Κοιτάς γύρω σου και βλέπεις αβεβαιότητα, σκυμμένα πρόσωπα, αγέλαστα πρόσωπα. Δεν υπάρχει τίποτα το θετικό, σωστά; Μπορείς να επικεντρωθείς εκεί ή να ανοίξεις τα μάτια σου και να κοιτάξεις παραπέρα. Άνθρωποι με την ελπίδα στο βλέμμα, άτομα που δεν τα παρατούν ποτέ, αυτοκυριαρχία, αποφασιστικότητα, χαμόγελα και χάδια. Δεν χάνουν τη ζωή τους, δεν απομακρύνονται από τα όνειρά τους και προστατεύουν περισσότερο από ποτέ τα άτομα που αγαπούν. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους θέλω να μιλήσω. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μας και την κάνουν ομορφότερη από ποτέ!
- Είναι αυτοί που έχουν πάντα χρόνο για εμάς
Όσο απασχολημένοι και να είναι, όσες έγνοιες και αν τους βαραίνουν, πάντα βρίσκουν χρόνο να μας συναντήσουν, να μας μιλήσουν, να βεβαιωθούν ότι όλα είναι καλά. Μπορεί να είναι οι γονείς μας, οι φίλοι μας ή η σχέση μας. Μπορεί να είναι και ένας απλός γνωστός που όμως είναι εκεί σε όλα, νοιάζεται. Οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν και αξίζουν τα πάντα!
- Είναι αυτοί που θα έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για εμάς
Είναι οι γονείς μας, που κάνουν τα πάντα για να μην μας λείψει τίποτα. Αν τους έχουμε ακόμα, είναι ευλογία. Αν τους χάσαμε, θα αποτελούν πάντα μία από τις πιο γλυκές μας αναμνήσεις. Είναι οι καλοί μας φίλοι, λίγοι αλλά υπέροχοι. Ανέχονται τις ιδιοτροπίες μας, μας στέκονται στα λάθη μας, είναι ο ώμος που χρειαζόμαστε όταν έρχονται τα πάνω κάτω. Είναι ο/η σύντροφός μας, που κάθε μέρα μας κάνει να συνειδητοποιούμε πόσο τρελοί θα ήμασταν να τον/την χάσουμε. Αν έχετε έστω και ένα τέτοιο άτομο στη ζωή σας, χαμογελάστε!
- Είναι αυτοί που στηρίζουν την κάθε απόφασή μας και επιθυμία μας
Συχνά διαφωνούν, συχνά τους πονάει, αλλά είναι κάτι που θέλουμε και δεν θα έκαναν τίποτα για να μας το στερήσουν. Ποτέ. Μας βοηθούν, μας εμψυχώνουν, είναι εκεί. Δεν φοβόμαστε τίποτα έχοντάς τους δίπλα μας. Το κάθε τι περνάει όταν τους μιλάμε. Είναι το πολυτιμότερο κομμάτι της ζωής μας.
- Είναι αυτοί που πονούν όταν πονάμε
Μας αισθάνονται, μας νοιάζονται, μας αγαπούν. Είναι αυτή η ιδιαίτερη σχέση που υπάρχει. Αυτό το συναίσθημα δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλά είναι εκεί. Δακρύζουμε και δακρύζουν. Λυγίζουμε και μας κρατούν. Τρέμουμε και μας αγκαλιάζουν.
- Είναι αυτοί που και μόνο η ύπαρξή τους μας κάνει ευτυχισμένους
Ακόμα και όταν είναι μακριά, ακόμα και όταν φεύγουμε, δεν αλλάζει το παραμικρό στην καρδιά μας γι’ αυτούς. Υπάρχει κάποιο άτομο που σου λείπει κάθε φορά που κοιτάς τον ουρανό; Που αναρωτιέσαι πού να είναι, κάθε φορά που κοιτάς τον ορίζοντα; Αλλά αυτή η νοσταλγία είναι ευχάριστη. Και μόνο η ύπαρξη αυτού του ανθρώπου, σου δίνει όλη τη δύναμη να συνεχίσεις.
- Και είναι όλοι οι υπόλοιποι
Οι άνθρωποι που συναντάμε στον δρόμο και μας χαμογελούν. Που μας λένε μια γλυκιά κουβέντα ακόμα και όταν δε μας γνωρίζουν. Που μας φτιάχνουν τη μέρα με μια γλυκιά χειρονομία. Που αν και άγνωστοι, μας βοηθούν.
Κάτι να μοιραστώ
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είχα χαθεί. Μπήκα, λοιπόν, σε ένα μαγαζί να ρωτήσω για οδηγίες. Όχι μόνο έψαξαν τα πάντα στο διαδίκτυο, συζητώντας τι θα ήταν καλύτερο να κάνω (ήταν εν ώρα εργασίας), αλλά με κέρασαν και καφέ. Μια άλλη φορά, ήμουν αφηρημένη και έχασα τη στάση του τρένου. Θα έχανα την ανταπόκριση και ήταν η τελευταία. Επικοινώνησαν, λοιπόν, με το τελευταίο εκείνο τρένο, το οποίο έκανε έξτρα στάση και με περίμενε δέκα λεπτά. Υπάρχουν πολλές ακόμη τέτοιες ιστορίες.
Ας μην ξεχνάμε, λοιπόν, όλους εκείνους τους ανθρώπους που αξίζουν τα πάντα εκεί έξω. Συνήθως είναι αυτοί που δεν έχουν να προσφέρουν πολλά υλικά αγαθά, είναι απλοί άνθρωποι που εργάζονται με τον βασικό, και όμως κάνουν τα πάντα γύρω μας ομορφότερα. Μην κρίνετε σκληρά τους ανθρώπους και ιδιαίτερα αυτούς που σας αγαπούν και σας το αποδεικνύουν με τον κάθε τρόπο. Είναι εκεί. Για χάρη τους και μόνο χαμογελάστε!
