ανάμεσα στη σεξουαλική και τη συναισθηματική ζήλια.
Πιο συγκεκριμένα, μέσα από τις απαντήσεις που δόθηκαν από 64.000 ετεροφυλόφιλα, ομοφυλόφιλα και bisexual άτομα, ηλικίας από 18-65 ετών, προέκυψε το συμπέρασμα ότι οι άντρες ζηλεύουν περισσότερο όταν υπάρχει το ενδεχόμενο σεξουαλικής μοιχείας (ανεξάρτητα αν συνοδεύεται από συναισθηματικό δέσιμο ή όχι) ενώ οι γυναίκες ζηλεύουν περισσότερο όταν υπάρχει το ενδεχόμενο συναισθηματικής μοιχείας (ανεξάρτητα από το αν εμπλέκεται σεξουαλική πράξη ή όχι).
Έτσι, το 54% των straight αντρών δήλωσε πως θα ενοχλούνταν περισσότερο αν το ταίρι του έκανε σεξ με κάποιο άλλο άτομο ακόμα κι αν δεν υπήρχε το ενδεχόμενο συναισθηματικού δεσίματος. Το 35% των straight γυναικών, το 32% των gay αντρών, το 34% των gay γυναικών, το 30% των bisexual αντρών και το 27% των bisexual γυναικών συμφωνούσαν με αυτή τη δήλωση.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να εξηγήσουν το προαναφερόμενο συμπέρασμα τόσο ανθρωπολογικά όσο και κοινωνιολογικά. Έτσι, θεωρούν πως η σεξουαλική ζήλια του άντρα ανάγεται στις εποχές πριν την ανακάλυψη των DNA τεστ όπου ένας άντρας δεν μπορούσε ποτέ να είναι 100% βέβαιος πως μεγάλωνε το δικό του παιδί. Αυτή η ενδόμυχη αμφιβολία φαίνεται πως πέρασε από τη μία αντρική γενιά στην άλλη.
Ταυτόχρονα, μέσα από την ίδια ανθρωπολογική ερμηνεία αιτιολογείται η συναισθηματική ζήλια της γυναίκας η οποία ανησυχεί περισσότερο όταν ένας άντρας δεθεί συναισθηματικά με άλλο άτομο γιατί ελοχεύει ο κίνδυνος να την εγκαταλείψει και να αναγκαστεί να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά.
Και η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους μας έφερε στο σήμερα όπου υπάρχει τουλάχιστον ο τρόπος να ανακαλύψεις “τίνος είναι το παιδί”. Επομένως, τι κάνει τους άντρες να εξακολουθούν να φοβούνται περισσότερο το ενδεχόμενο σεξ του συντρόφου τους με άλλο άτομο παρά το συναισθηματικό δεσμό που θα αναπτύξει μαζί του; Ο σύγχρονος ρόλος του άντρα-κυνηγού που έχει απεριόριστη πρόσβαση σε μια σεξουαλική λεία. Αν ένα από τα θηράματα κάνει σεξ με άλλον κυνηγό, δεν αμφισβητείται η ικανότητα του να το ικανοποιήσει στο κρεβάτι και επομένως η ίδια η ουσία του ρόλου του;
Από την άλλη πλευρά αν μια γυναίκα νιώσει πως ο σύντροφος της αναπτύξει αισθήματα για ένα άλλο άτομο, αμφισβητεί τη θηλυκή της φύση ως άτομο που μπορεί να δεθεί συναισθηματικά με τους άλλους (όπως συμβαίνει μέσα από το ρόλο της μητέρας). Αν μια γυναίκα νιώσει πως κλονίζεται η συναισθηματική βάση της σχέσης της, αμφισβητεί την ικανότητα της να εκπροσωπήσει επάξια το φύλο της.
Όσον αφορά τη σεξουαλική ζήλια από την πλευρά των γυναικών, έχει να κάνει περισσότερο με τη σύγχρονη, σεξουαλικά επιθυμητή εικόνα του θηλυκού. Αν ο σύντροφος κάνει σεξ με άλλο άτομο αυτό σημαίνει πως δεν είναι αρκετά επιθυμητή και κάπου εκεί βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα ζητήματα γυναικείας αυτοπεποίθησης και εικόνας του σώματος.
Τέλος, στο στρατόπεδο των gay και bisexual ατόμων, η σεξουαλική ζήλια είναι πιο διαχειρίσιμη (ή καταπιεσμένη) και έτσι υψηλότερα ποσοστά συγκεντρώθηκαν στο ενδεχόμενο της συναισθηματικής ζήλιας.
Μπορεί πολλοί να λένε πως η ζήλια είναι “το αλατοπίπερο της σχέσης” αλλά τελικά φαίνεται πως πρόκειται για ένα βαρύ και “πολυδιάστατο” καρύκευμα για την ανθρωπολογική, κοινωνιολογική και συναισθηματική πλευρά των ερωτικών σχέσεων.
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!