O κουραμπιές έχει τις ρίζες του, στην αζέρικη λέξη «Qurabiya» που συναντάμε ως Kurabiye, στα τούρκικα και φυσικά κουραμπιές στα ελληνικά, που στην κυριολεξία σημαίνει Kuru = ξηρό, ψημένο δύο φορές biye = μπισκότο. Παρόλο που έχει αμύγδαλα, θεωρείται θρεπτικά υποδεέστερος από το μελομακάρονο, αλλά παραμένει ένας υπολογίσιμος αντίπαλος στη Χριστουγεννιάτικη παράδοση. Η πρώτη αναφορά γίνεται σε κείμενο του Ροίδη (Η ιστορία μιας γάτας) στα τέλη του 19ού αιώνα, όπου ένας γέρος αναπολεί τους κουραμπιέδες επί της εποχής του Όθωνα. Επιπλέον, μια άλλη εμφάνιση της λέξης, έχουμε από τους Μικρασιάτες με την λέξη «τερμπιές», όπου επεξηγείται ως «ανατροφή» (το γλυκό με το οποίο μεγάλωσαν τα παιδιά). Μάλιστα, στη διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου του 1940, οι Έλληνες στρατιώτες συνήθιζαν να χαρακτηρίζουν ως «κουραμπιέδες» τους άτολμους Ιταλούς στρατιώτες.
Συνταγή για λαχταριστούς κουραμπιέδες!
Υλικά
- 250γρ. αιγοπρόβειο βούτυρο
- 40γρ. ζάχαρη άχνη
- 500γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1/4κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
- 150γρ. λευκό αμύγδαλο (καβουρδισμένο στους 160οC για 10 λεπτά)
Εκτέλεση
Στον μίξερ χτυπάμε το αιγοπρόβειο βούτυρο με τη ζάχαρη άχνη, χρησιμοποιώντας το εξάρτημα του αυγοδάρτη. Όταν αφρατέψει καλά, διπλασιαστεί σε όγκο και γίνει μια βελούδινη λευκή κρέμα με απαλές κορυφές, είναι έτοιμο. Θα χρειαστούν περίπου 20 λεπτά χτύπημα στη μεσαία ταχύτητα. Αλλάζουμε εξάρτημα στο μίξερ και χρησιμοποιούμε το φτερό. Προσθέτουμε το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ. Στο γουδί, σπάμε το αμύγδαλο. Όταν ομογενοποιηθεί το μείγμα, προσθέτουμε το σπασμένο αμύγδαλο και ανακατεύουμε. Βάζουμε γάντια και πλάθουμε τους κουραμπιέδες στο σχήμα και το μέγεθος της αρεσκείας μας. Ακουμπάμε τους κουραμπιέδες σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180oC, στον αέρα, στη μεσαία σχάρα, για περίπου 20 λεπτά. Όταν ψηθούν, πριν κρυώσουν τους βουτάμε σε άφθονη ζάχαρη άχνη μέχρι να καλυφθούν καλά.
Καλή απόλαυση!
