To 2010 το βιβλίο της Έμα Ντόναχιου, The Room, κατέπληξε κριτικούς κι αναγνώστες, έγινε best seller και χαρακτηρίστηκε άμεσα κλασικό. Το μυθιστόρημα διερευνά τους δεσμούς γονέα και παιδιού, όπως λίγα έχουν κάνει στο παρελθόν. Κανένα μυθιστόρημα επίσης δεν είχε ως κεντρικό αφηγητή ένα πεντάχρονο παιδί, που ο κόσμος που γνωρίζει είναι μονάχα ένα δωμάτιο. Η ατελείωτη αγάπη της μητέρας του, του έχει επιτρέψει να είναι ένα στοργικό παιδί γεμάτο όρεξη κι απορίες για τη ζωή. Αυτή η ιστορία πέρασε στη μεγάλη οθόνη και η κινηματογραφική της προσαρμογή, Το Δωμάτιο, είναι υποψήφια για τέσσερα Όσκαρ, Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Α’ Γυναικείου Ρόλου για την εκπληκτική Μπρι Λάρσον.
Η οποία πρόλαβε να κερδίσει την Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της μητέρας που ζει φυλακισμένη μαζί με τον πεντάχρονο γιο της Τζακ μέσα σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Η Μαμά έχει δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο μέσα σε αυτά τα δέκα τετραγωνικά για το Τζακ. Όσο η περιέργεια του μικρού αγοριού όμως μεγαλώνει, τόσο πιο εύθραυστη γίνεται εκείνη. Μαζί θα προσπαθήσουν να αποδράσουν για να έρθουν αντιμέτωποι με κάτι ακόμη πιο τρομακτικό: τον αληθινό κόσμο.
Η Ντόναχιου εμπνεύστηκε από την αληθινή ιστορία της Ελίζαμπεθ Φριτζλ- ένα κορίτσι από την Αυστρία, που κρατούνταν φυλακισμένο από τον πατέρα της σε ένα μπουντρούμι για 24 χρόνια. Κατά την αιχμαλωσία της, η Φριτζλ είχε γεννήσει αρκετά παιδιά, μερικά από τα οποία μεγάλωσαν μαζί της στο σφραγισμένο δωμάτιο. Η Ντόναχιου δεν ενδιαφερόταν τόσο για τα εγκλήματα που διέπραξε ο πατέρας της Φριτζλ, όσο για τα μεγαλύτερα ερωτήματα που προέκυπταν για την ανθρώπινη φύση και την ανάγκη για επιβίωση. Πώς να ήταν άραγε να είναι μητέρα σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο; Πώς μεγαλώνεις ένα παιδί αποκομμένο από την κοινωνία; Τί θα συνέβαινε αν ξαφνικά ζούσες στο μοντέρνο κόσμο μετά από μια ζωή αιχμαλωσίας;
“Το Δωμάτιο είναι ο κόσμος του Τζακ και ταυτόχρονα η φυλακή της Μαμάς”. Μία ιστορία τόσο κλειστοφοβική και τόσο μοναδική στο μυαλό ενός μικρού παιδιού, μεταφέρθηκε με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη. Το σενάριο ανέλαβε η ίδια η Ντόναχιου, που μαζί με τον σκηνοθέτη Λένι Άμπραμσον θα το φέρνανε εις πέρας. Ο Άμπραμσον κατάλαβε ότι δε χρειαζόταν να κλείσει το θεατή σε ένα κλειστοφοβικό δωμάτιο. Είχε δει το χώρο σαν ένα μικροσκοπικό σύμπαν που θα μπορούσε η κάμερα να εξερευνήσει. Κατανοεί ότι εκεί που η Μαμά βλέπει κίνδυνο, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος αγάπη κι ασφάλεια για το Τζακ.
Η Μπρι Λάρσον προσέγγισε τη Μαμά με τρομερή αφοσίωση και δέσμευση – από την αλλαγή της φυσικής της κατάστασης μέχρι την εκτενή ψυχολογική έρευνα για τον τοκετό- στην επιθυμία της να δικαιώσει τη Μαμά, να αποδώσει σωστά τι έχει περάσει στο Δωμάτιο και πως επικεντρώνει κάθε κομμάτι του εαυτού της στο μέλλον του Τζακ. Γνώριζε ότι οι αντιθέσεις στο χαρακτήρα της Μαμάς θα ήταν μια πρόκληση. Από τη μία, η Μαμά ήταν η ίδια ένα παιδί που του αφαιρέθηκε το δικαίωμα για ζωή ακριβώς στην ενηλικίωση κι αναγκάστηκε να χτίσει μια συναισθηματική πανοπλία για να επιβιώσει. Είχε όμως και μια ακατανίκητη αφοσίωση στον Τζακ και στην ευκαιρία να εξελιχθεί όπου κι αν ήταν- αυτό το κομμάτι της Μαμάς προκαλούσε δέος στη Μπρι.
«Δε νομίζω ότι η Μαμά περίμενε ότι θα αποδρούσε ποτέ» λέει η Μπρι Λάρσον. «Πίστευε ότι η ελπίδα ήταν μάταιη. Πάντα πίστευε όμως ότι ο Τζακ θα έβγαινε. Όταν κατέστρωσε σχέδιο για να αποδράσει, ήταν η απόλυτη ανιδιοτελής πράξη. Έπρεπε να έχει πίστη ότι εκείνος θα τα καταφέρει, αλλά δε θεώρησε ποτέ ότι θα μπορούσε κι εκείνη να έχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή».
Η ταινία βγαίνει σήμερα στις αίθουσες (4 Φεβρουαρίου) σε διανομή Seven Films. Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
