Χθες πραγματοποίησα την εβδομαδιαία μου επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ για τον ανεφοδιασμό του σπιτιού μας. Και βέβαια λόγω των σχολικών διακοπών είχα τη χαρά και την τιμή να με «συνοδέψουν» τα κορίτσια μου. Και καλά, η μεγάλη που πλέον είναι μια μικρή κυρία και συνεννοούμαστε άψογα. Η μικρή μου, κάθε φορά που μπαίνει στο σούπερ μάρκετ παθαίνει καταναλωτικό παροξυσμό. Θέλει κυριολεκτικά τα πάντα!
Ξεκινάμε από τα ζυμαρικά σε σχήμα παιδικών ηρώων π.χ. Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια, Μπομπ ο Σφουγγαράκης κλπ, περνάμε από τα γαλακτομικά, παιδικά γιαουρτάκια σε κάθε πιθανή γεύση και συσκευασία και καταλήγουμε σε πολύχρωμα μπαλόνια και είδη πάρτυ που βρίσκονται κοντά στο ταμείο.
Φαντάζομαι ότι δεν είμαι η μοναδική μαμά στον κόσμο που το περνάει αυτό, αλλά είμαι πεπεισμένη πλέον ότι θα πρέπει να υπάρχουν απαράβατοι κανόνες κατά την επίσκεψή μας στο σούπερ μάρκετ προκειμένου να αποφευχθούν τα «χειρότερα» και βέβαια για να ΜΗΝ γίνουμε ο περίγελος του καταστήματος (πάντα κορόιδευα τα κακομαθημένα παιδάκια και πάντα ήμουν και είμαι της αρχής ότι, ότι κοροϊδεύεις δεν πρέπει να το κάνεις ο ίδιος).
Ορίστε κάποιες βασικές οδηγίες για να μπορέσετε να ξεπεράσετε όσο το δυνατόν πιο «ανώδυνα» κι ανέξοδα αυτή την επίσκεψη:
- Ξεκαθαρίζουμε εξ αρχής ότι η επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ είναι μια από τις δουλειές της οικογένειας κι όχι βόλτα ψυχαγωγικού χαρακτήρα
- Προσυμφωνούμε (αν κι εφόσον επιθυμούμε) ότι κάθε παιδί μπορεί να επιλέξει ένα και μοναδικό τρόφιμο/αντικειμένο, συγκεκριμένης χρηματικής αξίας
- Δεν παρεκκλίνουμε από τη λίστα με τα απαραίτητα (εμείς πρέπει, πρωτίστως, να δίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας)
- Ποτέ μα ποτέ δεν ενδίδουμε σε παρακάλια, ψυχολογικούς εκβιασμούς π.χ. ουρλιάζω, πέφτω κάτω στα πατώματα και χτυπιέμαι, κλπ. Συνεχίζουμε απτόητες τις αγορές μας και προχωράμε μία ώρα αρχύτερα στο ταμείο.
- Τέλος, ό,τι κι αν συμβεί παραμένουμε ατάραχες και δεν αρχίζουμε να ουρλιάζουμε σαν υστερικές.
Άλλωστε το πιο πιθανό είναι ότι μέχρι να φορτώσουμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο, όλα θα έχουν ξεχαστεί, και τα πνεύματα θα έχουν ηρεμήσει 🙂
Τα τελευταία 20 χρόνια η επικοινωνία στο χώρο της τεχνολογίας απορροφά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου. Aπό μικρό παιδί λάτρευα τη μαγειρική και συχνά με ρωτούν: «θα μου δώσεις τη συνταγή; ». Έτσι, αποφάσισα να μοιράζομαι συνταγές μου αλλά και οικογενειακές ιστορίες μέσα από το That’s Life αλλά και μέσα από την προσωπική μου σελίδα www.cookandfeel.gr.