Σαντορίνη Confidential: Ένας διαφορετικός οδηγός- Μέρος IΙ: Οι παραλίες!

Φίλες και φίλοι,

Σε αυτό το instalment του υπερδημοφιλούς (δεν θέλω σχόλια) οδοιπορικού μας στο νοτιότερο νησί των Κυκλάδων (τη Σαντορίνη ντε!) θα σας κάνουμε μια virtual (γιατί είμαστε της τεχνολογίας, και ναι, ειχαμε και στο χωριό μας virtual, τι θέτε τώρα;) tour των παραλιών του νησιού, ώστε να ξέρετε που να πατε, που να μην πάτε και που να ξαναπάτε. Ας αρχίσουμε από την πλέον διαδεδομένη “άποψη” για τη Σαντορίνη, κοινώς, οτι δεν έχει παραλίες. Όσο παράλογο και να ακούγεται αυτό (καθότι νησί, περιτριγυρισμένο από θάλασσα, πώς να μην έχει παραλίες, right? Wrong!) είναι εν μέρει αλήθεια. Η Σαντορίνη, εξαιτίας της γεωλογικής της μοναδικότητας (εξηγήσαμε στο πρώτο segment, μην επαναλαμβανόμαστε, να πάτε να το διαβάσετε), έχει μια πλευρά η οποία αποτελείται κατά 95% από απόκρημνους βράχους με σχεδόν μηδενική οδική πρόσβαση (πλευρά καλντέρας). Αλλά, η αντίπερα πλευρά του νησιού είναι πολύ πιο φιλική σε επισκέπτες, πιο προσβάσιμη και διαθέτει αρκετές παραλίες, ικανές να ικανοποιήσουν διάφορα γούστα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: όσοι περιμένετε θάλασσες με γαλάζια νερά και χρυσή άμμο, μπορείτε να ξαναμπείτε στο πλοίο και να επιστρέψετε στην Ίο ή την Πάρο ή την Νάξο ή τη Μύκονο. Η Σαντορίνη είναι ηφαιστειακό νησί και κατά συνέπεια α) οι παραλίες της έχουν μαύρη/ γκρι-ασημί άμμο, ή βότσαλα ή πέτρα. Αυτό σημαίνει ότι, you guessed it, το χρώμα της θάλασσας (που καθορίζεται από το χρώμα του βυθού) δεν θα είναι το σύνηθες γαλάζιο αλλά ένα πολύ πιο σκούρο χρώμα, πιο κοντά στην απόχρωση της ανοιχτής θάλασσας παρά σε όποια παραλία έχετε συνηθίσει. Σε αυτό συμβάλλει και το γεγονός οτι εξαιτίας της ηφαιστειακής δράσης και της συνεπακόλουθης καθίζησης που υπέστησαν διάφορα σημεία του νησιού, οι παραλίες της τείνουν επίσης να έχουν και μεγαλύτερο βάθος από το αναμενόμενο. Εξου και το χρώμα της θάλασσας που θα δείτε. Φυσικά ακόμα και στον κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις (see below).
Ξεκινάμε μία λίστα με τις πλέον δημοφιλής-γνωστές παραλίες της Σαντορίνης και τα θετικά-αρνητικά της κάθε μίας, ώστε να μπορείτε να κάνετε τις επιλογές σας ανάλογα!

Στο Tripadvisor (site που φιλοξενεί εμπειρίες-κριτικές ταξιδιωτών από όλο τον κόσμο) υπάρχει μια λίστα με 17 παραλίες της Σαντορίνης. Αν σας φαίνονται πολλές, έχετε δίκιο, κάποιες από αυτές αποτελούν μέρη της ίδιας ακτογραμμής, που απλά έχουν αποκτήσει ονόματα αυθόρμητα από επισκέπτες, εμείς θα επικεντρωθούμε στις βασικές, τις πλέον γνωστές αλλά και αυτές που μπορεί κάποιος να επισκεφθεί χωρίς να χρειαστεί να κάνει παραπέντε, ραπέλ ή οποιοδήποτε άλλο extreme sport.

Καμάρι

Ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία του νησιού, μια μεγάλη παραλία, στο μεγαλύτερό της μέρος οργανωμένη με ομπρέλες/ ξαπλώστρες και ποικιλία μαγαζιών που εξυπηρετούν τόσο την παραλία, όσο και την riviera του Καμαριού (ουδέν σχόλιον, αν η Αθήνα δικαιούται να λέει ότι έχει Ριβιέρα, δικαιούνται όλοι).
Προσοχή χρειάζεται σε όσους έχουν την τάση να μπαίνουν τρέχοντας στην θάλασσα, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της παραλίας τα ρεύματα έχουν “αφαιρέσει” την άμμο, αποκαλύπτοντας την πέτρινη πλάκα του υπεδάφους, κάνοντας έτσι την είσοδο στο νερό γλιστερή και ενδεχομένως επικίνδυνη. Αν προτιμάτε οι πατούσες σας να ακουμπούν μόνο άμμο (η κ τίποτα εντελώς) προτιμήστε να κινηθείτε στην πλευρά της παραλίας που είναι κοντά στο βουνό (έχει και σκιά από κάποια ώρα και μετά), αλλά έχετε υπόψη ότι όπως αναφέραμε και πιο πάνω, σε κάποια σημεία το νερό βαθαίνει απότομα, κατά συνέπεια προσοχή. Κατά τα άλλα το Καμάρι πέραν της παραλίας έχει και δεκάδες μαγαζιά, εστιατόρια, beach-bars και ταβέρνες ώστε να αποτελεί ούτως ή άλλως δημοφιλή προορισμό και είναι ένα από τα πιο family friendly σημεία του νησιού.
Επίσης, είναι το χωριό όπου φιλοξενούνται οι 2 κινηματογράφοι του νησιού, Villagio Cinema στο κέντρο του χωριού και το Cine Kamari, also known as Santorini open air cinema (κατά καιρούς έχει επιλεχθεί ανάμεσα στους πιο ωραίους θερινούς κινηματογράφους του κόσμου, αν παίζει κάποια ταινία που θέλετε να δείτε αξίζει ως εμπειρία).

Tip#1: φροντίστε να πάρετε τηλέφωνο για κράτηση καθώς και λόγω των περιορισμών αλλά και της δημοφιλίας, οι θέσεις εξαντλούνται γρήγορα. Επίσης, είναι ένα από τα λίγα cinema που σερβίρουν cocktail και η Evie που είναι υπεύθυνη της εισόδου τα τελευταία χρόνια είναι η χαρά της ζωής, αλλά και από τα πιο uber cool άτομα που θα γνωρίσετε στο νησί.
Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Tip #2: για εξαιρετικά cocktails by the pool προτείνουμε το tiki bar του ξενοδοχείου “The Boathouse”, προς την αριστερή πλευρά της παραλίας, μακριά από τον πολύ κόσμο και τη φασαρία.

Περίσσα

Στην άλλη πλευρά του βουνού (από την μια πλευρά ήταν το Καμάρι, remember?) είναι η παραλία της Περίσσας, ένας ακόμα family friendly προορισμός που διαθέτει πολλά εστιατόρια, καφέ και μπαρ κατά μήκος της ακροθαλασσιάς. Υπάρχουν επίσης water sports για τους πιο τολμηρούς όπως και σχολές κατάδυσης για όσους θέλουν να εξερευνήσουν το βυθό ή απλά να δοκιμάσουν το άθλημα. Άλλη μια οργανωμένη παραλία με όλα τα συνήθη κομφόρ που κάνουν την διαμονή ευχάριστη και χαλαρή (μετάφραση: δεν χρειάζεται να σηκωθείτε ιδιαίτερα από την ξαπλώστρα). Η Περίσσα, και λόγω της ομοιότητάς της με το Καμάρι (δύο πλευρές του ίδιου βουνού είπαμε) έχει και αυτή σημεία όπου η άμμος έχει υποχωρήσει, αλλά όχι τόσο όσο στο Καμάρι, κατά συνέπεια, καλό είναι να προσέχουμε πώς μπαίνουμε-βγαίνουμε μην σακατευτούμε καλοκαιριάτικο, ναι;

Περίβολος

Θυμάστε που είπαμε οτι κάποιες παραλίες επί της ουσίας ανήκουν στην ίδια ακτογραμμή; Ε, welcome to Perivolos beach, μια “επέκταση” (εξτέ; τρέσα;), θα μπορούσαμε να πούμε, της Περίσσας. Έλα όμως που η επέκταση έχει πλέον μεγαλύτερη δημοφιλία από την αρχική.
Ο Περίβολος είναι εδώ και πολλά χρόνια η it παραλία, με τα πιο δημοφιλή beach bars τα πάρτι των οποίων ήταν επικά (προ COVID βεβαίως βεβαίως). Τα Wet Stories, Chilli & Jojo συνεχίζουν να συγκεντρώνουν πολύ κόσμο, αν και ομολογουμένως, όχι εξίσου με παλιότερες εποχές.
Πρόκειται για μια ακόμα πλήρως οργανωμένη παραλία με όλα τα παρελκόμενα (ομπρέλες απλές, ομπρέλες ψάθινες, ομπρέλες μακραμέ, ξαπλώστρες, κρεβάτια, κρεβάτια με κουρτίνες, πουφ, beach bars, beach restaurants, beach clubs, πισίνες, γήπεδο beach volley, water sports, parking σχεδόν πάνω στην παραλία και άλλα πολλά).

Καμάρι, Περίσσα και Περίβολος απολαμβάνουν και την καλύτερη σύνδεση με το κέντρο της Σαντορίνης μέσω ΜΜΜ, με δρομολόγια που ξεκινούν στις 7-8 το πρωί και συνεχίζουν μέχρι (πολύ) αργά το βράδυ (υπό κανονικές συνθήκες, προφανώς λόγω των συνθηκών το πρόγραμμα των δρομολογίων θα έχει προσαρμοστεί, οπότε καλό είναι, αν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τα τοπικά λεωφορεία να ενημερωθείτε μόλις φτάσετε στο νησί, το πρόγραμμα αναρτάται και στο site των τοπικών ΚΤΕΛ εδώ).
Για τους λάτρεις της ησυχίας, η παραλία είναι ψιλοτεράστια, οπότε μπορείτε άνετα να αποφύγετε πλήρως και το οργανωμένο κομμάτι της αλλά και τη μουσική σε περίπτωση που θέλετε, κινούμενοι κατά μήκος της παραλίας, έχοντας το βουνό πίσω σας και ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο. Όπως και στο Καμάρι και την Περίσσα, πολλά εστιατόρια είναι διαθέσιμα επί της παραλίας, με τo πιο διαχρονικό ανάμεσά τους να είναι τα Δίχτυα και ο Περίβολας (προσοχή, άλλο το εστιατόριο στην παραλία του Περίβολου, και άλλο το ξενοδοχείο πολυτελείας στην Οία, μην μπερδευτείτε). Βέβαια, κάθε χρόνο το roster των επιχειρήσεων (beach bars & εστιατορίων) αλλάζει, οπότε οι επιλογές είναι ΠΟΛΛΕΣ (κυριολεκτικά).

Βλυχάδα (Έρως)

Προσωπικά, η πλέον αγαπημένη και πλέον “αδικημένη” παραλία από πολλές απόψεις.
Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά: googlαρετε Vlychada beach Santorini και πείτε μου μετά οτι δεν θέλετε να πάτε.
Χάρη σε μια ιδιοτροπία της φύσης, η παραλία της Βλυχάδας έχει πίσω της ένα τεράστιο “τοίχο” από ασβεστολιθικό υπέδαφος, το οποίο με τα χρόνια και την βοήθεια της θάλασσας εχει “σκαλιστεί” δημιουργώντας πανέμορφους σχηματισμούς (very instagrammable). Η παραλία αποτελείται από ένα συνδυασμό φίνας, σχεδόν ασημί άμμου, ελαφρόπετρας και βοτσάλων που κυμαίνονται σε μέγεθος από ψιλά-ψιλά ως και “αυτό δεν είναι βότσαλο, είναι door stop”, και αν και λόγω βοτσάλων η είσοδος/ έξοδος μπορεί να είναι λίγο tricky, όσο προχωράτε προς τα μέσα η άμμος κερδίζει έδαφος μέχρι που κατακτά όλο τον βυθό και αρχίζει (παραδόξως) να ρηχαίνει επίσης.

Η παραλία είναι semi-οργανωμένη, κοινώς υπάρχει ένα beach bar στην αρχή της (και άλλο ένα στην άλλη άκρη της, στο κομμάτι που “ονομάστηκε” Έρως beach), ένα κομμάτι με το κλασικό combo ομπρέλα-ξαπλώστρες, ενώ το υπόλοιπο της παραλίας είναι ελεύθερο. To πιο απομακρυσμένο κομμάτι είναι δημοφιλές και με τους λάτρεις του γυμνισμού, ενώ κάποιοι κατα καιρούς στήνουν και σκηνή επί της παραλίας (σπάνια). Στην αρχή της παραλίας υπάρχει και το refurbished εργοστάσιο παρασκευής τοματοπελτέ, το οποίο είχε εγκαταλειφτεί μετά τον καταστροφικό σεισμό και τα τελευταία χρόνια ανασκευάστηκε και χρησιμοποιείται ως γκαλερί/ χώρος εκδηλώσεων.
Στο κομμάτι της “αδικημένης’ τώρα, η συγκοινωνία προς τη συγκεκριμένη παραλία είναι εξαιρετικά αραιή (ανά μια ώρα, ενίοτε και δύο), οπότε καλό είναι να προγραμματιστείτε ανάλογα αν σκοπεύετε να κινηθείτε με τα ΜΜΜ. Επίσης, εξαιτίας της φυσικής ομορφιάς της, η παραλία έχει πέσει θύμα διαφόρων επιτηδείων που κτίζουν ακόμα και μέσα στο βράχο, ενώ λόγω της τοποθεσίας της (στο νότιο άκρο του νησιού) και του ότι είναι σχετικά προστατευμένη από τον καιρό τοποθεσία, επιλέχθηκε πριν από χρόνια ως το σημείο για την κατασκευή μαρίνας. Πέραν αυτών των σημείων, η Βλυχάδα είναι μια πανέμορφη παραλία που ενδείκνυται για όσους θέλουν να αποφύγουν την φασαρία και την πολυκοσμία, αλλά να συνεχίσουν να έχουν τα βασικά benefits μιας οργανωμένης παραλίας.

Μονόλιθος

Η πλησιέστερη παραλία στο κέντρο του νησιού (Φηρά) αλλά και στο αεροδρόμιο. Με ανατολικό προσανατολισμό και όντας παλιότερα τοποθεσία υποψήφια να φιλοξενήσει το λιμάνι του νησιού (οι προσπάθειες έπεσαν στα ρηχά, θα καταλάβετε όταν πάτε), ο Μονόλιθος είναι μια παραλία ιδιαίτερα δημοφιλής με ντόπιους και οικογένειες, καθώς είναι οργανωμένη, εύκολη στην πρόσβαση, γεμάτη μαύρη άμμο και με ΠΟΛΥ πολύ ρηχά νερά. Συνήθως έχει μέτρια κίνηση και εκτός από beach bar, υπάρχουν και κάποιες ταβέρνες με ντόπιους μεζέδες κατά μήκος της παραλίας.

Κάθαρος–Μπαξέδες

Παραδοσιακά, στην Σαντορίνη οι παραλίες είναι στην ανατολική πλευρά του νησιού (που είναι το caldera view; ε, από την άλλη). Βέβαια, για αυτό είναι οι παραδόσεις και οι κανόνες, για να σπάνε, για αυτό και έχουμε 2 παραλίες στη βόρεια πλευρά. Πρώτα είχαμε την παραλία Μπαξέδες (technically βορειοανατολική πλευρά της νήσου), η οποία από μια παραλία ντόπιων αναδείχθηκε (και κατά συνέπεια οργανώθηκε) όταν έγινε δημοφιλής με τους αθλητές του windsurfing. Πλέον η παραλία διαθέτει και ομπρέλες/ ξαπλώστρες (περιορισμένος αριθμός) αλλά και 1-2 παραλιακά μαγαζιά που εξυπηρετούν τους λουόμενους. Ο Κάθαρος από την άλλη είναι ένας μικρός κολπίσκος στο βόρειο άκρο του νησιού (σχεδόν κάτω ακριβώς από την Οία) που κατεβαίνει κανείς με το αυτοκίνητο ως ένα σημείο και μετά με τα πόδια. Στο σημείο όπου σταματάει ο δρόμος υπάρχει και ένα μικρό vegan εστιατόριο με εξαιρετική κουζίνα, το Katharos Lounge.

Κόκκινη Παραλία – Άσπρη Παραλία – (Μαύρη Παραλία)

Όπως αναφέραμε και παραπάνω (και σε προηγούμενα επεισόδια επίσης), η Σαντορίνη είναι ένα ηφαιστειακό νησί, γεγονός που ευθύνεται για τις μαύρες παραλίες της, αλλά και τα σκούρα τους νερά. Εξου και, οι παραπάνω παραλίες αποτελούν “αξιοθέατα” του νησιού. Συχνά θα δείτε σε εκδρομές που κάνουν τον περίπλου ή tour του νησιού να αναφέρονται ως ντουέτο ή τριπλέτα (Κόκκινη- Άσπρη ή Κόκκινη-Άσπρη-Μαύρη). Με δεδομένο λοιπόν ότι όλες οι παραλίες είναι πάνω-κάτω μαύρες, η Κόκκινη και η Άσπρη όντως έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. Για άλλη μια φορά, οι 2 αυτές παραλίες βρίσκονται κοντα στο νότιο άκρο του νησιού και έχουν ενδιαφέρον κυρίως αισθητικό. Αντικειμενικά μιλώντας, το θέαμα μιας παραλίας στρωμένης με κατακόκκινα ηφαιστειακά πετρώματα, που δημιουργούν έντονα πράσινο χρώμα στα νερά είναι πολύ εντυπωσιακό. Αντίστοιχα, η Άσπρη παραλία έχει καλυφθεί από ασβεστολιθικά πετρώματα που έχουν διαβρωθεί από τον τοίχο που βρίσκεται στο φόντο της παραλίας. Και οι δύο παραλίες αξίζουν μια τουλάχιστον επίσκεψη για λόγους instagram αλλά: α) κατόπιν κατολίσθησης πριν από κάποια χρόνια, η Κόκκινη ήταν κλειστή για το κοινό και προσβάσιμη μόνο από θάλασσας για πολύ καιρό (κοινώς, καλό θα ήταν πριν ξεκινήσετε στο δρόμο προς Ακρωτήρι, να ρωτήσετε αν θα μπορείτε να πάτε) και η Άσπρη, επίσης προσεγγίζεται δύσκολα από δρόμου, οπότε keep that in mind.