“Ήμουν αντίθετος να συμμετάσχω στην ταινία. Δεν μπορούσα καν να φανταστώ να βάζω τον χαρακτήρα μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο. Τελικά ο ατζέντης μου, μου είπε: “Για έναν τύπο που έπαιξε τον Rocky, είσαι λίγο κότα”.
Εάν δεν του την είχαν “μπει” ο Sylvester “Rocky Balboa” Stallone, ίσως να μην είχε ανέβει ξανά στο ρινγκ. Και θα είχε χάσει την Χρυσή Σφαίρα. Και δεν θα ήταν και υποψήφιος για Όσκαρ στην κατηγορία Β’ Ανδρικού Ρόλου. Και αυτό το κύμα αναγνώρισης και respect που βιώνει ξαφνικά ο 69χρονος ηθοποιός θα έμενε κάπου θαμμένο στις μπούκλες του Ράμπο και το σορτσάκι με την αστερόεσσα του Rocky. Το Κριντ: Η Γέννηση ενός Θρύλου (Creed) που βγαίνει σήμερα στις αίθουσες σε διανομή της Tanweer, μας θυμίζει πως ο ηθοποιός που προσωποποίησε το αμερικάνικο όνειρο τ0 1976 με την πρώτη εμφάνιση του μποξέρ που δεν είχε τίποτα να χάσει και όλο τον κόσμο να κερδίσει, ήταν ανέκαθεν σκληρό καρύδι που συνεχίζει να παλεύει κάθε φορά που στριμώχνεται στα σχοινιά.
Στο spin-off Creed θέλει να μάθει στον Adonis Creed (τον ερμηνεύει εξαιρετικά ο Michael B. Jordan), τον γιο του περίφημου Apollo Creed από το Rocky franchise, τα μυστικά του μποξ, να τον μετατρέψει στον αγωνιστή που ήταν εκείνος αλλά και ο πατέρας του τον οποίον δεν πρόλαβε να γνωρίσει. Με τον Stallone να καταλαβαίνει πως ο “Rocky” είναι ένα κομμάτι της pop culture και έχει ξεφύγει από τα χέρια του, άφησε τον σκηνοθέτη Ryan Coogler να τον καθοδηγήσει στο ρόλο του μέντορα.
Ο Rocky δεν χρειάστηκε να ματώσει αυτή τη φορά, αλλά να αφήσει τον “καλύτερο φίλο που είχε ποτέ” όπως χαρακτήρισε τον ήρωα που είχε φτιάξει στο μυαλό του τα ’70s, να πάει για πρώτη φορά σε άλλα ερμηνευτικά κατατόπια. Εδώ ο Stallone μεταμορφώνεται στον Mick, τον μυθικό προπονητή που είχε στις δικές του πρώτες μέρες δόξας και που τον καθοδηγούσε ιδανικά. Φοράει την φόρμα του coach και βρίσκει την ευκαιρία να μεταδώσει τις δικές του αξίες και πιστεύω σ’ έναν νεότερο αθλητή που κουβαλάει την δική του αποφασιστικότητα.
Με το Rocky Balboa του 2007 να κλείνει τον κύκλο του fighter, με το Creed ανοίγει ένας άλλος όπου ο Rocky δένει όλα τα κομμάτια του παζλ της ζωής του και μαθαίνει την επόμενη γενιά πως να σηκώνεται μετά από κάθε αποτυχία. Όπως έκανε με την καριέρα του ο Stallone. Είχε ανεβοκατεβάσματα, πάλεψε να της δώσει το “credibility” που ήξερε πως του ξέφευγε, αλλά πάντα συνέχιζε “τίμιος” και “ντόμπρος” να μάχεται χωρίς να υποδύεται κάτι που δεν ήταν. Και από τα γυρίσματα του Cop Land του ’97 που χάζευε τον Robert De Niro ενώ προσπαθούσε να κάνει αμέτρητες πρόβες για το πως θα φάει σωστά ένα σάντουιτς, ο Stallone έκανε τον δικό του αγώνα για να κερδίσει το standing ovation όταν σηκώθηκε στις Χρυσές Σφαίρες για να παραλάβει το βραβείο.
Ο “Italian Stallion” ωρίμασε και οι γροθιές του δεν έχουν την ίδια δύναμη, αλλά η καρδιά του είναι πιο γερή από ποτέ.
