Είναι δεν είναι του γούστου σας, ο διαγωνισμός της Eurovision δεν παύει να αποτελεί ένα μουσικοτηλεοπτικό γεγονός.
Αυτό που συνήθως ξεχνά ο κόσμος είναι πως μέσα στον εφήμερο χαμό του θεσμού, έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί και κάποια διαμαντάκια. Από τους θρυλικούς Abba και τον αξεπέραστο Cliff Richard μέχρι το classic “Volare” του Domenico Modugno, δεν είναι και λίγα τα καλά τραγούδια με τα οποία μπορούμε να κάνουμε την κατάλληλη προθέρμανση μέχρι τον αποψινό τελικό.
Λίγη ιστορία
Η ιδέα της Eurovision ξεκίνησε από το διάσημο ιταλικό φεστιβάλ τραγουδιού του Σαν Ρέμο. Οι εμπνευστές ονειρεύονταν έναν ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό, που να συμμετέχουν όλοι οι Ευρωπαίοι. Η ιδέα έπεσε για πρώτη φορά στο τραπέζι το 1955 στο Μονακό και χρειάστηκε μόνο ένας χρόνος για να υλοποιηθεί αυτό το happening που μεταδίδεται σε όλη την Ευρώπη από την EBU (European Broadcasting Union).
Το ραντεβού για το 1ο Eurovision Grand Prix – όπως ονομάστηκε από έναν βρετανό δημοσιογράφο – δόθηκε στο Λουγκάνο της Ελβετίας. Συμμετείχαν 7 χώρες και νικήτρια ήταν η Lyz Assia με το “Refrain”. Το 1956 στο Λουγκάνο ακούστηκε για πρώτη φορά το γνωστό μουσικό μοτίβο, το διάσημο πλέον Te deum του Charpentier που δεν άργησε να γίνει το σήμα κατατεθέν της διοργάνωσης. Ο διαγωνισμός ξεπέρασε και τα ευρωπαϊκά σύνορά του, αφού το 1973 φιλοξενήθηκε στο Ισραήλ, και το 1980 στο Μαρόκο!
Δέκα αξέχαστες στιγμές
* Waterloo. Οι Stig Anderson, Benny και Bjorn, οι γνωστοί μας Abba αντιπροσώπευαν τη Σουηδία το 1974, χαρίζοντας ίσως το τραγούδι σταθμό στο διαγωνισμό. Κριτική επιτροπή και televoting αποφάσισαν το 2005 πως είναι το best Eurovision song ever.
* Hold me now. Ο Johnny Logan στην καλύτερη στιγμή του. Ντυμένος στα λευκά κατέπληξε το 1987.
* Volare. Τρία Grammy και την κορυφή του US Billboard χάρισε το περίφημο Volare ή αλλιώς Nel blu, di pinto di blu στον Domenico Modugno το 1958.
* Après toi. Η μεγάλη επιτυχία της Βίκυς Λέανδρος με τα χρώματα του Λουξεμβούργου το 1972 ήταν και το τραγούδι με τις μεγαλύτερες πωλήσεις εκείνη τη χρονιά σε όλο τον κόσμο. Ηχογραφήθηκε σε 7 γλώσσες και πούλησε περισσότερα από 6 εκατ. αντίτυπα.
* Ne partez sans moi. Πρώτη θέση για την Ελβετία to 1988 με την ανερχόμενη τότε 18 μόλις χρονών Céline Dion, με ένα τραγούδι προάγγελο των μεγάλων επιτυχιών των ’90s.
* J’ aime la vie. Η νεότερη σε ηλικία συμμετέχουσα ever στο διαγωνισμό: η Sandra Kim ήταν μόλις 13 χρονών το 1986, έλεγε ότι ήταν 15 και χάρισε στο Βέλγιο την πρώτη θέση.
* Congratulations. Η εκτέλεση του Cliff Richard έγινε γνωστότερη από το La la la της πρώτης ισπανίδας Massiel, χαρίζοντας του τον πέμπτο του χρυσό δίσκο και ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
* Diva. Το φόρεμα με τα φτερά που είχε σχεδιάσει ο Ζαν Πωλ Γκωτιέ φορέθηκε μόνο για να παραλάβει η Dana International το βραβείο για την πρώτη θέση, καθώς και μόνο η παρουσία μιας τρανσέξουαλ στο διαγωνισμό είχε προκαλέσει σάλο.
* Save your kisses for me. Πρώτη θέση για το Ηνωμένο Βασίλειο το 1976 για τους Brotherhood of Man και ένα classic χιτάκι που έγινε Νο 1 σε 34 χώρες και έγινε η μεγαλύτερη σε πωλήσεις επιτυχία της Eurovision που δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν ούτε οι Abba!
* My number one. 2005 η Ελλάδα φτάνει στην κορυφή και γίνεται το σώσε. Η Έλενα Παπαρίζου έδωσε τα ρέστα της στο Κίεβο.
Τα ρεκόρ
* Ο Ιρλανδός Johnny Logan είναι ο μοναδικός που έχει κερδίσει το διαγωνισμό δύο φορές το 1980 με το “What’s another year?” και το 1987 με το “Hold me now”, ενώ δικό του είναι και το “Why Me?” του 1992 που χάρισε στην επίσης Ιρλανδή Linda Martin την πρώτη θέση.
* Η Ιρλανδία έχει και τις περισσότερες πρωτιές, επτά σε αριθμό (1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996) και ακολουθούν με πέντε το Λουξεμβούργο, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Σουηδία. Η Ελβετία έχει από τέσσερις.
* Η Μεγάλη Βρετανία έχει έρθει στη δεύτερη θέση 15 φορές!
* Το 2006 η Φινλανδία κέρδισε τον διαγωνισμό μετά από 45 χρόνια συμμετοχών. Αντίθετα η Πορτογαλία είναι εκείνη με τις περισσότερες συμμετοχές που δεν έχει κερδίσει ποτέ.
* Την μεγαλύτερη βαθμολογία την είχε συγκεντρώσει η Νορβηγία το 2009, με 387 πόντους.
* Η χώρα που έχει δει τον πάτο της βαθμολογίας περισσότερες φορές, 10 στο σύνολο, είναι η Νορβηγία, που τέσσερις φορές δεν έχει λάβει ούτε έναν βαθμό. Κατάφερε ωστόσο να κερδίσει τον διαγωνισμό τρεις χρονιές, το 1985, 1995 και 2009.
