“ Εμένα, οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά, εμένα, οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα “
Η Κατερίνα Γώγου έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό από τις ερμηνείες δεύτερων ρόλων σε πολύ δημοφιλείς ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ο ρόλος του “θηλυκού κλόουν”, όπως τη χαρακτήριζαν, δεν της ταίριαζε παρόλο που τον ερμήνευε με μεγάλη επιτυχία. Η Γώγου στην πραγματικότητα ήταν το ακριβώς αντίθετο. Μια μοναχική ψυχή με συνεχείς αναζητήσεις, αλλά και συγκρούσεις με το καταστημένο. Ο αληθινός χαρακτήρας της φάνηκε αργότερα μέσα από τα ποιήματά της, όταν είχε πια εγκαταλείψει την υποκριτική και είχε αφιερωθεί στο γράψιμο που όπως αποδείχτηκε αργότερα της ταίριαζε καλύτερα.
Γεννήθηκε την 1η Ιουνίου του 1940 στην Αθήνα και λόγω της Κατοχής και του Εμφυλίου, δεν πέρασε εύκολα παιδικά χρόνια. Ξεκίνησε να παίζει σε παιδικές παραστάσεις από την ηλικία των πέντε ετών και είχε χαρακτηριστεί παιδί-θαύμα. Έως τις αρχές της δεκαετίες του ΄70 ασχολήθηκε αποκλειστικά με την υποκριτική. Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο “Τρία κλικ αριστερά” πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, όπως είπαν εκδότες, ήταν σπάνιος για ποιητικές συλλογές και μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν. Το βιβλίο μεταφράστηκε και στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική.
Η Αφροδίτη Μάνου έχει αναφέρει για την ποίηση της Γώγου: “ο τρόπος γραφής της δείχνει έναν άνθρωπο πάρα πολύ ευαίσθητο. Έναν άνθρωπο που έχει βγάλει το δέρμα του και ζει σε φοβερές εντάσεις”. Η Κατερίνα Γώγου είχε αρκετούς συντρόφους στη ζωή της. Η μεγάλη της αγάπη όμως ήταν ο σύζυγός της, σκηνοθέτης, Παύλος Τάσιος. Μαζί απέκτησαν την κόρη τους Μυρτώ, η οποία άθελά της έγινε η αιτία για να μπλέξει και η ίδια η Γώγου με τα ναρκωτικά. Η κοπέλα άρχισε να κάνει χρήση ουσιών σε νεαρή ηλικία και η μητέρα της προσπάθησε να τη βοηθήσει να απεξαρτηθεί. Ωστόσο, δεν τα κατάφερε και τελικά παρασύρθηκε και η ίδια.
Η Γώγου ανήκε στον αντιεξουσιαστικό χώρο των Εξαρχείων και είχε ενεργή αντισυμβατική δράση. Τον Μάρτιο του 1991 έστειλε ενυπόγραφη επιστολή στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, μέσω της οποίας εξέφραζε την στήριξή της προς τον αναρχικό Κυριάκο Μαζοκόπο και τον Γιάννη Πετρόπουλο που ήταν φυλακισμένοι. Η σχέση της με την αστυνομία δεν ήταν καθόλου καλή, είχε συλληφθεί πολλές φορές και είχε λογοδοτήσει στις αρχές για την αντισυμβατική συμπεριφορά της. Όταν τον Ιανουάριο του 1980, η “17 Νοέμβρη” σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς, η Γώγου συνελήφθη σαν ύποπτη, μετά από καταγγελία ενός μάρτυρα, που υποστήριξε ότι είδε μια γυναίκα να απομακρύνεται τρέχοντας από το σημείο της δολοφονίας. Αποδείξεις δεν βρέθηκαν ποτέ και η Κατερίνα φυσικά αφέθηκε ελεύθερη. Έξι χρόνια μετά ήρθε και πάλι αντιμέτωπη με τις αστυνομικές αρχές. Αυτή τη φορά μετά από μήνυση που έκανε η ίδια στον τότε Υπουργό Δημόσιας Τάξης, γιατί κατά τη διάρκεια μιας πορείας είχε δεχτεί επίθεση από αστυνομικούς.
Το 1991 η Γώγου πάλευε ήδη με τους δαίμονές της. Όπως έκαναν νωρίτερα και οι άλλοι δύο «άγιοι των Εξαρχείων», όπως τους αποκαλούσαν, Νικόλας Άσιμος και Παύλος Σιδηρόπουλος. Εκείνη τη χρονιά η Κατερίνα είχε πει σε συνέντευξή της: “ Ελεύθερος σκοπευτής ήταν ο Άσιμος. Τον δολοφόνησαν. Τον Παύλο Σιδηρόπουλο, το ίδιο. Η μόνη επιζήσασα, εγώ”.
Όχι όμως για πολύ. Στις 3 Οκτωβρίου του 1993 η Κατερίνα Γώγου βρέθηκε νεκρή στο παλιό διαμέρισμα της μητέρας της, όπου είχε απομονωθεί. Η αιτία του θανάτου της ήταν ένα «κοκτέιλ» χαπιών και αλκοόλ. Λίγες ημέρες πριν αυτοκτονήσει, είχε εξομολογηθεί στον φίλο της και ποιητή Γιώργο Χρονά, “φεύγω για αλλού”.
Μεγάλο μέρος του έργου της έχει μελοποιηθεί.
Η οργισμένη ποιήτρια των Εξαρχείων άφησε το σημάδι της. Ένα σημάδι που συντροφεύει πολλούς νέους της εποχής μας καθώς η ποίηση, μεταξύ άλλων, σκοπό έχει να αφυπνίσει και να ξεσηκώσει. Ο θυμός της ήταν η ελευθερία της. Ήταν διαφορετική και το ήξερε…
Εργογραφία
Τρία κλικ αριστερά, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1978
Ιδιώνυμο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1980
Το ξύλινο παλτό, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1982
Απόντες, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1986
Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1988
Μεταθανάτιες κυκλοφορίες
Με λένε Οδύσσεια, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 2002
Νόστος, Εκδόσεις Καστανιώτη,1η έκδοση 2004
Νίκη Ταγκάλου
Η Νίκη Ταγκάλου γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά όπου και ζει μέχρι σήμερα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της σε σχολή Φωτογραφίας κι εργάστηκε για έναν χρόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως φωτογράφος. Έκτοτε δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα ασχολούμενη με τις Δημόσιες σχέσεις. Η «Μάχη Ερώτων» αποτελεί την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια, ( σε μορφή e-book ) η οποία μεταφράστηκε στα Αγγλικά και κυκλοφόρησε σε Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Κίνα, Καναδά, Βραζιλία και Ινδία! H δεύτερη ποιητική συλλογή “Ψυχές από Μολύβι” διατίθεται δωρεάν στο internet αποκλειστικά από την http://texni.org/ Τον Σεπτέμβριο του 2013 κυκλοφορεί σε έντυπη μορφή η ποιητική συλλογή “EΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΙΩΠΗΣ” ( η οποία βραβεύτηκε στα ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2014 ) και τον Ιούλιο του 2014 “ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ” από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Πλήθος δημοσιεύσεων της σε διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά και συμμετοχή σε ομαδικές ποιητικές συλλογές. Εχει τιμηθεί επίσης : -ΒΡΑΒΕΙΟ “ΣΟΦΟΚΛΗΣ” στον 1o Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης “ΜΑΝΩΛΗ ΑΛΥΓΙΖΑΚΗ” στο Ιnternational Art Academy -Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ στα ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2013 -Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ στα ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2013. To 2015 συμμετείχε στο εικαστικό Λεύκωμα ” ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ” με σύγχρονες ποιήτριες και χαράκτριες. Μια πρωτοβουλία της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας.
