Η eco-anxiety ή Earthxiety υπάρχει, και με αφορμή την Ημέρα της Γης που γιορτάζει σήμερα, ήρθε η στιγμή να την κοιτάξουμε κατάματα με τρυφερότητα και πράξεις που έχουν νόημα.
Όταν η γη καίγεται κι εσύ νιώθεις ανήμπορη
Ανοίγεις το κινητό σου και διαβάζεις ξανά για άλλες φωτιές, για λιωμένους παγετώνες, για θαλάσσιες χελώνες που πνίγηκαν στο πλαστικό. Μέσα σε όλα αυτά, κάτι μέσα σου σφίγγεται. Δεν είναι απλά στεναχώρια, είναι εκείνο το άγχος που έρχεται και σε τυλίγει Το λένε eco-anxiety και αφορά ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, ιδίως γυναίκες που νιώθουν συνδεδεμένες με τον κόσμο γύρω τους κι έχουν μια παραπάνω ενσυναίσθηση.
Ταυτόχρονα, είναι δύσκολο να εξηγήσεις αυτό που νιώθεις. Δεν είναι ότι δεν έχεις προβλήματα προσωπικά. Αντίθετα, η καθημερινότητά σου τρέχει κι εσύ δε φτάνεις. Κι όμως, αυτός ο μεγάλος, σιωπηλός φόβος για το μέλλον του πλανήτη, και κατ’ επέκταση για το μέλλον των παιδιών μας, των φίλων μας, της ίδιας της ζωής, δεν σε αφήνει αδιάφορη.
Επίλεξε τις μικρές πράξεις που σε κάνουν να νιώθεις δυνατή
Φυσικά, σε έναν κόσμο που όλα μοιάζουν εκτός ελέγχου, το να κάνεις μια μικρή, συνειδητή επιλογή αποκτά νόημα. Επίσης, σου δίνει πίσω λίγη από την αίσθηση του ελέγχου που συχνά χάνουμε.
Πες «όχι» σε μια πλαστική σακούλα. Πες «ναι» σε ένα second hand ρούχο. Φτιάξε σπιτικό καθαριστικό με λεμόνι και ξύδι. Κάθε μικρή πράξη είναι ένας τρόπος να πεις: “Νοιάζομαι. Είμαι παρούσα. Συμμετέχω.” Και αυτό, αντίθετα με ό,τι πιστεύεις, δεν είναι καθόλου λίγο.
Η γείωση μέσα από το mindfulness
Επιπλέον, ο πλανήτης χρειάζεται βοήθεια, αλλά το ίδιο χρειάζεσαι κι εσύ. Το να ζεις συνεχώς σε μια ένταση ότι «δεν κάνεις αρκετά», δεν είναι λύση, αλλά παγίδα.
Γι’ αυτό και η εσωτερική ηρεμία είναι εξίσου σημαντική με την εξωτερική δράση. Προσπάθησε να περπατήσεις λίγα λεπτά χωρίς ακουστικά. Κοίτα τον ουρανό — ακόμα κι από το μπαλκόνι σου. Άκου τους ήχους της φύσης, ακόμα κι αν είναι μόνο ένας ήχος φύλλων ή το τιτίβισμα ενός πουλιού. Αυτές οι στιγμές σιωπής δεν είναι απουσία πράξης — είναι ο τρόπος σου να επανασυνδεθείς.
Δεν είσαι μόνη. Δεν είσαι λίγη.
Εννοείται πως είναι λογικό να νιώθεις αδύναμη μπροστά σε ένα τόσο τεράστιο πρόβλημα. Όμως, η αλήθεια είναι ότι η Γη δεν ζητάει τέλεια πλάσματα που τα κάνουν όλα σωστά. Ζητάει ανθρώπους που νοιάζονται. Και η φροντίδα — όσο μικρή κι αν είναι — έχει αξία.
Επίσης, το να μοιράζεσαι αυτό που νιώθεις, να μιλάς με φίλες σου γι’ αυτό, να συνδέεσαι με ανθρώπους που σκέφτονται σαν κι εσένα, βοηθά στο να διαλυθεί το βάρος. Όταν καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι μόνη, γεννιέται ξανά η ελπίδα.
Η γιορτή της Γης είναι και δική σου γιορτή
Για αυτό, αντί να αγχωθείς για το τι δεν έχεις κάνει, αφιέρωσε τη σημερινή μέρα στο να ξανασυνδεθείς με όλα όσα αγαπάς σε αυτόν τον πλανήτη. Ίσως είναι η μυρωδιά του χώματος μετά τη βροχή. Ίσως η αίσθηση του ήλιου στο δέρμα. Ίσως ένα βλέμμα στον ουρανό που σε κάνει να ανασαίνεις λίγο πιο ήρεμα.
Τέλος, η Γη δεν περιμένει να τη σώσεις. Σε καλεί απλώς να την ακούσεις. Και ίσως, μέσα από αυτή την ακρόαση, να σώσεις και ένα κομμάτι του εαυτού σου από το earthxiety.
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού με τάση να εκφράζομαι μέσα από τη μαγεία της γραφής. Το ακαδημαϊκό μου ταξίδι με πήγε από τον κόσμο της Διοίκησης Επιχειρήσεων στη Σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, όπου απέκτησα το μεταπτυχιακό μου στη Δημοσιογραφία. Από τα πρώτα μου χρόνια, ανακάλυψα ότι η αληθινή μου φωνή αντηχεί πιο εύγλωττα στον γραπτό λόγο παρά στον προφορικό. Γι’ αυτό και από τους αριθμούς βρέθηκα να «μπλέκομαι» με τα γράμματα, για να επικεντρωθώ στο πάθος μου για το lifestyle. Μόδα, ομορφιά, διακόσμηση ήταν τα θέματα που πάντα με γοήτευαν ως αναγνώστρια. Πλέον, οπλισμένη με όρεξη, ταξιδεύω με τις δικές μου ιδέες και σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σου. Θα γίνεις συνταξιδιώτης μου;
Leave a Reply