Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανησυχία για έναν γονιό από το αν το παιδί του είναι ασφαλές και ευτυχισμένο. Αυτός ο φόβος ενεργοποιεί ένα ένστικτο προστασίας, που βοηθά τους γονείς να αποτρέψουν κινδύνους και να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους. Τι γίνεται, όμως, όταν αυτό το ένστικτο ξεφεύγει από τα όρια του φυσιολογικού και μετατρέπεται σε υπερβολικό έλεγχο; Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως «Σύνδρομο του Γονέα-Ελικόπτερο». Οι γονείς που το αναπτύσσουν παρακολουθούν διαρκώς κάθε κίνηση των παιδιών τους, σπεύδουν να λύσουν κάθε τους πρόβλημα πριν καν προκύψει και επεμβαίνουν ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής τους.

Γιατί «ελικόπτερο»;

Ο όρος προέρχεται από την εικόνα ενός ελικοπτέρου που αιωρείται διαρκώς πάνω από έναν στόχο. Έτσι και ο υπερπροστατευτικός γονιός «πετάει» πάνω από το παιδί του, έτοιμος να παρέμβει σε κάθε πιθανό εμπόδιο, συχνά χωρίς να του δίνει χώρο να αναπτύξει αυτονομία.

Όταν το καλό γίνεται κακό

Η υπερβολική προστασία δεν πηγάζει από το πουθενά. Συνήθως, σχετίζεται με εμπειρίες της παιδικής ηλικίας του ίδιου του γονέα.

  • Κάποιοι γονείς μεγαλώνοντας ένιωσαν έλλειψη ασφάλειας ή φροντίδας και προσπαθούν να εξασφαλίσουν στο παιδί τους όσα εκείνοι στερήθηκαν.
  • Άλλοι φοβούνται πως το παιδί τους θα απογοητευτεί αν δεν αριστεύσει σε κάθε δραστηριότητα, οπότε παρεμβαίνουν συνεχώς για να αποτρέψουν πιθανές αποτυχίες.
  • Υπάρχουν και αυτοί που συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους γονείς και προσπαθούν να φτάσουν σε ένα ανέφικτο πρότυπο «τέλειας ανατροφής».

Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι συχνά αντίθετο από το επιθυμητό. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τέτοιους γονείς μπορεί να γίνουν εξαρτημένα, ανασφαλή και λιγότερο ικανά να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής.

Μήπως πέφτεις και εσύ στην παγίδα;

Αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σε κάποια από τις παρακάτω συμπεριφορές, ίσως ήρθε η ώρα να χαλαρώσεις λίγο τα ηνία.

  1. Πανικός σε κάθε κίνηση

«Πρόσεχε!», «Μην τρέχεις!», «Κατέβα από εκεί!» – αν λες συχνά αυτές τις φράσεις, μπορεί άθελά σου να στερείς από το παιδί σου τη χαρά της εξερεύνησης και τη δυνατότητα να αναπτύξει το δικό του ένστικτο προφύλαξης.

  1. Δεν το αφήνεις ποτέ μόνο του

Είσαι παντού: στα γενέθλια, στις δραστηριότητες, στις βόλτες. Ακόμα κι αν το παιδί σου έχει μεγαλώσει, επιμένεις να το συνοδεύεις παντού, ακόμα και για μια βόλτα στο περίπτερο.

  1. Κάνεις τις εργασίες του

Κανείς δεν θέλει να βλέπει το παιδί του να αποτυγχάνει, όμως το να του λύνεις τις ασκήσεις ή να γράφεις τις εργασίες του το εμποδίζει από το να αναπτύξει κριτική σκέψη και ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.

  1. Αναλαμβάνεις τους καυγάδες του

Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να έχουν διαφωνίες. Αν όμως σπεύδεις να πάρεις τηλέφωνο άλλους γονείς κάθε φορά που τσακώνεται με έναν φίλο του, το εμποδίζεις από το να μάθει να διαχειρίζεται τις σχέσεις του μόνο του.

  1. Τα κάνεις όλα εσύ

Αντί να ενθαρρύνεις το παιδί σου να βοηθά στο σπίτι ή να αναλαμβάνει μικρές ευθύνες, προτιμάς να τα κάνεις όλα εσύ. Αυτό, όμως, το εμποδίζει από το να μάθει να είναι ανεξάρτητο και υπεύθυνο.

Το να αγαπάς το παιδί σου σημαίνει να του επιτρέπεις να κάνει λάθη, να παίρνει πρωτοβουλίες και να μαθαίνει από τις εμπειρίες του. Το καλύτερο δώρο που μπορείς να του κάνεις δεν είναι η απόλυτη προστασία, αλλά η αυτοπεποίθηση να σταθεί στα πόδια του μόνο του.

Leave a Reply

Your email address will not be published.