Το σημερινό Doodle της Google είναι αφιερωμένο στην ηθοποιό και είδωλο της μόδας, Audrey Hepburn, με αφορμή τη συμπλήρωση 85 ετών από τη γέννηση της (4 Μαΐου 1929). Από το πρώτο της πλάνο στην ταινία “Διακοπές στη Ρώμη” (1953) στο πλευρό του Gregory Peck, οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί του Χόλιγουντ ήξεραν πως μόλις είχε γεννηθεί ένα νέο αστέρι. Η αγγλικής και ολλανδικής καταγωγής Hepburn δεν έπαψε να εντυπωσιάζει το κοινό με το υποκριτικό ταλέντο της, τη σοφιστικέ εικόνα της, τη διακριτικότητα και το απαράμιλλο στυλ της.
Είναι από τις λίγες ηθοποιούς που έχει κερδίσει και τα τέσσερα μεγάλα βραβεία του θεάματος: Όσκαρ (κινηματογραφικό βραβείο), Τόνυ (θεατρικό βραβείο), Έμμυ (τηλεοπτικό βραβείο) και Γκράμι (μουσικό βραβείο). Από το 1986 έως και το θάνατο της στις 20 Ιανουαρίου του 1993, αφοσιώθηκε στο φιλανθρωπικό της έργο καθώς υπήρξε πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unicef.
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, σας παρουσιάζουμε μια ρετροσπεκτίβα στο στυλ του μεγαλύτερου -κατά τη γνώμη μου- fashion icon όλων των εποχών:
1953: H Audrey Hepburn κερδίζει Όσκαρ για το ντεμπούτο της στην ταινία “Διακοπές στη Ρώμη” και εμφανίζεται στην απονομή με δαντελένιο Edith Head φόρεμα. Το συγκεκριμένο φόρεμα πουλήθηκε σε δημοπρασία το Νοέμβριο του 2011.
H Hepburn υπήρξε μούσα και φίλη του μεγάλου σχεδιαστή μόδας Hubert de Givenchy. Η συνεργασία τους “σημάδεψε” πολλές ταινίες “Sabrina”, “Funny Face”, “Charade” και το διαχρονικό “Πρόγευμα στα Τίφανις”.
“Γλυκιά μου Σαμπρίνα” (1954): Υπάρχει μια σκηνή στη συγκεκριμένη ταινία όπου η Hepburn εμφανίζεται στο γραφείο του Humphrey Bogart και εκείνος της προτείνει να πάνε σε γεύμα και εκείνη αρνείται γιατί φοράει κολάν και μπαλαρίνες.
Αυτό ήταν ένα από τα πολλά looks που λανσαρίστηκαν στη συγκεκριμένη ταινία.
Σε άλλη σκηνή της ταινίας η Hepburn πίνει τα κοκτέιλ της με τον Bogart και φοράει (τι άλλο;) κοκτέιλ φόρεμα με τουρμπάνι.
Μπορεί η Edith Head να πήρε το Όσκαρ ενδυματολογίας για το συγκεκριμένο φιλμ αλλά ο Givenchy είχε επιμεληθεί τα κοστούμια της Hepburn.
Funny Face (1957): Η εκδότρια και φωτογράφος του περιοδικού Quality ψάχνουν να βρουν μοντέλα που μπορούν να σκέφτονται εκτός από το να είναι όμορφες και βρίσκουν στο πρόσωπο της ντροπαλής υπαλλήλου βιβλιοπωλείου, Jo Stockton (Audrey Hepburn) αυτό που αναζητούν. Η μεταμόρφωση γίνεται με floral κοκτέιλ φορέματα, εντυπωσιακή κόκκινη τουαλέτα και ένα νυφικό που έγινε τάση όλα δια χειρός Givenchy φυσικά!
Breakfast at Tiffany’s (1961): Η Holly Golightly απολαμβάνει τα πρωινά κρουασάν της μπροστά από τη βιτρίνα του κοσμηματοπωλείου Tiffany’s, φοράει ένα στενό μαύρο φόρεμα και γράφει ιστορία καθώς εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε το LBD (Little Black Dress). Άλλο αξεσουάρ που προκαλεί αίσθηση κατά τη διάρκεια της ταινίας είναι τα γυαλιά της Golightly που πολλοί μπέρδεψαν με Ray-Ban ενώ στην πραγματικότητα αποτέλεσαν δημιουργία του Oliver Goldsmith.
Κατά τ’άλλα, υπερμεγέθη καπέλα, κολιέ με πέρλες που φοριούνται ανάποδα, κότσος-μπανάνα και μια κακή συνήθεια (κάπνισμα) που έγινε στιλιστική άποψη!
Charade (1963): Η Hepburn βρίσκεται στο στόχαστρο αδίστακτων δολοφόνων αλλά αυτό έχει μικρή σημασία όταν παρελαύνουν μπροστά στην οθόνη τα ταγιέρ, παλτό και καπέλα του Givenchy.
Μπορεί το σύγχρονο είδωλο της μόδας, Sarah Jessica Parker να έχει δηλώσει πως στιλιστικά δεν έχει καμία σχέση με την ηρωίδα Carrie Bradshaw αλλά αυτό που έκανε την Audrey Hepburn να ξεχωρίζει ήταν πως υπήρξε fashion icon και στην προσωπική της ζωή.
Το 1969 παντρεύτηκε τον ψυχίατρο Andrea Dotti φορώντας μίνι φόρεμα του Givenchy και μαντήλι στα μαλλιά.
Έκανε τάση τα γυαλιά σε σχήμα cat-eye.
Αποθέωσε όσο καμία άλλη τα flat παπούτσια (σε αυτό βοήθησε βέβαια και η ψηλόλιγνη σιλουέτα της που δεν χρειαζόταν τη βοήθεια των τακουνιών).
Παρόλο που υπήρξε είδωλο της μόδας της δεκαετίας του ’50 και του ’60, δεν παρασύρθηκε από εκάστοτε τάσεις και διατήρησε το στυλ της μακριά από την υπερβολή της δεκαετίας του ’80!
Μπορεί μέσα στα χρόνια πολλές γυναίκες μιμήθηκαν το στυλ της Audrey Hepburn αλλά η ίδια παραμένει αξεπέραστη.
Με σπουδές στην Επικοινωνία, guest εμφάνιση στο χώρο της Διαφήμισης, τελικά, με κέρδισε ο χώρος του Βιβλίου. Σε μία «έκλαμψη φρονήσεως», αποφάσισα να ασχοληθώ με τα δύο παιδικά μου όνειρα, τη μόδα και το γράψιμο, ε, και εδώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα!