Συνήθως δεν ανεβάζω συνταγές, αλλά τώρα είναι μια διαφορετική περίπτωση. Αφού βρήκα μια τόσο σπάνια συνταγή, παραδοσιακή και μου την έστειλε η καλή μου φίλη Φλώρα Φυσιλανή από την Πάρο, έπρεπε οπωσδήποτε να τη μοιραστώ μαζί σας. Η συνταγή είναι της προγιαγιάς της, της Μαρσώς από τη Μάρπησσα της Πάρου, που πάει από γενιά σε γενιά.
Το πιο σπουδαίο σε αυτή τη συνταγή δεν είναι η μοναδική της γεύση, αλλά και η ιστορία που έχει να πει.
Η προγιαγιά της Φλώρας λοιπόν, έλεγε ότι στο νησί οι περισσότεροι ήταν ναυτικοί, οπότε η βασιλόπιτα ήταν συνδυασμένη με αυτό. Η γιαγιά της άφηνε πάντα λίγο μίγμα, έβαζε λίγο αλεύρι, το έκανε ζυμαράκι και με αυτό έφτιαχνε πάνω στην βασιλόπιτα αυτό που έλειπε από την οικογένεια. Συνήθως αυτό ήταν ο άντρας του σπιτιού που έλειπε στα καράβια, και για αυτό το λόγο, οι περισσότερες γυναίκες έφτιαχναν πάνω ένα καραβάκι για να γυρίσει από το ταξίδι του με ασφάλεια. Ή όποια οικογένεια ήθελε να αγοράσει ένα καΐκι ή ένα καραβάκι, τότε πάλι έβαζε πάνω ένα καραβάκι στη βασιλόπιτα, σαν ευχή στον Άγιο Βασίλειο για το νέο χρόνο.
Μέσα στη βασιλόπιτα, ίσχυαν περίπου αυτά που ισχύουν και σήμερα. Δηλαδή, οι πιο εύπορες οικογένειες έβαζαν μέσα μια χρυσή λίρα ενώ οι πιο φτωχές ένα απλό νόμισμα.
Ας πούμε τη συνταγή, που μην τρομάζετε, έχει απλά υλικά και είναι και εύκολη.
Ας ξεκινήσουμε με τα υλικά. Να σημειώσουμε ότι κάποια από τα υλικά με το πέρασμα των χρόνων οι νοικοκυρές της Πάρου τα έχουν αντικαταστήσει με σημερινά, τα οποία είναι πιο εύκολα να τα βρούμε και πιο εύκολα και στη χρήση. Το αποτέλεσμα παρόλα αυτά παραμένει το ίδιο!
Η συνταγή είναι για ταψί διαμέτρου 30 εκατοστών.
1 πακέτο φαρίν απ (παλιά έβαζαν προζύμι από του Σταυρού, αργότερα έβαζαν αλισίβα)
2 φλιτζάνια ζάχαρη
7 αβγά
1 πλάκα βούτυρο
1 ποτήρι γάλα
Περίπου 1 σφηνάκι Κονιάκ (αν θέλετε λίγο περισσότερο, βάζετε)
Χυμός από ένα πορτοκάλι
Το ξύσμα από το πορτοκάλι
Καρύδια χοντροκομμένα (δύο χτυπήματα στο μούλτι) όσα θέλουμε!!!
Προαιρετικά: Γλυκό κουταλιού κατά προτίμηση πορτοκάλι ή άλλο γλυκό κουταλιού.
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη στο μίξερ μέχρι να αφρατέψει. Μετά βάζουμε ένα αυγό και μια κουταλιά αλεύρι και ξαναχτυπάμε. Συνεχίζω μέχρι να τελειώσουν τα αυγά ένα-ένα και το αλεύρι λίγο-λίγο, κουταλιά-κουταλιά. Συνεχίζουμε να ρίχνουμε το αλεύρι με τον ίδιο τρόπο, αλλά αυτή τη φορά σε συνδυασμό με το γάλα ρίχνοντάς το λίγο λίγο. Μετά βάζουμε το χυμό πορτοκαλιού, το ξύσμα πορτοκαλιού και τα καρύδια και κάνουμε ένα τελικό ανακάτεμα.
Παραλλαγή: αν βρούμε γλυκό του κουταλιού πορτοκάλι ή όποιο άλλο γλυκό του κουταλιού μας αρέσει, το ψιλοκόβουμε το βάζουμε μέσα σε λίγο αλευράκι και το ρίχνουμε και αυτό μέσα στο μείγμα.
Προσέχουμε να αφήσουμε λίγο μείγμα και το ενώνουμε με λίγο αλεύρι για να γίνει ζυμαράκι για να κάνουμε τα σχέδια.
Όλο το μείγμα το ρίχνουμε το ταψί, κάνουμε τα σχέδιά μας με την ευχή μας, και το ψήνουμε όπως ένα κέικ, στους 180-200 βαθμούς στην πάνω κάτω αντίσταση. Περίπου καμιά ωρίτσα, θα το παρακολουθήσετε με την κλασσική μέθοδο με το μαχαιράκι.
Καλή επιτυχία! Καλή Χρονιά!
Μέσα στο γραφείο μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών για πολλά χρόνια, μια μέρα έτσι σχεδόν ξαφνικά, αποφάσισα να κάνω όλα αυτά που με κάνουν χαρούμενη. Με ακαδημαϊκές σπουδές στις διεθνείς σχέσεις και στη μουσική, με εμπειρία στο χώρο των εκδηλώσεων από τα φοιτητικά μου κιόλας χρόνια και με έναν γιό που λατρεύω, η ιδέα πλέον ήταν απλά μία: η νέα μου δουλειά θα είναι ότι ονειρευόμουν πάντα και θα έχει σχέση με τη ΧΑΡΑ. Ναι, σαν έννοια είναι πραγματική. Αρκεί να την πάρουμε στα χέρια μας και να αρχίσουμε να ζωγραφίζουμε τις αναμνήσεις της ζωής μας με τα πιο όμορφα χρώματα.