Κάνεις σεξ με ένα συγκεκριμένο άτομο αλλά δεν είστε αποκλειστικά μαζί. Εσύ βέβαια δεν συναντάς κάποιον άλλον αλλά αποδέχεσαι το ενδεχόμενο να μην ισχύει η ίδια αντίληψη αποκλειστικότητας και από την άλλη πλευρά (η καρδούλα σου το ξέρει βέβαια…).
Μπορεί να το παίζεις χαλαρή στους φίλους σου, να είσαι υπεράνω ταμπελών, αλλά κατά βάθος να έχεις την κρυφή ελπίδα πως ένα ωραίο πρωινό θα ξυπνήσει ο μη αποκλειστικός αγαπημένος και θα αποφασίσει πως είσαι η ΜΙΑ.
Και ναι, δεν είσαι παρανοϊκή ή παλαιών αρχών: όταν υπάρχει μακροχρόνια σεξουαλική σχέση με ένα άτομο μοιραία προκύπτουν και συναισθήματα, και οικειότητα και αυτή η διάθεση για τα “παραπάνω”.
Και σε ρωτώ: γιατί αγαπημένη αναγνώστρια να το περνάς όλο αυτό; Γιατί να έχεις κλειστεί σε αυτό τον φαύλο κύκλο μάταιης ελπίδας (ναι, ναι μάταιης) και απογοήτευσης;
Γιατί το σεξ είναι πολύ καλό και γιατί η ελπίδα για τα “παραπάνω” πεθαίνει τελευταία. Όσο περιμένεις, εγώ θα καταγράψω πως θα πορευτεί αυτή η “κάπως σχέση” για να σε πείσω να γίνει βέβαιος χωρισμός:
Δεν βγαίνετε κανονικά ραντεβού. Βασικά, η ιδέα των ραντεβού είναι της τελευταίας στιγμής, πολύ αργά “που να τρέχουμε τώρα, δεν πίνουμε ένα ποτάκι στο σπίτι…” τύπου και ακόμα κι αν κανονιστεί movie night μάλλον θα προλάβετε να δείτε τους τίτλους αρχής μόνο.
Κοινωνικός άνθρωπος είσαι όλο και κάποια υποχρέωση θα προκύψει. Θα ήθελες να είναι ο +1 στις προσκλήσεις που λαμβάνεις αλλά δεν μπορείς να το ζητήσεις γιατί δεν ο σύντροφος σου, η σχέση σας δεν είναι αποκλειστική και όπως αναφέρθηκε παραπάνω δεν μπορείς να εμφανίσεις δημόσια και στον κύκλο σου ένα άτομο με τον οποίο δεν έχετε βγει κανονικό ραντεβού.
Τρέμεις στην ιδέα πως θα του ζητήσεις χάρη. Χάρη, εσύ, το cool κορίτσι; Η ανεξάρτητη, δυναμική; Και μετά πέθανε ο δράκος και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Ωραίο το παραμύθι που πουλάς, αλλά ο δράκος είναι ο φόβος σου πως αν του ζητήσεις να σου κρεμάσει έναν πίνακα ή να σε πάει στο αεροδρόμιο θα αισθανθεί πως βρίσκεται σε σχέση και θα “την κάνει” με ελαφρά πηδηματάκια.
“You had me at Hello”. Δεν ξέρω αν έχεις δει την ταινία Jerry Maguire όπου στην τελευταία σκηνή ο Tom Cruise μπαίνει στο σπίτι της εν διαστάσει συζύγου του, Renee Zellweger, και της κάνει μια μακροσκελή δήλωση αγάπης για να εισπράξει την λακωνική απάντηση εκείνης πως “Με είχες από το καλησπέρα” φανερώνοντας την ατέλειωτη καψούρα που είχε για τον Tom και ότι της αρκούσε μόνο το γεγονός ότι εμφανίστηκε μπροστά της, αλλά το κινηματογραφικό παράδειγμα θέλει να αποδείξει πως δεν χρειάζεται να λάβεις ένα “Μου λείπεις”για να πανηγυρίζεις για ένα μήνα (μην κοιτάς τη Renee). 
H αλήθεια είναι πως αν δεν σε έχει συνηθίσει ο άλλος σε τρυφερές δηλώσεις ή εκδηλώσεις αγάπης το να λάβεις ένα πιο συναισθηματικό αλλά σύντομο μήνυμα και μετά να εξαφανιστεί για 5 μέρες, δεν είναι βήμα πως αρχίζει να δένεται συναισθηματικά μαζί σου, αλλά πως στέλνει ένα χειριστικό μήνυμα για να εξασφαλίσει πως στην επόμενη συνάντηση θα τρέξεις σαν σκυλάκι ειδικά αν τον τελευταίο καιρό είχες απομακρυνθεί.
Σε έπεισα, ή να επανέλθω σε άλλο άρθρο με νέα επιχειρήματα;
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!