Η παρατεταμένη σιωπή στο silent retreat θα σας επιτρέψει να επαναφορτιστείτε από τις πιέσεις της καθημερινής ζωής, αλλά η πρακτική της σιωπής και η πρόθεσή της ξεπερνούν τη χαλάρωση.
Η σιωπή του εξωτερικού χώρου φωτίζει τα μέρη της εσωτερικής σας ζωής που συνήθως δεν συναντάτε, διδάσκοντάς σας να αναγνωρίζετε και να επεξεργάζεστε ακόμη και τις πιο δυσάρεστες σκέψεις και συναισθήματά σας.
Ένα Silent Retreat μπορεί επίσης να προσφέρει μια εντελώς νέα προοπτική στις μεγάλες αλλαγές της ζωής. Η αληθινή σιωπή αφαιρεί την πίεση εξωτερικών επιρροών, επιτρέποντάς σας να εξετάσετε τι πραγματικά φέρνει τη χαρά και το νόημα στη ζωή σας. Οι εστιασμένες περιόδους διαλογισμού μπορούν να σας βοηθήσουν να αποκαλύψετε την εγγενή χαρούμενη φύση σας κ να την διατηρήσετε, ακόμη και εν όψει αλλαγών και δυσκολιών.
Τα εργαστήρια τέχνης (ζωγραφικής, μουσικής κ χορού) θα σας βοηθήσουν κι αυτά με τη σειρά τους να επανασυνδεθείτε με το εσωτερικό σας παιδί και να εξωτερικεύσετε τα συναισθήματά σας. Προσφέρετε στον εαυτό σας αυτό το silent retreat για ισορροπία και αναζωογόνηση. Ο στόχος είναι να αποτοξινωθείτε από όλες τις μορφές τοξικότητας στο σώμα και το μυαλό.
Τι θα έλεγες αυτό το Σαββατοκύριακο να μην προσπαθήσεις ν΄ αλλάξεις αυτό που νιώθεις αλλά να το ακούσεις, να το κατανοήσεις κ να απαντήσεις στο εσωτερικό σου παιδί ; Τι θα προέκυπτε από αυτή τη συζήτηση; Θα μπορούσες να βρεις πληροφορίες για τις πραγματικές σου ανάγκες και επιθυμίες; Να επεξεργαστείς μερικά από τα πράγματα που σε κρατάνε πίσω στη ζωή σου;
Στην καθημερινότητα σου παίρνεις χρόνο για να ακούσεις τα συναισθήματά σου;
Μιλούν σε εμάς με πολλούς τρόπους, αλλά οι περισσότεροι είμαστε πολύ αποστασιοποιημένοι ή πολύ πληγωμένοι από τα παρελθόντα συναισθήματα που πραγματικά σταματάμε ν ακούμε. θα πρότεινα να μην χάσεις την ευκαιρία σ αυτό το Silent Weekend Retreat να αρχίσεις να αισθάνεσαι, είναι ο μόνος τρόπος για να ξεκινήσει η θεραπεία.
Υπάρχει ένα σημερινό επίπεδο πεποίθησης ότι οι σκέψεις μας δημιουργούν τα συναισθήματά μας. Αυτό ισχύει αλλά δεν είναι πάντα αλήθεια και δεν είναι απλά τόσο απλό. Αυτός ο τύπος λογικής κρατά τους ανθρώπους “στα κεφάλια τους” και τους αποσυνδέει από το σώμα τους.
Όταν η επιστήμη έγινε η κυρίαρχη κοσμοθεωρία της πνευματικής Δύσης κατά την περίοδο του “Διαφωτισμού”, δόθηκε η σκέψη σε υψηλότερη θέση από το συναίσθημα. Αυτή η ιδεολογία μπορεί φαίνεται σήμερα στις τρέχουσες πρακτικές των «προπονητών» κ των μαθημάτων που προωθούν τον τρόπο με τον οποίο «η αλλαγή των σκέψεων σας, θα αλλάξει τη ζωή σας».
Δυστυχώς, λείπει ολόκληρη η εικόνα. Χρειάζεται πρώτα να κατανοήσεις τα συναισθήματά σου ,ν απαντήσεις στις ανάγκες σου ώστε σιγά σιγά να καταφέρεις να διευρύνεις τα εσωτερικά σου όρια κ να μην έχεις ανάγκη τα πρέπει κ τους κανόνες του μυαλού. Τότε θα έχεις βρει το κλειδί για την πραγματικά μετατόπιση της ζωής σου. Συμβουλεύοντας ένα άτομο να αλλάξει απλώς τις σκέψεις του, χωρίς να κατανοήσει αυτό που νιώθει κ ποια είναι η ανάγκη του είναι σαν ν αρνείται την αλήθεια του, σαν ν αμφισβητεί την αντίληψη του ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη του.
-Τα μωρά κλαίνε για μια συναισθηματική και σωματική ανάγκη, όχι γιατί σκέφτονται. -Βιώνουμε σωματικά και συναισθηματικά τραύματα από κακομεταχείριση, αμέλεια, ατυχήματα, ασθένειες κλπ. Όχι για το πώς σκεφτόμαστε, αλλά επειδή από τη φύση μας είμαστε συναισθηματικά όντα. -Στη συνέχεια καταπιέζουμε τον πόνο μας από το τραύμα γιατί μας διδάχθηκε ότι είναι κακό να αισθανόμαστε τον πόνο και να μιλάμε γι’ αυτόν. -Τα καταπιεσμένα συναισθήματά μας, αποθηκευμένα στο σώμα, ενεργοποιούνται από άλλους ανθρώπους και καταστάσεις που είναι παρόμοιες με το αρχικό τραύμα. Συχνά, τα καταπιεσμένα μας συναισθήματα δημιουργούν τα σωματικά μας συμπτώματα. -Κάποιος που αγαπάς πεθαίνει και πονάς. Ο πόνος δεν δημιουργήθηκε από την σκέψη. -Κάποιος σε κακοποιεί κ εσύ θυμώνεις για να προστατευθείς και να σταματήσει την κατάχρηση. Η συγκίνηση του θυμού είναι ένα φυσικό ένστικτο και αναδύεται για να σε προστατεύσει από τον κίνδυνο: δεν δημιουργείται από μια σκέψη. -οι άνθρωποι που αισθάνονται τα συναισθήματα των άλλων. Δεν δημιουργούν αυτή την εμπειρία με σκέψεις. Αισθάνονται μόνο τι αισθάνεται κάποιος άλλος. -Η διαίσθησή μας βρίσκεται μέσα στο σώμα μας. Μπορεί να έχουμε μια στοχαστική πρόθεση, για παράδειγμα, να απολαύσουμε την κοινωνικοποίηση με ένα ορισμένο πλήθος ανθρώπων, αλλά να μην αισθανόμαστε την ίδια επιθυμία σε επίπεδο εντέρου.
Ο λογικός νου είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο παραμένει όμως ένα εργαλείο. Δεν μπορεί να ορίζει , να κρίνει, να αμφισβητεί ή να επιβάλλει το συναίσθημα μου. Χρειάζεται να μάθει ν’ ακούει, να κατανοεί ,να εμπιστεύεται κ να υπηρετεί με σεβασμό τις ανάγκες του συναισθήματος, του εσωτερικού μου παιδιού, ολόκληρης της ύπαρξης μου. Αυτή είναι η δουλειά του, να παρατηρεί κ να φροντίζει το συναίσθημα κ το σώμα μου.
Φίλια Αραπάκη
