Σάββατο μεσημέρι, Σύνταγμα.
Πλησιάζει η μέρα για το γάμο και τίποτα δεν είναι όπως θα ήθελα να είναι. Ήταν όλα τόσο καλά οργανωμένα και έλεγα ότι τις τελευταίες μέρες θα ασχολούμαι μόνο με λεπτομέρειες. Όμως, είναι οι τελευταίες μέρες και εγώ ασχολούμαι ακόμα με βασικά πράγματα. Ακόμα και το νυφικό δεν έχει τελειώσει μια βδομάδα πριν από το γάμο. Τρέχουμε με τη κουμπάρα μου σα τρελές στα μαγαζιά να πάρουμε κορδέλες για τις μπομπονιέρες, να βρούμε μια φοντανιέρα για τα κουφέτα που θα έχουμε στο σπίτι και ότι άλλο σε «λεπτομέρεια» μπορείς να φανταστείς.
Κάπου το μεσημέρι που έχουν πρηστεί τα πόδια μας, καθόμαστε να φάμε σε ένα ταβερνάκι στο κέντρο.
-Σε μια βδομάδα είναι ο γάμος και αντί να ασχολούμαι με λεπτομέρειες ασχολούμαι με βασικά θέματα του γάμου, ούτε το νυφικό μου δεν είναι έτοιμο ακόμα, μέχρι τη μέρα του γάμου θα ράβεται, έτσι μου είπε η μοδίστρα!
Η Νέλλη με ακούει αλλά δε μιλάει, χαμογελάει και φωνάζει το σερβιτόρο.
-Γεια σας, θα μπορούσατε να μας φέρετε τα δύο πιάτα ημέρας και ένα ουζάκι; Μπλε παρακαλώ, το δυνατό!
-Ευχαρίστως! Έρχομαι!
-Ρε Νέλλη, θα κοιμηθούμε με τα ούζα και έχουμε να κάνουμε ένα κάρο δουλειές!
-Μη μου ανησυχείς!
Τα ουζάκια ήρθαν μαζί με το φαγητό.
-Δε θέλω να μου αγχώνεσαι κουμπαρούλα μου! Γάμο έχουμε!
-Τα ξέρω!
-Όλα θα γίνουν!
-Όλα θα γίνουν γιατί έχω εσένα!
-Εβίβα!
-Στις χαρές μας!
Ήπιαμε τέσσερα μπουκαλάκια ούζο και δε κάναμε ποτέ τις υπόλοιπες δουλειές μας στα μαγαζιά.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα;
www.atakaistoria.gr
