Το μαύρο είναι το πιο σκούρο των χρωμάτων και ουσιαστικά σημαίνει την παντελή έλλειψη φωτός, καθώς όλες οι επιφάνειες αυτού του χρώματος απορροφούν όλα τα χρώματα και δεν αντανακλούν κανένα. Είναι από τα λίγα χρώματα τα οποία μπορείς να φορέσεις από πάνω μέχρι κάτω και θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπη (χμμ…) από το πρωί μέχρι το βράδυ. Επίσης, είναι πιθανώς το μόνο χρώμα που ταιριάζει με οποιοδήποτε αντικείμενο και οποιοδήποτε άλλο χρώμα. Είτε το μαύρο κοσμεί τα μαλλιά, το eyeliner, τις γόβες, τα αξεσουάρ σου ή ακόμα και όλο το outfit σου, κανείς ποτέ δε μπορεί να σου πει ότι το μαύρο δεν είναι της ώρας. Για κάποιους σίγουρα παραμένει το χρώμα του θρήνου, αλλά η κομψότητα και η ιδανική αισθητική του μαύρου το κάνουν κάτι πολύ πιο σημαντικό από το χρώμα της θλίψης.
Η μικρή ιστορία του μαύρου!
Στη νεολιθική εποχή οι άνθρωποι ζωγράφιζαν στα σπήλαια με μαύρο χρώμα. Στην αρχαία Αίγυπτο το μαύρο είχε συνδεθεί με το καρποφόρο χώμα που υδρευόταν από το Νείλο, ενώ στην αρχαία Ελλάδα οι καλλιτέχνες του 6ου αιώνα π.Χ. έφτιαχναν τα πασίγνωστα μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία. Το 2ο αιώνα π.χ. το μαύρο καθιερώθηκε μια και καλή από τους Ρωμαίους ως το χρώμα του θρήνου (εξού και «hora nigra», η «μαύρη ώρα» ενός θανάτου). Στη σκανδιναβική μυθολογία υπήρχε η θεά Nótt, η προσωποποίηση της νύχτας, η οποία ταξίδευε στο σκοτάδι πάνω στο άρμα της, το οποίο είχε ένα μοναδικό μαύρο άλογο. Στην μυθολογία αυτή, επίσης, θεωρούσαν τα κοράκια ιερά, καθώς υποτίθεται υπηρετούσαν το θεό Odin.
Στις αρχές του μεσαίωνα (κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ.) το μαύρο συνδέθηκε με το κακό και την Κόλαση. Προς τα τέλη του μεσαίωνα, τον 11ο και το 12ο αιώνα, οι Κιστερκιανοί και οι Βενεδικτίνοι μοναχοί τσακώνονταν για το αν το μαύρο ή το λευκό είναι το πιο ταπεινό χρώμα (δε βρήκαν λύση, προφανώς). Τον επόμενο αιώνα το μαύρο συνδέθηκε με το μυστήριο και τη δύναμη. Ο θρυλικός μαύρος ιππότης του μεσαίωνα το αποδεικνύει περίτρανα. Το μαύρο καθιερώθηκε και στη γραφή λόγω της αντίθεσης που κάνει πάνω στο χαρτί. Κατά το 1300 εφευρέθηκαν μαύρες βαφές καλής ποιότητας και οι γαλαζοαίματοι, το ιερατείο και λοιποί υψηλόβαθμοι της κοινωνίας δεν άργησαν να προτιμήσουν το καινούριο αυτό πλούσιο χρώμα. Πολύ σύντομα το μαύρο αγαπήθηκε από κάθε γαλαζοαίματο και μόλις μισό αιώνα αργότερα καθιερώθηκε ως το χρώμα των ποιητών, των επιχειρηματιών και των πολιτικών.
Το «μαύρο τετράγωνο» του σουπρεματιστή Kasimir Malevich έφερε το χρώμα ξανά στο προσκήνιο της τέχνης, από το οποίο είχε χαθεί το 19ο αιώνα λόγω του φασισμού. Το 1960 έγινε γνωστή η φράση «Black is Beautiful» λόγω του ανθρωπιστικού κινήματος κατά του φυλετικού ρατσισμού. Η εμφάνιση της goth κουλτούρας, των δερμάτινων jackets και του lbd (βλ: little black dress, καρπός της Coco Chanel) επισημοποίησαν την ανάδειξη του μαύρου ως το ένα, απόλυτο χρώμα. Το πιο καινούριο νέο, όσον αφορά το μαύρο, είναι η εφεύρεση του «Ventablack», της πιο σκούρας ύλης που υπάρχει.
All hail the King!
Η ιστορία του μαύρου χρώματος είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα, αλλά πιθανότατα όχι τόσο όσο το ότι μπορείς να διαλέξεις ένα μαύρο σύνολο μέσα σε μόλις 5 λεπτά και να είσαι έξω από το πρωί μέχρι το βράδυ άψογα ντυμένη. Αν κι εσύ λατρεύεις το μαύρο, μπορείς να είσαι περήφανη γι’αυτό. Άλλωστε, όλα τα χρώματα φαίνονται καλύτερα πάνω στο μαύρο.
