Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου, O2 Arena, νοτιοανατολικό Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο. Λίγο μετά τις 9 το βράδυ. Οι πιτσιρίκες των Haim έχουν ολοκληρώσει την εμφάνισή τους και στη σκηνή έχουν ανέβει καμιά δεκαπενταριά τεχνικοί, φροντιστές και λοιποί παρατρεχάμενοι που φροντίζουν όλα να είναι στην εντέλεια: η γυάλινη βάση του μικροφώνου στη θέση της, η λίστα με τα τραγούδια κολλημένη το πάτωμα, το «κουτί» με τα πλήκτρα δίπλα στον μπασίστα και τα φωτάκια των βιολιστών στη σωστή ένταση. Το O2 Arena σφύζει από ζωή: περισσότερα από 15.000 ζευγάρια μάτια κοιτούν με την ανυπομονησία ζωγραφισμένη στις κόρες τους προς τη σκηνή. Περιμένουν «εκείνη» να κάνει την εμφάνισή της.
Η ενέργεια που βγάζει on stage αυτή η κοπέλα είναι απίστευτη. Απλά απίστευτη. Αν συνδυάσεις σκηνική παρουσία και φωνή, έχεις έναν συνδυασμό που θα σε κάνει να τρέμεις -για πολλούς λόγους.
Τα φώτα αρχίζουν να σβήνουν, το πλήθος παραληρεί. Πρώτα κάνει την εμφάνισή της η τριμελής χορωδία. Οι βιολιστές παίρνουν τις θέσεις τους. Ο μπασίστας, ο ντράμερ και ο αρπιστής ανεβαίνουν στο stage γελώντας και συνοδεύοντας την Ιζαμπέλα Σάμερς ή αλλιώς το… Machine. Τα τελευταία φώτα έχουν σβήσει. Όλοι έχουν πάρει τις θέσεις τους. Η «Isa» πατάει με το γνώριμο στυλ της τα πλήκτρα της, σαν να δίνει μάχη μαζί τους. Η άρπα προσδίδει την απαραίτητη μαγεία στην ατμόσφαιρα και στην κορυφή του stage εμφανίζεται αυτή. Πίσω από ένα αδιαφανές τζάμι, τραγουδώντας τους πρώτους στίχους του «Only if for a night». Το κοινό εκστασιάζεται. Η όψη της και μόνο είναι αρκετή για να το… εκτοξεύσει σε τροχιά πάνω απ’ τη βρετανική πρωτεύουσα.
Η Φλόρενς Γουέλς, frontwoman των Florence + The Machine κατεβαίνει, ξυπόλυτη όπως πάντα αλλά αργά-αργά τα σκαλιά της σκηνής. Δεν έχει ούτε μισό λεπτό που έχει εμφανιστεί και ήδη, το O2 Arena της ανήκει…
Ναι, το πιθανότερο είναι να μην ξέρεις τους indie, Florence + The Machine, ένα από τα ομολογουμένως καλύτερα βρετανικά συγκροτήματα που έκαναν την εμφάνισή τους την τελευταία δεκαετία. Η «φίρμα» της υπόθεσης δεν είναι άλλη από τη Φλόρενς Γουέλς. Γεννημένη το 1986 στο Κέιμπεργουελ του Λονδίνου, μπορεί να δείχνει μεγαλύτερη όμως η ενέργεια που βγάζει στη σκηνή δεν συγκρίνεται ούτε με ενδοφλέβια δόση εσπρέσο. Τους πρωτοακούσαμε μόλις το 2007, έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ (Lungs) το 2009 και μετά… πανικός! Φαντάσου ότι τα εισιτήρια για τη μία από τις δύο συναυλίες τους αυτόν τον μήνα στο O2 Arena έφυγαν μέσα σε λιγότερο από 10 λεπτά!
Θα αναρωτιέσαι τι μουσική παίζουν, σωστά; Αν σ’ αρέσουν τόσο πολύ οι ταμπέλες, ας πούμε psychedelic rock. Αλλά πίστεψέ με, δύο λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψουν τη μουσική ιδιοφυία της Φλόρενς Γουελς –ναι, γράφει η ίδια και τους στίχους αλλά και τη μουσική. Από το μαγικό «Spectrum» στο δυναμικό «No lights, No lights» και από το ασυνήθιστο «My boy builds coffins» στο απίστευτο «Drumming song». Αν έκατσες μέχρι το τέλος στο σινεμά στην ταινία «Snow White and the Huntsman» («Η Χιονάτη και ο Κυνηγός»), θα άκουσες και το «Breath of Life» στους τίτλους τέλους –εύκολα η καλύτερη στιγμή της ταινίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μετά το πρώτο κομμάτι των Florence που θα ακούσεις στο YouTube, θα ακολουθήσει και το δεύτερο. Και μετά το τρίτο. Και πριν καν το καταλάβεις, θα έχει πάει απόγευμα κι εσύ θα έχεις ακούσει ολόκληρη τη δισκογραφία τους. Δις.
Η άρπα παίζει βασικό ρόλο στα κομμάτια των Florence. Μαγευτικό αποτέλεσμα, υπέροχες μελωδίες.
Όσο για τη συναυλία του O2 Arena; Πρέπει να ζήσεις από κοντά την εμπειρία για να την καταλάβεις. Μέχρι αύριο να γράφω, δεν θα μπορέσω να σου μεταφέρω παρά ελάχιστα από τα όσα έζησα εκεί. Η Φλόρενς να χοροπηδάει στη σκηνή, κάνοντας ό,τι ήθελε το κοινό που σαν υπνωτισμένο, ούρλιαζε μαζί της κάθε ένα από τα κομμάτια που έπαιξε η μπάντα της. Ειλικρινά, δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόση πολλή ενέργεια να πηγάζει από ένα μόνο άτομο. Η ταξιδιάρικη φωνή της σε συνδυασμό με τον λυρισμό στον στίχο των κομματιών της ήταν ικανή να ταξιδέψει όσες χιλιάδες κόσμου γέμισαν ασφυκτικά το O2 Arena όπου ήθελε ο καθένας: σε μέρη, καταστάσεις, πρόσωπα, εμπειρίες, αναμνήσεις…
Αυτή είναι η Φλόρενς. Μία τραγουδοποιός που ζωγραφίζει με τον στίχο της. Μία ερμηνεύτρια (ή πιο σωστά performer) που σε ταξιδεύει με τη φωνή της. Ένα υπέροχο πλάσμα που σε μαγεύει με την παρουσία του. Το έναυσμα για να αρχίσει το αίμα να κυλά με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε όλο σου το κορμί.
Ζει και αναπνέει για τα videogames και την τεχνολογία αλλά δεν λέει όχι στην καλή μουσική, τις καλές ταινίες, την καλή παρέα και τα καλά ταξίδια. Ενίοτε και τα καλά κρασιά όταν συνοδεύουν κάτι από τα παραπάνω.