Με άρθρο της που δημοσιεύθηκε σήμερα στους New York Times η γνωστή ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί κοινοποίησε πως υποβλήθηκε σε διπλή προληπτική μαστεκτομή.
Η ίδια ξεκινάει το άρθρο της αναφέροντας πως η μητέρα της, Μαρσελίν Μπερτράν, αφού πάλεψε τον καρκίνο για μία δεκαετία, πέθανε στα 56 της χρόνια έχοντας προλάβει να γνωρίσει τα τρία από τα έξι εγγόνια της (η Μερσαλίν Μπερτράν πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 2007, ο Παξ Τζολί Πιτ υιοθετήθηκε στις 15 Μαρτίου 2007 ενώ τα δίδυμα Νοξ και Βιβιέν γεννήθηκαν το 2008). Η ηθοποιός αναφέρει πως μιλούσε συχνά στα παιδιά της «για τη μαμά της μαμάς» και κάθε φορά που προσπαθούσε να τους εξηγήσει για την αρρώστια που πήρε μακριά τη γιαγιά ερχόταν αντιμέτωπη με το ερώτημα «αν θα συνέβαινε το ίδιο και σε εκείνη».
Η αλήθεια είναι πως η Αντζελίνα Τζολί είχε 87% πιθανότητα να νοσήσει από καρκίνο του στήθους και 50% από καρκίνο των ωοθηκών (η ασθένεια από την οποία κατέληξε η μητέρα της) καθώς φέρει το «ελαττωματικό» γονίδιο BRCA1.
Έτσι πήρε την απόφαση να προβεί σε προληπτική μαστεκτομή μειώνοντας έτσι το ποσοστό κινδύνου από 87% σε 5%.
Η Τζολί κατόρθωσε να ζήσει αυτή την εμπειρία με άκρα μυστικότητα για τρεις μήνες καθώς μόλις στις 27 Απριλίου ολοκληρώθηκε η συνολική διαδικασία με τη μαστεκτομή και την επέμβαση αποκατάστασης μαστών και δεν παραλείπει να ευχαριστήσει τον σύντροφο της, Μπραντ Πιτ για τη στήριξή του.
Η ηθοποιός εξηγεί πως αποφάσισε τελικά να δημοσιοποιήσει την κατάσταση της έχοντας ως σκοπό να αφυπνίσει τις γυναίκες που δεν ξέρουν ότι ζουν υπό τη σκιά του καρκίνου. Θέλησε να τις παροτρύνει να κάνουν το τεστ για την ανίχνευση των γονιδίων BRCA1 and BRCA2 και έχοντας όλη τη γνώση να πάρουν τις σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους, δεν παραλείπει ωστόσο να αναφέρει, πως το κόστος των συγκεκριμένων εξετάσεων στις ΗΠΑ είναι περίπου 3.000 δολάρια κι ο παράγοντας αυτός λειτουργεί αποτρεπτικά.
Παρόλο που η Τζολί παραδέχτηκε πως η απόφαση της να υποβληθεί σε διπλή μαστεκτομή δεν ήταν εύκολη εντέλει δεν μετάνιωσε γι’αυτή γιατί τώρα μπορεί να πει με ειλικρίνεια στα παιδιά της πως δεν χρειάζεται να φοβούνται πως θα χάσουν τη μαμά από καρκίνο στο στήθος και πως μπορεί πλέον να τα διαβεβαιώσει πως θα μείνει κοντά τους όσο πιο πολύ καιρό μπορεί.
Αυτό το σημείο στο κείμενο της Αντζελίνα Τζολί ήταν που με παρακίνησε περισσότερο να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο. Τόσο εγώ όσο και οι περισσότεροι φίλοι μου πλέον βρίσκονται πάνω από την ηλικία των 30 και μοιραία οι ειδήσεις για γονείς με εμφράγματα και άλλες ασθένειες, πληθαίνουν. Παρόλο που κάποιες καταστάσεις υγείας εκδηλώνονται ξαφνικά κι απροειδοποίητα, πολλές φορές μία νόσος προλαμβάνεται μέσα από τις κατάλληλες εξετάσεις.
Με άγγιξε βαθιά το γεγονός πως η Τζολί πήρε μια τόσο δύσκολη απόφαση, ίσως μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που έχει να πάρει μια γυναίκα στη ζωή της, για να αυξήσει τις πιθανότητες της να ζήσει όσα περισσότερα χρόνια μπορεί κοντά στην οικογένεια της.
Κάποτε είχα ακούσει μία ψυχολόγο να αναφέρει πως «όταν γίνεσαι γονιός χάνεις το δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή». Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, αυτό είναι το σωστό.
Όταν ένας γονέας αρρωσταίνει και ειδικά όταν ο ένας από τους δύο γονείς έχει φύγει από τη ζωή, το άγχος για την υγεία του εναπομείναντα γονέα είναι τεράστιο. Θα ήθελα να στείλω το άρθρο της Αντζελίνα Τζολί σε όλους τους γονείς – ειδικά τους μεσήλικες – που συμπεριφέρονται λες και είναι σούπερ ήρωες! Ναι, πρέπει να κόψετε το κάπνισμα, ναι, οι υψηλές τιμές στο ζάχαρο και τη χοληστερίνη πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, ναι, από μια ηλικία κι έπειτα αυξάνεται ο αριθμός, η συχνότητα και τα είδη των εξετάσεων αλλά ζούμε στον 21ο αιώνα κι ευτυχώς η προληπτική ιατρική έχει κάνει αλματώδη βήματα!
Προσωπικά, θεωρώ πως η απόφαση της Αντζελίνα Τζολί αποτελεί την απόλυτη έκφραση μητρότητας κι εύχομαι το παράδειγμα της να ακολουθήσουν πολλοί γονείς, με μικρά ή μεγάλα παιδιά, και να κατανοήσουν πως είναι «χρέος» τους να προσέχουν την υγεία τους και να κάνουν όλες τις προληπτικές εξετάσεις που συστήνει ο γιατρός τους γιατί ανεξαρτήτως της ηλικίας στην οποία βρίσκεται το «παιδί», έχει ανάγκη τους γονείς του.
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!