Η ανατροφή των παιδιών είναι γεμάτη προκλήσεις και κανείς δεν έχει το «τέλειο εγχειρίδιο» για το πώς να το κάνει σωστά. Μέσα στη ρουτίνα και την κούραση, οι γονείς πολλές φορές ξεστομίζουν φράσεις που δεν αντιλαμβάνονται πόσο μπορεί να πληγώσουν τα παιδιά τους. Ο ψυχολόγος και σύμβουλος γονέων Jeffrey Bernstein εντοπίζει επτά τύπους εκφράσεων που, αν και συνηθισμένες, έχουν βαθιά επίδραση στη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.

Οι συγκρίσεις που πληγώνουν

«Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τον αδερφό/την αδερφή σου;» Μια φράση που ακούγεται συχνά, αλλά μπορεί να δημιουργήσει αίσθημα ανεπάρκειας και αντιπαλότητας μεταξύ αδελφών.

Οι απόλυτες δηλώσεις

«Πάντα αργείς», «Ποτέ δεν τα καταφέρνεις». Οι γενικεύσεις εγκλωβίζουν το παιδί σε μια ταμπέλα που επηρεάζει την αυτοπεποίθησή του.

Η απογοήτευση χωρίς υποστήριξη

«Με απογοήτευσες». Τα παιδιά θέλουν να κάνουν τους γονείς τους περήφανους. Αντί να επικεντρώνεσαι στο λάθος, δείξε τους τον τρόπο να το διορθώσουν.

Η απαξίωση των συναισθημάτων

«Δεν έχεις τίποτα, μην κάνεις έτσι». Το να αγνοούμε ή να υποτιμάμε το συναίσθημα ενός παιδιού το κάνει να αισθάνεται ασήμαντο.

Οι ταμπέλες και οι χαρακτηρισμοί

«Είσαι τεμπέλης», «Είσαι ακατάστατος». Οι χαρακτηρισμοί γίνονται αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Αντί γι’ αυτό, ενθάρρυνε το παιδί σου να βελτιωθεί και επέκρινε την πράξη του όχι το είναι του.

Οι συγκρίσεις με άλλα παιδιά

«Κοίτα τον Κωστάκη, είναι πιο μελετηρός». Τέτοιες φράσεις καλλιεργούν ανταγωνισμό και μειώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού.

Οι «βαριές κουβέντες»

«Μου έχεις φάει τη ζωή», «Να φύγεις από το σπίτι». Φράσεις γεμάτες θυμό που αφήνουν σημάδια ανασφάλειας και απόρριψης.

Δεν υπάρχει τέλειος γονιός, αλλά κάθε λέξη που λέμε στα παιδιά μας διαμορφώνει τον κόσμο τους. Αντί να πληγώνουμε, ας τους προσφέρουμε ενθάρρυνση, κατανόηση και αγάπη. Οι λέξεις έχουν δύναμη και το ξεχνάμε!