Ο Άγγελος Μπράτης έδωσε συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής «Happy Day» για τη δουλειά του ως σχεδιαστής μόδας, τις παιδικές του αναμνήσεις, τον έρωτα και πολλά ακόμα.

Ξεκινώντας, ανέφερε ότι η αγάπη του για τη μόδα αναπτύχθηκε από την παιδική του ηλικία, μεγαλώνοντας δίπλα σε μια μητέρα μοδίστρα: «Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μόδα, επειδή μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο υφάσματα, με μια μητέρα μοδίστρια που έραβε. Οπότε, ξεκίνησα με μια αγάπη προς την τεχνική και την τέχνη της ραπτικής. Διάβαζα για μόδα και ονειρευόμουν να έχω κάτι διαφορετικό από εκεί όπου βρισκόμουν. Της σχεδίαζα ρούχα, διαλέγαμε υφάσματα. Είχα το μικρόβιο από τότε που γεννήθηκα, αλλά το εκδήλωσα επισήμως στα 7. Μόνος μου διάλεγα τα ρούχα μου και έκανα και περίεργους συνδυασμούς. Πάντα πρόσεχα τι φορούσα. Ανά σεζόν άλλαζα και στυλ ανάλογα με τις τάσεις της μόδας».

Στην ερώτηση για το τι τον ενοχλεί, ο Άγγελος Μπράτης είπε: «Χάνω την υπομονή μου καμιά φορά, για παράδειγμα όταν μια γαλλική ραφή είναι σιδερωμένη προς την πάνω μεριά κι όχι προς την κάτω. Δεν με εξοργίζει εύκολα πλέον κάτι στις ανθρώπινες σχέσεις. Παλιά εξοργιζόμουν, όταν πληγωνόμουν. Δεν έχει σημασία να παλεύεις για κάποιον που σε πληγώνει».

Μιλώντας για τον έρωτα και το πιο ακραίο πράγμα που έχει κάνει γι’ αυτόν, ανέφερε: «Αυτήν την περίοδο δεν είμαι ερωτευμένος. Είναι αναγκαίος ο έρωτας, αλλά υπάρχουν πράγματα να ερωτεύεσαι καθημερινά. Συνήθως είμαι ερωτευμένος με τη δουλειά μου. Φλερτάρω και συνήθως κάνω εγώ το πρώτο βήμα. Το πιο ακραίο που έχω κάνει για έναν έρωτα είναι να έχω υπομείνει πολύ και να δίνω χρόνο. Αυτό είναι το πιο ακραίο που έχω κάνει και δεν θέλω να το ξανακάνω».

Όσον αφορά τις φοβίες του, αποκάλυψε: «Όσο μεγαλώνω έχω λιγότερες φοβίες. Φοβάμαι να μην παχύνω. Μου αρέσει να μαγειρεύω μόνο όταν έρχονται φίλοι στο σπίτι. Συνήθως μαγειρεύω ιταλικά φαγητά, επειδή έχω ζήσει πολλά χρόνια στην Ιταλία. Σπεσιαλιτέ μου είναι η καρμπονάρα».

Σχετικά με το στυλ των τηλεοπτικών παρουσιαστριών, σχολίασε: «Η τηλεόραση είναι εκ των πραγμάτων κιτς, πάντα ήταν. Αυτός είναι ο ρόλος της».

Τέλος, είπε: «Τις περισσότερες φορές θέλω να περνάω απαρατήρητος, αλλά δεν μπορώ δυστυχώς. Όχι τώρα, από πάντα, από παιδάκι ήθελα να περνάω απαρατήρητος, αλλά δεν συμβαίνει γιατί είμαι ξεχωριστός».

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.