Έχει έρθει η εποχή που ζεις μόνης σου. Είναι η στιγμή που νιώθεις και είσαι ενήλικας!
Ο καναπές της μαμάς και το μπαμπά δε σε χωράει και τώρα βάζεις το κλειδί στην πόρτα ΣΟΥ και μπαίνεις σε ένα σπίτι που έχει πολλά δωμάτια, τα οποία σου ανήκουν. Όμως την ίδια στιγμή σου ανήκουν και κάποια άλλα πράγματα στα οποία κάποτε δεν έδινες σημασία. Πάρε για παράδειγμα αυτούς τους λογαριασμούς πάνω στο τραπέζι, τα άπλυτα ρούχα, τα πολλά πιάτα στο νεροχύτη, τη σκόνη, το ανακατεμένο κρεβάτι, τη βρώμικη μπανιέρα και πάει λέγοντας!
Σου ανήκουν δικαιωματικά και με το νόμο… Διότι το σπίτι ΣΟΥ έχει υποχρεώσεις και περιμένει από εσένα να δράσεις και να είσαι συνεπής!
Δεν υπάρχει πλέον ο μπαμπάς και η μαμά να τα κάνουν όλα και να τα φροντίσουν με αγάπη, υπομονή και επιμονή.
Και είναι στιγμές που νιώθεις την ανάγκη να φωνάξεις «μανούλα» και αυτή να τρέξει να σε φροντίσει και να σου δώσει μια αγκαλιά… Να σου μαγειρέψει, σιδερώσει, πληρώσει λογαριασμούς και τα λοιπά!
Είναι τόσο ωραίο να είσαι ανεξάρτητη αλλά υπάρχουν ώρες και λεπτά που αναπολείς:
Σπιτικό φαγητό
Όταν μετακομίζεις –τις πρώτες ημέρες- είτε μένεις νηστική, είτε τρως πατατάκια, fast food, γιαούρτι και δημητριακά… Μπορεί να το ρίξεις και στα σουβλάκια, τις πίτσες και καθετί που δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από ένα τηλεφώνημα και μία κίνηση αδειάσματος στον ήδη γεμάτο κάδο! Δεν είναι τότε που θυμάσαι νοσταλγικά και ωραία, το κοκκινιστό, τα λαχανικά, το μουσακά, το γιουβέτσι και το ρολό στο φούρνο με πατάτες; Είναι και μπα΄με παρακάτω:
Σου λείπει το καθαρό σπίτι
Το σπίτι είναι μεγάλο, αφού έχει και σαλόνι, και κουζίνα και μπάνιο και όχι μόνο ένα μικρό υπνοδωμάτιο όπως είχες συνηθίσει. Τώρα πρέπει να το καθαρίσεις μόνη σου, και δεν καθαρίζεται το άτιμο. Όσο σφουγγαρίζεις τα πατώματα μεγαλώνουν… Όσο τρίβεις λεκάνες και μπανιέρες αυτές πολλαπλασιάζονται! …Σταματώ… είναι εφιαλτικό και οδυνηρό και απαίσιο και θέλω τη μαμά μου!
Θυμάσαι τα γεμάτα ντουλάπια
Σε έπιανε μια λιγούρα και άνοιγες ντουλάπια, κουζίνες και ψυγεία και έτρωγες. Τα ράφια ήταν γεμάτα με λιχουδιές και ωραία εδέσματα. Τώρα έχουν σκόνη, μια ληγμένη κονσέρβα (και όμως κάποια στιγμή λήγουν) , αναψυκτικά διαίτης και κάποια σάπια φρούτα! Τι κάνεις; Τα γνωστά…Delivery!
Ποιος έκανε τα μαστορέματα να τα κάνει και εδώ;
Λάμπες, μικρές βλάβες, μικρές ζημιές. Ό, τι και να χαλούσε, την επόμενη μέρα ήταν έτοιμο και καινούριο. Δεν προλάβαινες να γυρίσεις την πλάτη και τα μαστορέματα έπαιρνα φωτιά, παρέα με τις επιδιορθώσεις παντός τύπου. Τώρα γυρνάς πλάτη και όταν ξανακοιτάζεις βλέπεις ξύλα να κρέμονται, φωτιστικά που δεν ανάβουν, και βρύσες που τρέχουν… Όχι δεν είναι τα μάτια σου, όχι δεν είναι δάκρυα… Αυτά έρχονται μετά σαν πλημμύρα!
Σου λείπει η οικογένειά σου
Ο, τι σχέση και να έχετε, ό, τι και να συμβαίνει, όση απόσταση και να σας χωρίζει πάντοτε θα σου λείπει αυτή η οικογένεια, η οικογένειά σου!
