Ο Βλάσσης Μπονάτσος, ένα αληθινά πολυδιάστατο ταλέντο της ελληνικής μουσικής και τηλεοπτικής σκηνής, έφυγε από τη ζωή στις 14 Οκτωβρίου του 2004, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που δύσκολα αναπληρώνεται. Αν και τον θυμούνται πολλοί από τη συμμετοχή του σε τηλεοπτικά προγράμματα και σίγουρα από τους θρυλικούς «Απαράδεκτους», για μένα, ο Βλάσσης είναι συνδεδεμένος με το τραγούδι «Γαρύφαλλε» των Πελόμα Μποκιού.

Ποιος ήταν ο Βλάσσης;

Το κομμάτι αυτό είναι ένα από τα αριστουργήματα της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής και, παρά το γεγονός ότι δεν το τραγούδησε ο ίδιος στην πρώτη εκτέλεση, η φωνή του Βλάσση μαζί με τους Goin’ Through έδωσε νέα πνοή στο τραγούδι, συνδέοντας τον «Γαρύφαλλο» με μια νέα γενιά ακροατών. Το τραγούδι «Γαρύφαλλε», αν και μελαγχολικό, έχει κάτι διαχρονικό, κάτι που αγγίζει ανθρώπους όλων των ηλικιών. Ακόμα και σήμερα, αν επισκεφθείς τα σχόλια στο YouTube, θα δεις νεότερους ανθρώπους να αναρωτιούνται ποιος ήταν ο Βλάσσης, ποιος ήταν αυτός ο καλλιτέχνης με τη μοναδική αύρα.

Αν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποιος ήταν πραγματικά ο Βλάσσης Μπονάτσος, θα βρούμε ένα μείγμα από πάθη, δημιουργικότητα και μια παιδική αθωότητα που τον έκανε να ξεχωρίζει. Ήταν ο «αιώνιος έφηβος», ο αμετανόητος ροκάς που ζούσε τη ζωή του στα άκρα. Όμως, ο θάνατός του ήταν τόσο ξαφνικός όσο και τραγικός. Το πρωινό της 14ης Οκτωβρίου, ο Βλάσσης ξύπνησε και δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο, η ζωή του είχε ήδη σβήσει.

Η αιτία του θανάτου του

Η επίσημη αιτία θανάτου ήταν «αποφρακτική οιδηματώδης λαρυγγίτιδα». Ωστόσο, υπήρξαν πολλές φήμες που έκαναν λόγο για κατάχρηση κοκαΐνης. Πολλοί, όπως ο Σταμάτης Κραουνάκης, μίλησαν ανοιχτά για την εμπλοκή του Βλάσση με τα ναρκωτικά, υποστηρίζοντας ότι το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί, οδηγώντας τον σε ουσίες. Όπως είπε ο Κραουνάκης: «Έπινε κοκαΐνη γιατί δεν άντεχε αυτό που ζούσε». Ανοιχτά είχε μιλήσει και ο Γιάννης Ζουγανέλης για τον Βλάσση Μπονάτσο και τις ουσίες.

Η σύζυγός του, Μάρθα Κουτουμάνου, κόρη της Ζωής Λάσκαρη, ανέφερε στις «Πρωταγωνιστές» πως ο Βλάσσης είχε ένα σπάνιο αυτοάνοσο νόσημα, το κληρονομικό αγγειοοίδημα. Αυτή η ασθένεια, που επίσης έπασχε και η μητέρα και ο αδερφός του, προκαλεί πρηξίματα στο πρόσωπο και το σώμα, κάτι που τον έφερε σε δύσκολη θέση και επηρέασε την ψυχολογία του. Την τελευταία νύχτα της ζωής του, η Μάρθα θυμάται ότι ο Βλάσσης είχε πρηστεί, αλλά αρνήθηκε να πάει στο νοσοκομείο, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να εμφανιστεί έτσι μπροστά στον κόσμο. Ήταν ένα ξημέρωμα γεμάτο πανικό. Ο Βλάσσης έπεσε αναίσθητος, ενώ η επτάχρονη κόρη του, Ζένια, προσπαθούσε να του δώσει το φιλί της ζωής.

Τί είχε πει η κόρη του Ζένια

Η κόρη του, σε συνέντευξή της, θυμήθηκε πώς ξύπνησε εκείνο το βράδυ και είπε στη μητέρα της πως «ο μπαμπάς δεν είναι καλά, θα πεθάνει». Ήταν σαν να είχε προαισθανθεί το μοιραίο, παρόλο που μέχρι τότε τίποτα δεν έδειχνε ότι θα συνέβαινε κάτι τόσο δραματικό. Η Ζένια έχει κληρονομήσει το ίδιο νόσημα από τον πατέρα της και δηλώνει κατηγορηματικά πως ο θάνατος του Βλάσση δεν οφειλόταν σε ουσίες, αλλά στην πάθησή του.

Ο Βλάσσης Μπονάτσος δεν ήταν μόνο η τηλεοπτική προσωπικότητα που αγαπήσαμε, ούτε μόνο ο τραγουδιστής των Πελόμα Μποκιού. Ήταν ένας άνθρωπος με έντονα πάθη, που λάτρευε τα αδέσποτα ζώα και είχε μια απέραντη αδυναμία στη μητέρα του. Ήταν ο τύπος που σταματούσε στη μέση του δρόμου για να μαζέψει έναν εγκαταλελειμμένο σκύλο, που έβαζε την οικογένειά του πάνω απ’ όλα, αλλά και ο καλλιτέχνης που τολμούσε να θίξει θέματα ταμπού, όπως οι εκδιδόμενοι άντρες και γυναίκες στο άλμπουμ του «Παραλήρημα». Ο Βλάσσης ήταν πάντα κοντά στους ανθρώπους του περιθωρίου και τους υπερασπιζόταν ανοιχτά, ακόμα και όταν η κοινωνία δεν μπορούσε να αντέξει την αλήθεια τους.

Η διαχρονική μορφή του Βλάσση Μπονάτσου μένει ανεξίτηλη στη μνήμη πολλών, και το τραγούδι «Γαρύφαλλε» συνεχίζει να παίζει σαν μελωδία που συνδέει παλιές και νέες γενιές. Τι πραγματικά ήταν ο Βλάσσης; Ήταν ο χίπης των παιδιών των λουλουδιών, ο αμετανόητος ροκάς, ο ρομαντικός που αναζητούσε τη βαθιά σύνδεση με τη φύση και τον έρωτα. Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος αντιθέσεις, πάθη και ταλέντο, που ζούσε τη ζωή του στα άκρα. Κι ίσως τελικά, αυτό ήταν το μυστικό της μοναδικής του γοητείας.