Καλώς ορίσατε σε ένα ακόμα κομμάτι του (έξτρα) μακροσκελούς αφιερώματός μας στην μαγευτική Σαντορίνη! (καιιιιιι ναι, το ξέρουμε οτι μόλις γίναμε πιο γραφικοί και κλισέ και από σοκάκι σαντορινιό). Όπως έχουμε πει, αυτός ο οδηγός αποτελεί μια σύνθεση από τις εντυπώσεις, εμπειρίες και συμβουλές που συγκεντρώσαμε από διαφορετικά άτομα που έχουν εμπειρία από το εντυπωσιακό νησί του νότιου Αιγαίου. Ένα σημείο όπου όλοι οι “ειδικοί” μας συμφώνησαν, ήταν οτι “μυστικό όπλο” της Σαντορίνης ήταν ανέκαθεν (και παραμένουν) οι τοπικές γεύσεις της. Και αυτό επεκτείνεται τόσο στα τοπικά προϊόντα της, αλλά και στα καταστήματα εστίασης (a.k.a. εστιατόρια, ταβέρνες, ουζερί, κτλ) που έχουν αναδειχθεί κατά καιρούς στο νησί. Παρακάτω προσπαθήσαμε να κάνουμε μια “συγκεντρωτική λίστα” από εστιατόρια αλλά και γενικότερα σημεία όπου μπορείτε να πάρετε αυθεντικές γεύσεις Σαντορίνης και να απολαύσετε τα gourmet highlights του νησιού.
Τα παραδοσιακά:
Νικόλας: Η πιο παλιά ταβέρνα των Φηρών, αποτελεί μια όσο το δυνατόν πιο κοντινή στο original προσέγγιση στο παραδοσιακό μαγειρείο ελληνικού νησιού. Με περιορισμένο μενού αλλά και αποκλειστικά παραδοσιακές γεύσεις, η ταβέρνα του Νικόλα είναι ένα από τα μαγαζιά που πολλοί θα προσπεράσουν (άνετα την προσπερνάς αν δεν προσέξεις) αλλά όσοι δοκιμάσουν την συστήνουν ανεπιφύλακτα. Pro-tip: ακόμα και προ-COVID η ταβέρνα του Νικόλα όντας παραδοσιακό μαγειρείο, είχε (και έχει) περιορισμένο αριθμό τραπεζιών και ενδέχεται να υπάρχει και ουρά αναμονής, καλό θα είναι να έχετε κάνει κάποια κράτηση.
Ακταίον: Ακραία λιλιπούτεια “ταβέρνα” στην κεντρική “πλατεία” του Φηροστεφανίου (δεν είμαι σίγουρος για την ορθή κλίση, so sue me). Πολλά εισαγωγικά θα μας πείτε, αλλά να εξηγήσουμε: τα εισαγωγικά στην λέξη ταβέρνα έχουν να κάνουν περισσότερο με τα actual τετραγωνικά του κτιρίου που φιλοξενεί την ταβέρνα Ακταίον, τα οποία είναι με πρόχειρους υπολογισμούς, 20 το πολύ. Μιλάμε λοιπόν για μια ταβέρνα η οποία αποτελείται από μια μικρή κουζίνα με πολλά τραπέζια σε εξωτερικό χώρο (στην “πλατεία” που αναφέραμε, κοινώς ένα σημείο όπου πλαταίνει το κεντρικό σοκάκι που οδηγεί από τα Φηρά στο Φηροστεφάνι, αν μπορούμε να το πούμε καν πλατεία). Με περιορισμένο μενού, αλλά και 100% παραδοσιακή κουζίνα, το Ακταίον εδώ και δεκαετίες αποτελεί μια γραφική επιλογή για όσους θέλουν να απολαύσουν π.χ. γαύρο τηγανητό με θέα το ηλιοβασίλεμα.
Παραδοσιακό Καφενείο: Το Μεγαλοχώρι, αποτελεί ένα από τα “μυστικά” του νησιού. Ένας παραδοσιακός οικισμός στη μέση του νησιού (λίγο πιο νότια από τον Πύργο αλλά χτισμένο σε “γούβα” όπως λένε οι ντόπιοι τα σημεία όπου το έδαφος χαμηλώνει). Πέρα από εξαιρετικά ανακαινισμένα παραδοσιακά σπίτια και ξενώνες, η πλατεία του Μεγαλοχωρίου φιλοξενεί 2-3 πολύ καλά εστιατόρια, αλλά το έξτρα μυστικό σημείο είναι λίγο πιο πάνω από την πλατεία. Στο Παραδοσιακό Καφενείο στο Μεγαλοχώρι θα απολαύσετε κλασικές γεύσεις ταβέρνας σε μορφή μεζέ και ενδεχομένως την καλύτερη τσικουδιά που έχετε πιει στη ζωή σας. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Μεταξύ μας: Ένα ακόμα μικρό εστιατόριο, σε ένα μικρό χωριό (Έξω Γωνιά), με μεγάλες αξιώσεις στο κομμάτι της γεύσης. Ευτυχώς, η καλή φήμη του “ανάγκασε” τους ιδιοκτήτες του να επεκταθούν, τοποθετώντας έξτρα τραπέζια στην πλατεία που βρίσκεται απέναντι από το παραδοσιακό εστιατόριο, τα οποία απολαμβάνουν μια πανοραμική θέα της δυτικής πλευράς του νησιού. Παρά την προσθήκη τραπεζιών, τα παραδοσιακά πιάτα και το τσίπουρο του Μεταξύ μας, καθιστούν και εδώ την κράτηση σχεδόν απαραίτητη.
Τα “καθημερινά”:
Επιλογές για καθημερινές και “εγγυημένες” γεύσεις: Στα Φηρά, για πιο “ήρεμο” φαγητό μπορείτε να πάτε στο εστιατόριο Διόνυσος, ένα κατάστημα με δεκαετίες ιστορίας και συνεπούς πορείας. Διαμορφωμένο σαν εσωτερικός κήπος, βρίσκεται σχεδόν δίπλα από το Enigma και απέναντι από το Koo Club, κατά συνέπεια δεν διαθέτει θέα. Αν θέλετε κάτι κλασικό και σίγουρο (αλλά όχι fancy), η Νάουσα είναι για εσάς. Με εξαιρετικό location στην καλντέρα (δίπλα από το ξενοδοχείο Ατλαντίς) τα φαγητά του είναι ένας διαχρονικός συνδυασμός παραδοσιακών συνταγών Σαντορίνης και κλασσικού comfort food.
Τα Δίχτυα
Για μια εύκολη επιλογή μετά την παραλία, προτείνουμε Τα Δίχτυα στην παραλία του Περίβολου (ακόμα μια επιλογή με “ιστορία”) και για μια εναλλακτική, λίγο πιο “ψαγμένη”, αλλά εξίσου χαλαρή και φιλική, προτείνουμε την αυλή του εστιατορίου Βανίλια (Vanilia) στο Φηροστεφάνι.
Βανίλια
Τα “ψαρικά”:
Αφιερωμένα στους λάτρεις του φρέσκου ψαριού και των θησαυρών της θάλασσας, τα παρακάτω εστιατόρια έχουν την τιμή να επιδεικνύουν διαχρονικά εξαιρετική κουζίνα αλλά και υψηλή ποιότητα πρώτων υλών (τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά βρε…).
Η Σπηλιά του Νικόλα – Τα Δελφίνια: Στο Ακρωτήρι, πέρα από την εμβάθυνση στην ιστορία του νησιού, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να απολαύσει και εξαιρετικά φρέσκο ψάρι, σε συνθήκες όχι και τόσο πανικού, όπως π.χ. στα Φηρά, το Ημεροβίγλι ή την Οία. Αυτές οι 2 ταβέρνες, προέκυψαν από την μετατροπή παραδοσιακών υποσκαφών, τα οποία οι ντόπιοι ψαράδες είχαν για να αποθηκεύουν τα σύνεργα τους, αλλά και ολόκληρες τις βάρκες τους το χειμώνα. Και οι δύο ταβέρνες έχουν γίνει πλέον γνωστές για το φαγητό τους, κατά συνέπεια, φροντίστε να κάνετε κράτηση. Πρωταγωνιστές και εδώ τα ψάρια φυσικά, καθώς το σημείο στο Ακρωτήρι ήταν παλαιόθεν το σημείο όπου έδεναν/ δένουν ακόμα οι ψαρόβαρκες που εφοδιάζουν το νησί με την “ψαριά της ημέρας”.
To Psaraki: Mια πιο πρόσφατη προσθήκη στην λίστα με τα εστιατόρια του νησιού, το Psaraki αποτελεί από τις ψαροταβέρνες που θα πας με φίλους για να τους “δείξεις ένα απίστευτο μαγαζί με εξαιρετικά φρέσκο ψάρι” (κλισέ μεν, αλλά αληθινό εν προκειμένω) και να απολαύσεις τόσο παραδοσιακές γεύσεις όσο και πιο “φρέσκες” (ha, see what i did there) ιδέες γύρω από το τι να περιμένεις σε μια ταβέρνα πάνω στη θάλασσα, όπως ceviche χταποδιού και άλλα πολλά.
Volcano Blue & Argo: Δύο από τα καλύτερα εστιατόρια θαλασσινών του νησιού και η μοίρα τα έφερε να βρίσκονται ΚΑΙ στον ίδιο δρόμο (δρόμο κατ’ ευφημισμό, στα σκαλοπάτια που οδηγούν στο παλιό λιμάνι των Φηρών θα βρείτε και τα δύο) ΚΑΙ σχεδόν απέναντι το ένα από το άλλο. Εξαιρετικές επιλογές και τα δύο, με εξειδίκευση μεν στα θαλασσινά, αλλά και επιλογές για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις.
Φραντζέσκος: Mια ταβέρνα στην Περίσσα (λίγο πριν την στάση του λεωφορείου, στο κέντρο της Περίσσας) που απολαμβάνει το προνόμιο του να έχει δική της ψαρότρατα, κοινώς, η ψαριά της ημέρας, είναι actually η ψαριά της ημέρας του καταστήματος.
Τα “διάσημα”:
Στη Σαντορίνη, λόγω του χαρακτήρα του νησιού, τα fancy εστιατόρια αποτελούσαν πάντα ένα από τα πιο “δυνατά” του χαρτιά. Ποιος δεν έχει ακουστά την διεθνώς διάσημη Selene ένα εστιατόριο που, από το 1986 όπου ιδρύθηκε, δεν έχει σταματήσει ποτέ να “προμοτάρει” τα τοπικά προϊόντα του νησιού αναδεικνύοντας τα ως συστατικά γκουρμέ δημιουργιών, που σαρώνουν τα εγχώρια αλλά και διεθνή βραβεία γεύσεων. Μετά από 2 αλλαγές τοποθεσίας, το Selene πλέον βρίσκεται στο χώρο ενός παλαιού Καθολικού μοναστηριού που είχε καταστραφεί στο σεισμό και αναπαλαιώθηκε για να στεγάσει το βραβευμένο εστιατόριο, το οποίο πλέον τελεί υπο την καθοδήγηση του βραβευμένου με αστέρι Michelin και γνωστού σε όλους μας σεφ, Έκτορα Μποτρίνι. Πέρα από μοναδικές γεύσεις και πιάτα υψηλών απαιτήσεων το εστιατόρια προσφέρει και άλλου είδους εμπειρίες όπως μαθήματα μαγειρικής, γευστικές δοκιμές και φυσικά menu degustation.
Επόμενη επιλογή, μια πιο πρόσφατη προσθήκη στο νησί, ένας δεύτερος Λυκαβηττός, το Lycabettus Restaurant (μέσα στο ξενοδοχείο Andronis Luxury Suites) βρίσκεται σε ένα σημείο της Οίας με μοναδική και εξαιρετικά γραφική θέα (πρωτότυπο, θέα στη Σαντορίνη, right?). Μπορείτε να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα με τα πιάτα του σεφ Νίκου Λειβαδιά που απογειώνουν τις τοπικές γεύσεις σε συνδυασμό με τον πλούτο της θάλασσας.
Μία ακόμα επιλογή, κλασσική μεν αλλά πλήρως ανανεωμένη, το διάσημο εστιατόριο 1800 ενώθηκε με το εστιατόριο Floga Restaurant και πλέον η νεοκλασική έπαυλη στην Οία στεγάζει το 1800-Floga Restaurant, δημιουργώντας ένα σημείο που διαθέτει θέα, αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον (το κτήριο που τα στεγάζει στέκεται από το 1845) και γκουρμέ εκδοχές γνωστών πιάτων της ελληνικής κουζίνας.
Όπως καταλαβαίνετε, κάποιος θα μπορούσε να δοκιμάζει και από ένα διαφορετικό εστιατόριο κάθε μέρα της διαμονής του στη Σαντορίνη και δεν θα κατάφερνε να επισκεφθεί ούτε τα μισά. Το φαγητό, σε συνδυασμό με τα τοπικά κρασιά (για τα οποία θα μπορούσαμε να γράψουμε άλλα 5 άρθρα), είναι η δεύτερη “καλντέρα” της Σαντορίνης, ένα αξιοθέατο που απολαμβάνεται και με την όραση, αλλά κυρίως με τη γεύση. Ελπίζουμε να σας δώσαμε ιδέες και αφορμές για να εξερευν ήσετε την γαστριμαργική μεριά του νησιού και δεσμευόμαστε να επανέλθουμε με το τελευταίο επεισόδιο της σειράς μας, που θα είναι (πολύ) πιο σύντομο και αφιερωμένο στα dos & don’ts του νησιού!
