Τετάρτη βράδυ στα Εξάρχεια.
Είναι από εκείνα τα βράδια στα Εξάρχεια που πηγαίνεις προς το σπίτι και δε συναντάς ούτε φίλους, αλλά ούτε και τις γνωστές φάτσες που βλέπεις πηγαίνοντας σπίτι την ίδια ώρα. Η αλήθεια είναι ότι είναι Τετάρτη βράδυ και οι γνωστές φάτσες είναι αλλού. Θέλω τσιγάρο και μέσα στις φάτσες αγνώστων προσπαθώ να βρω κάτι γνωστό για να κάνω μια τράκα. Τι ψυχή έχει ένα τσιγάρο-τράκα για τον άλλο; Για εμένα έχει όμως! Θέλω να καπνίσω καπνίζοντας αυτό το καλοκαιρινό ζεστό βράδυ Τετάρτης. Κοιτάω προσεκτικά περνώντας από τη Κωλέττη για να βρω κάτι γνώριμο στις άγνωστες φάτσες που περνούν μπροστά από τα μάτια μου. Βλέπω μια παρέα κοριτσιών και σταματάω.
-Γεια σας Κορίτσια! Είμαι ο Νικήτας και το μόνο που θέλω είναι ένα τσιγάρο-τράκα! Δεν είναι τίποτα ανοιχτό τέτοια ώρα…και μέχρι το σπίτι…
-Βρε με τρόμαξες! Πως ξεφύτρωσες έτσι;
-Συγνώμη, δε ήθελα να σε τρομάξω, ένα τσιγάρο ήθελα!
-Εννοείται, πάρε και 2 ένα για το δρόμο και ένα για το σπίτι.
Μου δίνει ένα πακέτο.
-Έχεις στριφτό;
-Όχι
-Μμμμμ! Η τράκα, τράκα και το γούστο, γούστο! Ευχαριστώ πολύ, θα πάω άκαπνος μέχρι το σπίτι! Ευχαριστώ όμως! Καλό βράδυ!
-Καλό βράδυ!
Συνέχισα το δρόμο για το σπίτι χωρίς τσιγάρο.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα;
www.atakaistoria.gr
