Πέμπτη βράδυ στο Ηράκλειο Κρήτης.
-Πόσες φορές έχουμε μιλήσει γι αυτό το θέμα;
-Δε θυμάμαι….
-Tα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά… Και πάλι δε μιλάς…και πάλι δε μου απαντάς ξεκάθαρα…είμαστε μαζί τόσα χρόνια…
-Είμαστε…
-Είμαστε;… Νιώθω ότι απλά βιώνουμε στιγμές μαζί… Κανένα όνειρο στο μαζί…και στο τώρα και στο αύριο… Μάλλον όνειρα πολλά για το δικό σου, το μόνο σου… Τι θα κάνεις στη δουλειά σου, πότε θα πάρεις προαγωγή,πότε θα αλλάξεις δουλειά και φυσικά αν θα πας στο επόμενο συνέδριο στη Μαδρίτη! Θυμάσαι ότι ένα χρόνο πέρυσι έψαχνα εισιτήρια για τη Μαδρίτη και φέτος θα πας με τη δουλειά και δε με ρώτησες καν αν θα ήθελα να έρθω μαζί σου;
-Δώρα…
-Έχεις και για αυτό δικαιολογία Γιώργο;
-Δε…
-Δε το σκέφτηκες!
-Ναι!
-Η ίδια δικαιολογία ξανά και ξανά!Και πότε θα το σκεφτείς; Ποτέ θα με σκεφτείς και εμένα μαζί σου;
-…
-Σιωπή…
-….
-Σιωπή… δε ξέρω τι άλλο να σε ρωτήσω για να μου απαντήσεις πάλι με σιωπή…
-….
-Σιωπή… Ξανά…1,2,3… Φτου και βγαίνω!
-Τι μετράς;
-Ξέρεις στις πόσες σιωπες καίγεσαι;
-…
-Στις 3,αλλά να που μόλις έφτασες τις 4…
-Με έκαψαν οι σιωπές μου;
-Έκαψες το μαζί μας στις σιωπές σου.. Καληνύχτα.
Έφυγα και το μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι άφησα το αγαπημένο μαξιλάρι στο κρεββάτι μας, στο κρεββάτι.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα;
www.atakaistoria.gr
