Είναι καλοκαίρι, βραδάκι, σε κάποιο δημοφιλές νησί και πίνεις ένα cocktail με την παρέα σου έχοντας προηγουμένως ξεροψηθεί στον ήλιο σαν κεφαλοτύρι σαγάνακι. Απολαμβάνεις κάποιες στιγμές ξεγνοιασιάς μακριά από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Νιώθεις ότι αυτή η στιγμή θα έπρεπε να κρατήσει για πάντα. Στο διπλανό τραπέζι, 3 ξανθιές κατά πάσα πιθανότητα βορειοευρωπαίες, κατακόκκινες σα γαρίδες από τον ήλιο, αναλύουν μέχρι εξάντλησης τον επόμενο προορισμό τους. Δε σε ενοχλούν. Είναι κάτι που θεωρείς λογικό και περιμένεις να το δεις. Ξαφνικά στον ορυμαγδό λέξεων, μάλλον σκανδιναβικής προέλευσης, ακούς με τη χαρακτηριστική ελληνική προφορά «γκουντ αφτερνουν γκερλς»…. Αμέσως έχεις καταλάβει τι έχει συμβεί… Δε θέλεις να κοιτάξεις. Κατά βάθος γνωρίζεις… Ένα εκλεκτό μέλος μιας ιδιαίτερης φυλής έχει καταφτάσει μετά βαΐων και κλάδων, είναι ο «Έλληνας εραστής» ο οποίος το καλοκαίρι μετονομάζεται σε «Greek summer lover» αλλά είναι ευρέως γνωστός και ως «καμάκι».
Αν πιστεύεις ότι τελευταίο καμάκι πέθανε μαζί με τις ταινίες του Στάθη Ψάλτη και του Σταμάτη Γαρδέλη, απατάσαι οικτρά. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας και είναι πολλοί!!!
Η χρυσή εποχή του greek kamaki
Φαντάζομαι φέτος που σύμφωνα με έρευνα ο Έλληνας κάνει το περισσότερο sex παγκοσμίως θα γίνει στα ελληνικά νησιά «του σκοινιού και του παλουκιού»… ή μάλλον έτσι θέλουν πιστεύουν όλοι όσοι θα ήθελαν να εισρεύσουν στη χώρα χιλιάδες έτοιμες για όλα τουρίστριες για να γνωρίσουν την ανθρώπινη μηχανή του sex που λέγεται Έλληνας άνδρας.
Όλοι έχουμε περάσει από τη φάση του καλού του μύλου που τα αλέθει όλα αλλά κάποιοι από εμάς στην πορεία αρχίσαμε να σκεφτόμαστε και πιο ποιοτικά. Ως κάποια ηλικία ίσως και να πρέπει να το κάνεις διότι τα πάντα μια εμπειρία είναι, υπάρχει όμως και ένα οριακό σημείο όπου πλέον γίνεσαι «καμάκι».
Ήδη ακούω το ερώτημα από το στόμα χιλιάδων ανδρών που μπαίνουν στο That’s Life: «Ρε Ερρίκο, ποιο είναι το πρόβλημα δηλαδή? Γιατί να μην «εξυπηρετήσουμε» ως γνήσια αρσενικά που είμαστε?».
Κατ’ αρχάς είναι τραγικό για έναν άνδρα να περιμένει το καλοκαίρι για να ικανοποιήσει το γενετήσιο ένστικτο… Δηλαδή στο low season τι κάνεις? Αναπολείς το καλοκαίρι και σκέφτεσαι τη γλυκιά αλλά αξύριστη τουρίστρια που ήταν τύφλα και ενέδωσε???? Είσαι άνδρας? Αν είσαι, παίζεις σε όλα τα γήπεδα! Τέλος!
Συχνά ακούω ότι οι Ελληνίδες είναι «έτσι κι αλλιώς και αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα»… κοινώς είναι «δύσκολες». Καλά κάνουν και είναι! Σκέψου ότι αν ήταν η εύκολη χαρά η δική σου θα ήταν η χαρά και του κάθε τουρίστα!!! Το θέλουμε? Όχι!!! Σκέψου ότι μεγαλύτερη αξία έχει να κατακτήσεις ένα ισχυρό κάστρο από ένα σταυροδρόμι όπου έχουν «περάσει» όλοι.
Όταν σκέφτομαι ότι υπάρχουν Έλληνες που θεωρούν ότι αποτελούν θειο δώρο για τον παγκόσμιο γυναικείο πληθυσμό, μου έρχεται στο μυαλό η ακόλουθη σύντομη ιστορία…!
Παρασκευή βράδυ, σε Βρετανικό πανεπιστήμιο, λίγο πριν το καθιερωμένο party της φοιτητικής λέσχης (Students Union) Έλληνες φοιτητές ετοιμάζονται να ορμήσουν και να σαρώσουν σαν του Γαλάτες του Αστερίξ όλα τα θηλυκά… Παίρνουν φόρα, εφορμούν με όλη τη διαθέσιμη τεστοστερόνη και είναι έτοιμοι να δρέψουν καρπούς…! Ουπς, τοίχος! Μισή ώρα μετά είναι όλοι μαζεμένοι σε μία γωνία, με μια μπύρα στο χέρι, σχολιάζοντας αυτό που έβλεπαν αλλά δεν άγγιζαν… Είναι γεγονός ότι οι εκτός έδρας αγώνες είναι πάντα πιο δύσκολοι…!
Εις το επανιδείν.
